Kabanata 3

236 175 19
                                    

Meet Up's

I stomped at the break pedal when I parked my car orderly in our garage. I suddenly remember the guy who helped me at the ground. Naramdaman ko ang pag-init ng aking pisngi. Kahit hindi ko nakikita ang aking mukha, alam kong pulang-pula ito ngayon. That man!

I widely smile when I think of him again. Binuksan ko ang pintuan ng aking kotse at pumasok na ng mansyon habang may ngiti pa rin sa mga labi. Sinulyapan ko ang coat na hanggang ngayon ay naroon parin sa aking baywang.

Wala akong gagawin ngayon kaya, "Ako mismo ang maglalaba sayo." I murmured.

"Darling..."

I looked to Dad surprisingly. He's home... Halos madapa ako papunta sa kaniya. Hindi niya sinabi na ngayon siya uuwi. Pero hindi na ako nagtataka pa, mahilig talaga siya sa surpresa. I welcomed his hug. He's hugging me tightly that I couldn't breathe properly.

"I s-super miss you, dad," I said, nahihirapan huminga.

"I super miss you too, darling."

He kissed my hair and brushed my back before he loosen me in his hugs. I love daddy more than everything. I love him more than myself. He's the only man that I surely loved me forever and that would not be change. Siya lamang ang alam kong hinding-hindi ako sasaktan at mamahalin ako nang sobra...

I remember every time that My scolding me with my bad behaviour, palagi akong ipinagtatanggol ni Daddy over her. They always argue because of me, kaya raw lumalaki ang ulo ko dahil parati raw niya akong kinakampihan. Buti, hindi literal na lumalaki talaga ang ulo ko.

Of course, nasasaktan rin ako. Ang makita silang hindi nagpapansinan dahil sa'kin, nakaka-konsenya rin. I feel sad everytime that I had try to restrain their fight, it always ended up for nothing.

"Why took you so long for coming back, Dad? Where have you been? Hindi mo sinabi kung saan ka totally pumunta. I shouldn't confront you with these things, but I'm curious about our business," napabuntong hininga ako. "Dapat ay sinasabi mo sa akin ang mga 'to ngayon palang, I'd rather study for it in so long time," inilahad ko sa kaniya ang sofa upang doon namin ipagpatuloy ang pinag-uusapan.

"Wynter, darling, our business is essential. Mahirap itong hawakan, lalo na't wala ka pa sa tamang edad para ikaw ang mamuno nito. Hindi iyon basta-basta trabaho lamang. If you head our company, you should've aware about the things that will change your life. If you're in the right age, saka mo lamang iyon maintindihan. Don't be so harsh, makukuha mo rin ang companya." Aniya.

Until now, I don't understand what dad's talking about. He always said that, I should aware with what maybe the possibly happen.

I'm not a kid anymore, I know what's right. Kaya ko ang kompanya kung tuturuan lang nila ako. I could handle thing's that is big, I have my own way to enlarge it. At kung iniisip nila na ibabagsak ko iyon, I will never ever do that. The company is important to Daddy. I will not let anyone destroy it, never...

"Dad, wala ba kayong tiwala sa'kin? Kung iniisip ninyo na hindi ko matatanggap ang rules ng kumpanya, I have the pleasure to accept it, of course. Kung 'yan lamang po ang paraan para sa ikakasaya ninyo, why not to reject that what so they called rule's. Look, I'm desperate here, Dad! I love you and I love our company,"

"Wynter, hindi lang para sa kumpanya natin ang inaalala ko, iniisip kita. H'wag ka munang mapilit, Anak. Ang ating kumpanya ay nakapangalan sa'yo kaya h'wag mong iisipin na isang araw, mawawala ito. I trust you because you are my daughter, you can handle our company. If I will tell you everything this time, I know that you'll run from it. I don't want you to get mad. Daddy's always love you, and I always will."

His Warm Affection (On-going)Where stories live. Discover now