His Warm Affection (On-going)

Kabanata 9

Yes

Dahil hindi ko naman siya matanggihan, nagtagumpay nga siya sa kaniyang binabalak. He brings me in one of those expensive restaurant near our school. And yes, he brought me here kahit na hindi ko gustong dalhin niya ako rito. Kahit na gusto kong tanggihan siya'y wala na akong magawa but to follow where he goes. Ano pa ang magagawa ko dahil kinaladkad niya ko't ibinagsak sa kotse niya?

Sumimsim ako ng tubig sa baso nang ilapag na ng waiter ang in-order niya. Even I tried to not to cling with him after all the loath I have, my body's reaction when he's around I blamed of. Pero kahit na disgusto ako'y, kinimkim ko nalang muna kung ano man ang aking naramdaman.

Mayamaya, dumating na sa wakas ang in-order niya. Of course, his treat that's why he ordered these foods. Akala niya siguro mukhang baboy ako kung kumain dahil mukhang pang-limang tao ang makaka-ubos ng in-order niya. Ayaw niya pang gumastos ako ng sarili kong pera kaya, bahala siya.

"Sabihin mo nga na date tawag mo dito." Pagbasag ko sa katahimikang namagitan sa'ming dalawa.

I don't want to assume. Pero, obvious naman kung saan patutungo ang ginagawa niya. He showed motives and all, ano pa nga ba ang ginagawa niya? I considered him as my suitor already even he would not admit that he is. Somehow, kahit may malisya man ito sa kaniya o wala, wala rin naman akong pakialam. If he likes me, it's better. But if he don't, why I care...

"Our first date,"

Hindi ko naman iniwas ang tingin sa steak na ngayon ay sinisimulan ko nang hiwai. Naramdaman ko naman ang titig niya sa akin habang sinasabi ang mga iyon.

"So, wala na iyong sa sabado kung ganon," I eyed on him.

He sighed. "Bukas? That's still our special date,"

Nginiwian ko naman muna siya bago ko nginuya ang kaninang hinihiwa. "Pwede naman sigurong e-cancel?" pagtatanong ko.

Naalala ko na marami pa pala akong dapat gawin. Marami pa ang dapat kong pag-aralan. At kailangan ko talagang mag-aral. Dapat pag-aaral ang inuuna ko hindi itong malanding si Lucian. My studies is more important. Mapapala ko kung sasama ako upang lumandi sa kaniya.

Kumunot naman ang kaniyang noo habang tinititigan ako, nagtataka sa aking naging desisyon. "Why?" tipid naman niyang tanong.

"I have something to do, Lucian. More important than you." Pagdadahilan ko.

May kung anong ngisi naman na gumuhit sa kaniyang labi. Isang ngisi na parang may nasabi akong maganda sa kaniyang pandinig.

"You trying to say, I'm important to you, then."

I cut him off. "Assuming!" singhal ko.

"Ede, pagkatapos ng date natin mo gawin." Walang pakialam niyang sagot.

Nairita naman ako sa reaksyon niya. "A-ano? Uunahin ko pa ba iyan kaysa sa pag-aaral ko? Alam kong marami din ang lessons na kailangan mong pag-aralan at tambak pa, kaya tabla tayo."

"Tapos na'ko mag-aral, Wynter. At kaya ko naman iyong isantabi, makasama ka lang." Tinaasan niya ako ng kilay at siya naman ang ngumiwi.

I'm pissed. Kung tapos na siyang mag-aral. Ibahin niya'ko dahil wala pa akong natapos ni isa. Masasayang lamang ang oras ko kung makikipag-landian ako sa kaniya. He's not my priority, so not f*cking way...

"Sa tingin mo, uunahin ko iyan? No," umiling ako dahil sa disgusto.

Tinigilan niya naman ang pagkain at nilunok niya ang kaninang nginunguya. Kumuha pa siya ng tissue at dinampi iyon nang banayad sa gilid ng kaniyang labi. Napalunok naman ako habang pinapanood siyang ginagawa iyon.