We have just arrived safely infront of our mansion.
I just felt a little bit of headache kasi nakatulog ako habang nasa byahe kami. It means nothing happened between us like we haven't talk or open a conversion to each other.
Nakakaramdam ako na may magiging mainit na tensyon dahil pagkatapos ng ilang araw na pagkawala ko mismo kung sinong mismong dumakip sakin ang naglakas loob na ibalik ako sa pamilya ko.
Kakaiba ang nararamdaman ko. Bumaba nako ng sasakyan ni Dionne at nagsimula nang maglakad patungo sa main door ng bahay namin. All of a sudden, Dionne also came out of the car and followed me.
"Bakit hindi pa siya umalis? Hindi ba siya natatakot sa Daddy at Kuya ko?" bulong ko sa sarili ko.
He had the nerve to show up his face infront of my Father and Brother also in our house.
When I opened the door, I saw my sister watching her favorite anime series and eventually she turned her head and scream like she saw a ghost in shocked.
"ATEEEEEE!!!!!Where have you been?!" sigaw niya pagkalapit sakin.
"Daddy and Kuya is worried about you and then bigla kang magpapakita na parang walang nangyari? Yari ka na naman." talak pa niya.
Hindi ba niya alam na nakidnapped ako ang also hindi ba sinabi ni Kuya sa kanila.
All this time wala silang alam pati ang Kuya ko.
"Just wait here I'll call....?" sabi ng kapatid ko at natigilan siya.
"Who the hell is he?" bulyaw niya sakin nang makita si Dionne na ngayon lang pumasok kaya ngayon lang napansin ng kapatid ko.
"Don't tell me Ate nakipagtanan ka ! OMG all this time may Boyfriend ka pero hindi ko alam! That's unfair!" paghihimutok niya.
"Excuse me? Can you please calm down!", sigaw ko naman ngayon sa kapatid kong sobrang ingay.
"Can you please let me talk for a second? Ang OA mo!" sabi ko sa kanya.
"He's not my boyfriend! Okay. He's my kidnapper!" pagpapaliwanag ko.
Diko na hinayang makapagsalita pa ang kapatid ko kasi sobrang exaggerated na niya sa nangyayari.
"I'll call Dad right now!" she told me in panicked.
Diko alam kung saan nanggagaling ang kaba ko di naman ako ganito. Sanay ako sa mga ganitong nangyayari pero bakit parang may kakaiba ngayon sa inaasal at ginagawa ko.
All of a sudden dumating na si Kuya kasama ang guards niya pati ang secretary niya.
Nagulat ako sa reactions niya na dapat siya ang makaramdam neto dahil ako ang nawala at ngayon lang ako nagpakita. Kahit kailan talaga di nagpapakita ng love affection ang Kuya ko kasi ayaw niyang nakikita namin siyang mahina o nagiging kampante kami sa kanya. Dahil ang gusto niya ay may takot parin kami at may paggalang sa kanya kahit papa-paano.
"Kuya si Ate may kasamang lalaki nandun pinaupo ko muna" sabi ng bunso namin.
"Where is he?" kalmado ngunit may authority na sabi ni Kuya.
"He's in the Dining area" dagdag pa ng bunso naming kapatid.
"Just stay here. Don't come after me!" sabi ni Kuya.
Hinayaan namin siyang tumungo sa Dining area. Nakikita pa naming kausap niya ang lalaki at umakyat sila sa library namin sa bahay na kung saan nandun ang office ni Kuya. At dahil matigas ulo ko sumunod ako ganun din ang bunso naming kapatid. Nakakaramdam ako ng kaba sa diko malamang dahilan ngayon lang to. Ewan ko kung bakit ganito. Habang tinatahak namin ang daan papunta sa Library narinig ko namang isinara na nila ang pintuan at doon lang ako nakakuha ng pagkakataon na lumapit at inilapat ko ang pisngi ko kung saan nakadikit din ang tenga ko sa pinto ng Library namin.
Sa una palang diko marinig ang pinaguusapan nila.
"Ate what's happening? Tell me... Tell me?" pag-uusisa ng kapatid ko.
"Sssssh! Can you please shut up. I can't hear anything clearly" sabi ko sa kanya.
Nabigla kami nang may narinig kaming bumagsak galing sa loob ng library. I tried to calm myself not to think what is happening.
Biglang dumating si Dad.
"Anak! Ayos ka lang ba?" bakas ang pag-aalala sa tinig niya na parang si Mommy ang nagtatanong sakin.
"I'm fine Dad. But I think Kuya is not okay of what happened to me" sabi ko kay Daddy.
"I'll handle this matter" saad niya kaagad.
bakit parang alam ng tatay at kapatid ko ang nangyayari? Plinano ba nila to? Naguguluhan ako.
Few moments later. Pumasok si Dad sa library at pinakiusapan kaming manatili na lamang sa labas at huwag nang sumali sa usapang lalaki daw nila.
"You know what Ate I smell something is wrong with this guys" saad ng kapatid.
At kung ano man ang iniisip niya ganun din ako. Hindi ko alam kung paano at saan ko hahanapin ang mga kasagutan na pilit inilalayo sakin at hindi kusang lumalabas sa utak ko. I have no idea. I really don't have.
