Chapter 14

334 10 0
                                    

~Yrah's POV

I don't know what his plan is but I know he has one. Our deal would be off tomorrow morning so I presume that he's planning something.

Di ko lang alam kung ano.

"Yrah, you okay?"

A knock made me turn my head towards the door. I'm inside the bathroom to clean and I thought he left!

Kaya laking gulat ko nang marinig ang boses niya.

"Y-yeah. Ahm, nagbababad pa ako sa bathtub kaya maari ka na munang umalis," tarantang sagot ko at niyakap ang sarili sa pag-iisip na baka bigla siyang pumasok kahit na hindi naman.

"Hmm, do you need anything? Food? I'll order you some," he added, and I bet he's just standing out there.

"Wala. Just leave me here."

Nakatuon lang sa doorknob ang mata ko buong minuto at inaabangan itong umikot sakaling balakin niya talagang pumasok.

But I know he won't. Damn, I'm being paranoid now because of what he did to me back in the pool! Because of embarrassment, I feel like drowning here na lang at 'wag ng lumabas!

"Nandito sa labas ang mga damit mo. Gusto mo ipasok ko—"

"H'wag!"

Bago pa niya matuloy ang sasabihin niya ay napasigaw na ako sa sobrang takot, kaba at hiya. Kahit na alam kong hindi naman siya papasok ay nag-react na agad ang isip ko.

I am thinking that he will open the door and just barge in!

And I regretted it immediately. I am more embarrassed to the way I reacted. I felt my face heated and my mind shouts guilt. Oh God, what's happening to me? Why am I being like this all of a sudden!

"O-Okay, sorry. Don't worry I won't come in," he said in an apologetic voice making me more guilty.

Hindi na ako nakarinig pa ng ingay kaya malamang ay umalis na siya dahil sa pagsigaw ko. Napahinga naman ako ng maluwag kahit pa nga I'm torn between being guilty or just let it be.

Sa huli ay nagbabad na lang ako sa bathtub. Siguro mga isang oras at sinadya ko 'yon para sure na nakaalis na nga talaga si Black.

Nang umahon ako at lumabas ay tanging tuwalya lang ang takip ko sa katawan. Saktong mga alas 10 na at akmang papasok na ako sa maliit na walk in closet nang lumabas do'n si Black kaya nagkasalubong kami.

Shocked, I didn't get to say anything and just stood there. Stunned. Akala ko kasi ay umalis siya.

"Yrah," he muttered huskily, also shocked but he managed to look down from my head to toe in a very slow and sticky manner.

Uminit agad ang pisngi ko sa paraan ng pagkakatitig niya at dahil naka paa lang ako ay hiyang-hiya ako. Namumula ang mga paa ko pero nanlalamig din sa pinaghalong kaba at gulat.

He cleared his throat, looking up to me again. But his gaze immediately dropped back to my lips and he gulped, as if something has stucked-up in his throat. His jaw clenched tightly and he licked his lips, relaxing a bit.

"Nandito ka pa?" Gulat kong tanong nang makabawi. Ngumiwi siya pero tumango rin.

"Bakit? Iniisip mo bang umalis ako?"

"Oo sana," walang pigil na asik ko at nagtaray.

"Hmm, we're on a date, remember? So why would I leave you? I waited. And now you're out, magbihis ka at may pupuntahan tayo," saad niya at naglakad patungong bathroom din.

Ngayong ko lang din napansin na may kinuha pala siyang damit at basa pa rin hanggang ngayon.

"Saan na naman?" I asked and he halted.

Bachelor Series #1: Black Regoir (COMPLETED)Where stories live. Discover now