My Way

Villains are just Badass

Habang nakaupo sa loob nang ice cream parlor at nagpapahinga dahil buong hapon kaming naglakad, nagwindow shopping and namili sa iba't ibang store biglang nagtanog si Veronica

"Zia, hindi ka ba naiintimidate sa akin?" Tanong niya bigla out of nowhere, tinignan ko naman siya nang Mabuti

What should I be intimidated with? She looks so push over nga if I have to describe her appearance right now

"Hindi naman, bakit mo natanong?" tanong ko pabalik sa kanya

"the red hair, unnaturally red lips, some even say na yung titig at tindig ko, para daw akong nangmamaliit nang tao, ang yabang daw and all" sabi nito habang nakatingin lang sa ice cream niya.

Awe ang cute niya nga tignan lalo na ngayon, para siyang batang may nagawang kasalanan at umaamin sa mommy niya.

"so what? I mean, so what if you look like that? Don't let other people's opinions change you. Kahit na ano naman kasi gawin natin ijajudge parin tayo nang mga tao, may it be good or bad, let's just live life comfortably" sabi ko nalang, I'm not really good at comforting people you know, wala rin akong patience makinig sa Drama nila, so I just gave her the best solution I have.

Nang iangat ko ang ulo para tignan ang reaction niya, nagulat ako, kasi nakatingin siya sakin and sobrang contorted nang mukha niya na parang iiyak na.

"ZIA" sigaw niya bago siya tumayo sa kinauupuan niya at pumunta sa side ko para ihug ako. Uhm, namention ko na ba na hindi rin ako ganyan ka komportable sa skinship and everything?

"uhh, Veronica" panimula ko, sasabihan ko na sana siya na bitawan ako kasi nga uncomfortable

"Thank you Zia, It's really eye opening na marinig galing sa ibang tao ang mga bagay na sinasabi mo lang sa sarili mo, you might not realize it but it means a lot to me, so thank you Zia, very much" bulong ni Veronica, kaya hinayaan ko lang siya na umiyak sa shoulders ko habang nakahug sya sakin. Yes, umiiyak na siya, so I'm just tapping her back right now.

--

The day ended and we are now currently finding a cab para makauwi, na lowbat kasi si Veronica kaya hindi namin matext ang driver nila and hindi niya memorize ang number kaya wala rin pakinabang ang cellphone ko.

At last, after waiting for almost an hour may huminto nang Taxi kaya sumakay na kami

"saan ba sa inyo Zia? Pa drop kita una" sabi niya

"sa may **** Condominium" sabi ko lang

"narinig mo yun kuya? Una tayo doon tapos diretso na tayo sa **** after" sabi ni Vee vee sa Driver

"saan po banda sa **** diba po puro kakahuyan yun doon?" tanong nang Driver

"doon po sa malaking gate sa may **** bago makarating sa **** Mall" explanation ni Vee

"sa Pearsons po?" Tanong ulit nang driver

"yes kuya, wag ka magalala papapasukin naman tayo kasi andito ako" sabi niya pa

Natahimik naman na ang driver at umandar na ang sasakyan

Veronica and I just talked the entire ride pero bigla siyang natigilan at tumingin sa paligid

"kuya, hindi na to papuntang **** condominium ah!" sabi ni Veronica sa Driver pero hindi ito sumagot at inabutan lang siya nang keypad na cellphone

"Tawagan nyo ang mga magulang niyo" sabi nito

Nabigla ako sa sinabi niya at tinignan si Veronica, nanlilisik na ang mga mata ni Vee habang nakatingin sa Driver, tumingin naman ako window at doon ko lang napansin na nasa parang liblib na lugar na kami na puro puno at walang mga ilaw, plus ang bilis pa nangtakbo nang sasakyan.