vreemd gevoel

630 50 12
                                    


Eindelijk het laatste uur van de dag! Ik loop samen met Niall naar het lokaal waar we moeten zijn. We gaan bij Liam en Zayn staan die aan het praten zijn over weet ik veel wat.

'Hey,' zegt Zayn als we er bij komen staan.

'Hey,' zeggen Niall en ik tegelijkertijd.

'Eindelijk het laatste uur van de dag. Deze dag duurde echt zo lang,' zegt Zayn en ik knik.

'Inderdaad, maar ik ben blij dat ik dadelijk als ik thuis ben weer even kan relaxen. Ik heb het huiswerk al af dus ik hoef lekker neits meer te doen,' zegt Niall.

Ik zeg niet.

'Waarom ben je zo stil Harry?' vraagt Liam.

'Ow gewoon, ik heb koppijn en ben een beetje moe,' lieg ik. Eigenlijk denk ik gewoon aan Niall maar dat ga ik natuurlijk niet zeggen. Waarom moet ik mijn beste vriend nou weer leuk vinden? Waarom moest Louis zich nou zo aanstellen? Dan had ik nu gewoon een vriend en dan was ik nooit op Niall geweest, dan kon ik het tenminste makkelijker vertellen aan mijn eigen vrienden en familie.

'Ow dat is balen, maar gelukkig hebben we nog maar een uurtje,' zegt Liam en hij klopt me op mijn schouder.

Langzaam stromen we het lokaal binnen.

Deze les hebben we mentoruur dus dat is lekker niets doen. Naast de docent staat een meisje die ik nog nooit eerder heb gezien.

'Goedenmiddag dames en heren, mag ik jullie voorstellen aan jullie nieuwe klasgenoot Lexi,' zegt hij vrolijk en het meisje lacht.

'Nou die mag er ook wel wezen vind je niet?' fluister Niall.

'Ja opzich wel,' lieg ik. Ik moet toegeven ze is echt niet lelijk maar verder voel ik er niks voor of zo.

Ik zit me nu te bedenken over wat ik vanavond moet gaan eten want mama is er niet. Misschien dat ik wel pizza ga bestellen of zo, liever eigenlijk niet want ik heb gisteren al taco's gehad maar ja ik weet niet wat ik anders moet eten.

- - -

Ik stap van mijn motor af en zet hem in de garage. Als ik op de oprit kijk zie ik dat mama's auto er nog steeds staat, is ze met de voet naar haar werk gegaan? Of is iemand haar komen ophalen? Ik denk dat ze gewoon is gaan lopen want het is niet zo ver en ze zei laatst nog dat ze wilden gaan afvallen. Ik vind dat het helemaal niet nodig is maar zij wel.

Als ik de achterdeur open doen hang ik mijn jas op en zet ik mijn tas op de grond.

Het is best donker in huis en het is stil. Niet iets wat ik gewend ben. Meestal is mama boven in haar kantoor en heeft ze de radio aan staan maar nu is ze er niet. Wat eigenlijk best raar is bedenk ik me nu. Mama hoeft eigenlijk nooit weg. Waarom zou ze nu dan in een keer moeten overwerken?

Ik laat de vreemde gedachten achter me en bedenk wat voor pizza ik nou wil gaan eten. Na een tijdje weet ik het en bestel ik mijn pizza.

In de tijd dat ik moet waxhten op mijn pizza ben ik baar boven gelopen om mijn tas op te ruimen, heb ik beneden een beetje opgeruimd en heb ik nog wat huiswerk kunnen maken.

Dan gaat de bel. Ik loop naar de deur en die hem open.

'U had een pizza besteld?' vraagt de jongen met een doos pizza in zijn hand.
'Ja dat klopt,' zeg ik en ik geef de jongen wat geld en neem de pizza aan.

'Eet smakelijk.'

'Dankje,' glimlach ik en ik doe de deur dicht.

Nu ik toch alleen ben kan ik net zo goed gewoon voor de tv mijn pizza eten, mama is er toch niet om mee te praten want ze moet 'overwerken'. Ergens vertrouw ik het helemaal niet, ik weet niet waarom maar het voeld gewoon niet goed.

- - -

Het is nu al half elf en mama zou al thuis moeten zijn maar dat is ze niet. Dan stopt er in een keer een vreemde auto voor het huis. Tot mijn verbazing stapt mijn moeder uit de auto maar ook nog een vreemde man. Ik kan niet goed zien wie het is want het is best donker.

De man geeft haar een kus en dan loopt mama naar de voordeur. Ik ga op de bank zitten en doe als of ik niets heb gezien.

'Harry ik ben thuis!' roept mijn moeder.

'Ik ben in de kamer,' zeg ik droog.

Ze komt de kamer in lopen en trekt haar jas uit.

'En hoe was school vandaag liefje?' vraagt ze als of er niets is gebeurt.

'Ik zag het wel hoor,' zeg ik en ze kijkt me raar aan.

'Wat zag je wel?'

'Ow kom op mam, doe nou niet als of je niet weet dat je net uit de auto van een vreemde man stapte.'

Ze kijkt me aan en zegt niks.

'Harry ik kan het uitleggen,' zegt ze.

Dan schiet er in een keer weer een beeld van die man in mijn hoofd. Het was de beste vriend van papa, Marc.

'Nee hoe kun je uitleggen dat je uitgaat met de beste vriend van papa? Hoe kun je zo laag zakken mam?!' Ik probeer mijn tranen in te houden. Alle herinneringen van papa vliegen weer voorbij. Hoe hij me heeft leren fietsen en heeft leren voetballen, bijna alles heb ik van hem geleerd. Hoe kan ze dit nou doen?

'Harry, liefje.'

'Nee mam je gaat me niet Harry, liefje noemen ik ben echt boos op je en ik hoop dat je nog heel veel plezier hebt met de beste vriend van papa. Hoe kun je papa nu al vergeten zijn?'

Boos loop ik de kamer uit en ren ik naar boven. Met tranen in mijn ogen val ik op bed.

~ ~ ~

HEEYY GUYSS

Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden!!:)

Die tekening van Niall had ik gemaakt in de vakantie met waterverf en ik wilde die gewoon laten zien haha want ik vond hem best goed gelukt :o XD

XXXXX IrwinsBandana_

The Harry DiariesWhere stories live. Discover now