Niyana's POV
Andito padin ako sa computer shop ng pinsan ko at alas tres na ng madaling araw.
Asan na kaya yung chanak nayon? Sabi nya hanggang 2:30 lang ako, tsk mukang nag eenjoy sya sa party ng tropa nya ah. Sisingilin ko talaga yon ng malaki.
Pero nag eenjoy din naman ako kakatingin dito sa view ko e. Kahit naka side view sya ang gwapo gwapo nya ang kapal ng pilikmata at ang tangos ng ilon----eeehhh eto nanaman ako e
Hmm lutuan ko kaya sya ng Ramen? Agad akong napangiti sa naisip ko at nagpunta sa loob para gawin ang naisip ko.
Ang saya saya ng pag luluto ko kumakanta pako na bumibirit ng bigla akong gulatin ng pinsan ko "ay baliw----- Farren naman!!!" sigaw ko sakanya na pinag tatadyakan sya kahit hindi ko abot. Nagluluto nga kasi
Ayan nabaliw na sa kakatawa. pahampas hampas pa sa hangin habang nakahawak sa tyan, napangiwi nalang ako. tila tanga
"Tss" asik ko
"Napaka magugulatin mo naman yana HAHAHAHA"
Ang kulit kulit ni Farren para syang batang 8 yrs old. Pero parehas lang naman kami ng age, Same school din kami sa darating na pasukan, Nasa ibang bansa kasi ang mga magulang nya, sya lang ang naiwan dito. Ang business nyang computer shop ay trip trip nya lang.
Hindi rin naman kami humihingi ng tulong don sa mga relatives namin nayon dahil alam kong may galit sila noon kay mama at papa lalo na ng malaman nilang sila mama ang pinamanahan ni lolo ng kompanya. Ang kompanya na yon ay napunta lang din sa parents ni farren noong namatay si lolo, i was just 12 years old kid that time and i still remembered.
"Diba sabi ko tigilan mo ang pagtawag sakin nyan!? Sasapakin na kita e" sinamaan ko sya ng tingin at saka bumalik sa ginagawa.
"Ang arte mo, Kapamilya modin naman ako ah?"
Tinignan ko lang sya at saka bumalik sa niluluto
" psh may rule rule kapa tas akong pamilya mo bawal tawagin ng ganon? handaya" pabulong nyang sabi pero rinig ko. Nakapout pasya. Napahalakhak naman ako ng makita ang panget nyang muka.
"Hindi tayo pamilya wag kang feeling" Saad ko with matching dila
"Pamilya tayo!! Pinsan mo ko pinsan kita tsh magkaaway lang magulang d na magka mag anak?" maktol nya pero--- tekaa!!
Lumapit ako sakanya at tumitig ng matagal. "Baket? alam kong pogi ako----aahhh! agh arayyyanaaa!!" Sigaw nya matapos ko syang pingutin.
"Sabi mo hanggang 2:30 kalang Farren Shlyden!!! Anong petsa naa haa?!??" sigaw ko habang hawak padin ang tenga nya.
"A-araayyyy bitawan mo nakooo! sorry naaaa may mga babae kasing humarang sakiiinn!" Dire diretso nyang sabi kaya binitawan ko sya, Assuming nanaman. Knowing Farren kahit hindi yon ang dahilan ay ipipilit nya pading yon kaya tinaasan ko nalang sya ng kaliwang labi at bumalik sa pag luluto. Kaasar
BINABASA MO ANG
WANTED: PERSONAL ASSISTANT || Enhypen
RandomBeing his P.A? is not easy, it's a hell. I dont even know them. They are idolized by billions of people But, i badly need a job. This is the only job that accepts teenager like me. What should i do? (THIS STORY IS A WORK OF FICTION, ANY EVENT I...
