თეჰიონმა ტელეფონის ხმაზე, მზერა ფურცლებს მოსწყვიტა, სათვალე მოიხსნა, მაგიდაზე მოისროლა და თვალები მოისრისა.
ტელეფონს დასწვდა, ისე უპასუხა რომ არც კი შეუმოწმებია ვინ იყო ზარის ავტორი.
- გისმენთ. - ზანტათ თქვა და სავარძელს მთელი ტანით მიაწვა.
საუბარი გასაკვირად ძალიან მოკლე გამოდგა, მაგრამ თეჰიონის სიხარულმა და მზესავითნათელმა ღიმილმა მთელი მისი ჩაბნელებული კაბინეტი გაანათა.
არც კი უფიქრია წამში დატოვა კაბინეტი.
მთელი სიხარულით მიიწევდა დანთქმული ადგილისკენ, აღტაცება და ნერვიულობა პიკს აღწევდა.
მალევე მივიდა, შენობის კარი შეხსნა და სამი მამკაცის მზერა მაშინვე დაიმსახურა.
- ვერც კი წარმოიდგენთ თქვენი აქ ყოფნა როგორ მიხარია. - ქერა აღელვებისგან ძვლივს წარმოთქვამდა სიტყვებს.
მათ მიუახლოვდა და სამივეს ძლიერად მოეხვია.
- ვწუხვარ რომ ადრე ვერ მოვახერხე შენი მონახულება, მეგობარო. - მამკაცმა სევდით გაუღიმა ქერას მაღალ ფიგურას.
- რას ამბობ იუნგი ჰიონ. - ქერამ ისევ გამოაჩინა მისი ნათელი ღიმილი.
- ძალიან მოგვენატრე გადარეულო. - მაღალი მამაკაცი კიდევ ერთხელ მოეხვია თეჰიონს.
მისი რეპლიკის გამო ყველას გაეღიმა.
- ჯინ ვერ წარმოიდგენ მე როგორ მომენატრეთ. - ბიჭებს გადახედა და მზერა ერთზე შეაჩერა.
- ჯიმინ, სიჩუმე არ გიხდება იცი ? - სიცილით ამოილაპარაკა.
შავთმიანმა მხოლოდ გაიღიმა და თანხმობის ნიშნად თავი დაუქნია თეჰიონს.
- აბა თე, მოყევი რამე ახალი. - შესთავაზა ჯიმინმა.
- რათქმაუნდა, დავსხდეთ. - მოუთმენლად წარმოთქვა თეჰიონმა, ოთხივემ ადგილები დაიკავეს, ჯიმინი და თეჰიონი ერთად დასხდნენ, იუნგისა და ჯინის პირდაპირ.
- ნამჯუნმა და ჰოსოკმა ბოდიში შემოგითვალეს. - გადასცა ჯინმა და სევდის გადასაფარად გაიღიმა.
- არაუშავს. - ჩაფიქრებულმა წარმოთქვა ქერამ.
- ცუდია, დამავიწყდა ბოლოს როდის შევიკრუბეთ ერთად, როდის ვიყავით ბოლოს ბედნიერები. - ამოიჩურჩულა ჯიმინმა და სხვათაშორისად გახედა იუნგის ფიგურას, რომელიც უკვე მას უყურებდა.
მას რაღათქმაუნდა ყველა დაეთანხმა.
- ჰმ, მოგვიყევი თე შენზე. - ოდნავ ჩაახველა ჯინმა და თემა გადაიტანა.
- ოჰ მეგობრებო, არ დაიჯერებთ მაგრამ იურის ვეყრები. - გამოაცხადა და შეცხადების ხმებიც გაისმა ორი მამაკაცისგან, როგორც ჩანს ეს იუნგის არ გაჰკვირვებია.
- თავიდანვე ვიცოდი რომ ასე იქნებოდა. - მოკლედ თქვა ფერმკრთალმა.
- მაგალითად მე ძალიან გაკვირვებული ვარ იუნგი. - მიმართა ჯინმა თეთრთმიანს.
- მეც არ ვიყავი მაგ ქორწინებით მაინც და მაიც კმაყოფილი. - ჯიმინმაც გამოხატა საკუთარი აზრი.
- ყველაფერი ისე აეწყო... მეგონა რომ მიყვარდა, მაგრამ რათქმაუნდა ეს ასე არასდროს ყოფილა. - ოდნავ ჩატეხა ტუჩის კუთხე ქერამ.
- თე ისევ გიყვარს გუკი ? - დიდი სიფრთხილით იკითხა ჯიმინმა.
თეჰიონმა მეგობას გახედა, ოდნავ გაიღიმა და თვალები დაბლა დახარა.
არ სჭირდება სიტყვები იმას რაც ძალზე ნათელია.
ჯიმინმა ეს იცოდა, მდუმარედ მიანათა მზერა თეთრთმიანს და იმ წამსვე მოუხდა მის შავ თვალებში ჩაკარგვა.
