SARSINTI

VEDA

Tamı tamına 16 aylık bir emeğin sonuna geldik. Sadece benim ve betamın değil, sizin de emeğiniz var her satırında. Beraber güldük, beraber ağladık, ben düştüğümde siz kaldırdınız beni...

Yalnızca Sarsıntı'nın vedası değil bu. Yakamoz serisinin de vedası. Şu saatten sonra çok büyük bir şey olmadığı ya da ben evlatlarımı dayanamayacak kadar özlemediğim sürece Btsa, Yakamoz ve Sarsıntı üçlüsünden hiçbirine özel bölüm gelmeyecek. O yüzden Sarsıntı finalinde karanlıkta kalan bazı noktaları aydınlatmak istedim.

Öncelikle Kürşat'ın ailesinin durumunu bilmesini açıklayayım. Mustafa'nın Kürşat'ın eğilimini fark etmesi evladımızın orta okulun başlarındaki bazı tavır ve erkeklere yaklaşımıyla başlıyor. Bu da aşağı yukarı 77-78 yılları gibi bir şey oluyor. O dönem Kürşat'a çaktırmadan araştırıyor, yanlış bir durum olmadığına karar verince de ailesine anlatıyor. Babası öylece kabul ediyor mu? Tabi hayır. Günlerce kavgalar ediyorlar, büyük tartışmalar oluyor. Hatta bir ara Mustafa eve gelmeyip teşkilatta kalıyor bu kavgalar yüzünden. Olay yine tatlıya bağlanmıyor ama iki taraf da Kürşat bunun farkına varana kadar rafa kaldırıyor.

Tabi bu sırada malum darbe oluyor ve Mustafa o günleri göremeden kayboluyor. Babası da annesi de yıllar sonra Bekir evlerine geldiğinde anlıyorlar Mustafa'nın haklı olduğunu. Hem onun anısına saygılarından hem de bir evlatlarını daha kaybetmek istemediklerinden kabulleniyorlar. Yani öyle çok istekli ya da anlayışlı olduklarından değil. Tamamen mecbur olduklarından.

Bir diğer olay Bekir'in babasının durumu. Bölümde anlattığım gibi gerçekleşiyor her şey. Cemil en sevdiği evladı Bekir olduğu için ölmesine izin veremiyor ama şerefinden de vazgeçemiyor. Bu yüzden okuduğunuz yola başvuruyor. Sonunda gerçekten Bekir'i reddediyor. Kütüklerinden sildiriyor. Bir daha hiçbir Baybaşin ile Bekir karşı karşıya kalmıyor.

Gelelim bir buçuk yıllık yokluğuna. O süreç tamamen muamma çünkü Bekir hatırlamıyor. Tek bildiği Yusuf tarafından oradan oraya sürüklendiği. Bu zaman diliminde Yusuf da ailesini reddediyo ve birkaç kişi dışında kimseyle görüşmüyor. Bunun sebebi Bekir kendine gelene kadar aileyi uzak tutmak. Hayatları bir düzene oturduğunda tekrar ailesiyle barışacak.

Son olarak elimizde kalan Bekir ve Kürşat'ın durumu... Şimdi yazdığım 9500 kelimelik final bazılarınızı tatmin etmeyebilir. Eminim 'ya bunun için mi okudum ben' diye isyan edenleriniz de olacak. Ama aylardır defalarca yazıp siliyorum. Binlerce kelimelik kaç bölüm yazıp sildiğimi hesaplayamadım bile.

Yine de olmuyordu, hiçbir şey oturmuyordu. Bekir'i öldürdüğüm bir senaryo en kolayı olacaktı ama bunca acıdan sonra ölümü yakıştıramadığım için inat ettim. Ve sonunda bu çıktı.

Canlar, bu hikaye hiçbir zaman pespembe olmadı. En mutlu oldukları anlarda dahi hep acı vardı. Bu yüzden onlara mutlak bir mutlu son yakışmazdı. Olsa olsa gri bir kavuşma uyardı. Ben de öyle yaptım.

Bu kavuşmadan sonra her şey dört dörtlük mü olacak? Hayır. Çok acı çekecekler. Çünkü Bekir hasta. Ruhen de fiziken de. Onu aşk da iyileştiremez, belki yardımcı olur. Defalarca bırakmanın eşiğine gelecekler ama ben onların bunları da aşacak kadar güçlü olduğuna inanıyorum. Siz de inanın.

Eksik ama yaşanabilir bir hayatları olacak. Bir kere beraber olacaklar, bu bile yeter şimdilik. Hikaye ile ilgili diyebileceklerim bu kadar.

Bu güne kadar yanımda olan, hayalet olan, yorumlarıyla beni şenlendiren, yıldıza basıp kaçan herkese teşekkür ederim. Varlığınız bile inanılmaz bir güç benim için. İyi ki varsınız.

Son olarak Sarsıntı ile ilgili olumlu veya olumsuz tüm eleştirilerinizi buraya alayım.

Ve artık kaçayım. Başka hikayelerde görüşünceye kadar kendinize iyi bakın.

Sizi accaip seven mangaokuru💛❤️🏳️‍🌈