@alex11russo kitabın ilk bölümleri bu hesaptadır eğer kitabı ilk defa gördüyseniz profilimde de etiketli olan hesabıma girip bakabilirsiniz.
1899'un kış ayında bütün dünyayı değiştiricek o olay oldu. Doğa üstü varlıklara inanmayan dünyanın bir kısmı...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gerçeklikten tamamen soyutlanmış gibiydi. Üstünde siyah gökyüzü vardı, bileğine kadar gelen yoğun bir su vardı yerde ise. Dar bir yerdeydi ve bir uçta cılız bir yeşil ışık görüyordu. Kulağında uğultu sesleri doluyordu, bağırışmalar vardı acı içinde olan çığlıklar. Uzak bir yerden ismini duyuyordu, omuzun ardından arkaya baktığında Ji Min'i gördü. Yüzü kanlar içindeydi elini ona doğru uzatıyordu. Yutkunarak ona doğru döndüğünde gözleri kararmıştı, arkasında onu tutan bir beden hissetti.
"Günahım..."
Gözlerini yeniden açtığında etraf çok karışıktı. Her yerde kurtlar vardı, çoğunun ağızlarında vücut parçalarından yere kanlar damlıyordu. Çoğu yerde olanları yiyordu, gözleri kardeşleri ararken Ji Min'i gördü aynı zamanda da bir kurdun ona doğru yaklaştığını gördü. İçinde bir şeyler harekete geçerken bakışları kurtta takılı kalmıştı. Ona yaklaşmasını istemiyordu, hepsinin ölmesini istiyordu.
Benim kullarıma benden önce kimse dokunamaz
Ji Min'e doğru yaklaşan kurt dururken gözleri büyüdü ardından ise gövdesinde hissettiği gariplik ile yere düşerken Tae Hyung bunu fırsat olarak görüp hızlıca kardeşinin yanına gitti. Yaralı Ji Min ne olduğunu anlayamayacak kadar baygındı ama net olarak seçebildiği şey Jennie'nin etrafına dolanan siyah kelebeklerdi. Kurt ulumaya başlarken kısa bir süre sonra karnı patladığında dışarıya binlerce siyah kelebek saçılmaya başladı.
Çıkardıkları kulak delen ses ile kurtlar ulumaya başlarken teker teker düşmeye başlamışlardı, kendilerini kurtarmaya başaran doğa üstüler korkuyla kaçışmaya başlamıştı. Her düşen kurdun karnı patlarken içlerinden kelebekler çıkıyordu, onun etrafını kuşatıyorlardı kimse orada kimin olduğunu göremiyordu. Kapılar kapandı, en son çıkmaya çalışan vampir arada sıkışırken kanı etrafındakilere sıçradı. Bazıları kırılmış camlara yönelirken ardından gördükleri görüntü ile yerlerine sinmişlerdi.
Cam parçaları sanki zaman geri alınmış gibi yeniden birleşiyorlardı. Ho Seok ve Seok Jin kapıları açmayı deneselerde nafileydi, mühürlenmişti sanki. Jung Kook bir köşeye oturmuş ve gülümseyerek etrafı izliyordu, eğlenceli şeyleri her zaman sevmişti.
"En büyük korkularınızı merak etmişimdir her zaman ihanetin soyları"
Boğuk bir ses herkesin sanki ensesindeymiş gibi yayılırken kelebekler teker teker odada bulunan herkesin ağzına girdi.
Siyah kelebekler siyah geçmişin karmasıdır, eğer acı çektiysen seni öldürmez ama acı çekmediysen seni öldürürdü.
Kardeşlerin Karması
Öfke gözlerini açtığında bir piyanonun yanındaydı. Kana bulanmıştı her yer, annesini öldürdüğü gün ki gibiydi. Boş bakışları ile etrafına baktı, kutu gibi bir yerdeydi ve en uç kısımda annesini görüyordu. İçi nefretle doldu, onun yok olmasına rağmen hala yetinemiyordu.
