Waarom doen mensen altijd zo moeilijk over de kleinste dingen? Waarom maken ze toch overal een probleem van? Waarom kan het niet een keer makkelijk gaan?
Vandaag waren Niall en ik te laat op school gekomen dus moesten we een briefje gaan halen. De vrouw achter de balie was super chagrijnig maar Niall en ik vonden het alleen maar grappig. Ik weet niet waarom maar die jongen laat me dingen voelen die ik nog nooit heb gevoeld. Natuurlijk ga ik hem dit nooit vertellen want ik wil niet dat onze vriendschap stuk gaat.
'Harry leg dat boekje nou eens weg en ga je klaarmaken voor je voetbaltraining,' zegt mijn moeder als ze mijn kamer binnen komt lopen. 'Ja ik ga me al omkleden,' zeg ik geïriteerd en ik leg het boekje weg. Snel kleed ik me om en pak ik mijn tas in voor mijn voetbal training.
Als ik naar beneden loop zie ik door de raam dat Niall al buiten op me staat te wachten. Hij ziet me en zwaait. Ik zwaai terug en doe snel mijn jas aan. 'Mam ik ben weg,' zeg ik en doe de achterdeur open. 'Veel succes lieverd!' zegt ze en ik gooi de deur achter me dicht. Ik pak mijn fiets uit de schuur en loop naar Niall toe.
'Klaar voor de training?' vraagt Niall. 'Jup ik ben er helemaal klaar voor'.
~~~
Heyy guyss
Ik hoop dat jullie het leuk vinden!:)
Het eerste echte hoofdstuk zal pas volgend jaar ergens in midden januarie komen denk ik :) maar please vote en comment of jullie het leuk vonden:))
xxxxxx IrwinsBandana_
YOU ARE READING
The Harry Diaries
Fanfiction'Het is geen dagboek! Het is gewoon een schrift oké?' zeg ik. 'Het zal wel Harry, maar ik ben weg hier,' zegt Niall en hij verlaat de kamer. 'Nee Niall!' roep ik nog maar ik ben al te laat want de deur is al dicht. De deur naar het enige beetje ge...
