@alex11russo kitabın ilk bölümleri bu hesaptadır eğer kitabı ilk defa gördüyseniz profilimde de etiketli olan hesabıma girip bakabilirsiniz.
1899'un kış ayında bütün dünyayı değiştiricek o olay oldu. Doğa üstü varlıklara inanmayan dünyanın bir kısmı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yoon Gi evde durmaksızın koşuyordu, kardeşlerini bulmak zor olmayacaktı ama bu oyunun içinden çıkmak zor olacaktı. Çocuk bedenindeydi ve gücünü ne kadar kullanabileceğinden emin değildi. Artık değişiyordu her şey, eskiye veda etmeliydi çünkü...bunu düşünmek dahi istemiyordu. Onu bırakmak istemiyordu, Yoon Gi başından beri her şeyi biliyordu.Nasıl başlayacağını, nasıl devam edeceğini ve de sonunu. Hikayesini değiştirmek istemedi, başında verdiği yemini tutacaktı. Onun kanında boğulmaya verdiği o sözü, bunu kardeşlerine anlatmaması bencillikten daha öte bir şeydi. Gülünü korumak içindi, diğer kardeşlerin onunla olan bağı ile Yoon Gi'nin bağı ölçüşemezdi. O, gülünü uzaktan dokunmadan ve incitmeden sevmeye çalışıyordu lakin günahı her zaman onu zora sokuyordu. Yoon Gi başını iki yana sallarken duyduğu sesle düşüncelerinden ayrıldı.
"Bana yardım edin, lütfen" Nam Joon'un sesi ile solunda olan aralık kapıyı açtı.Kardeşini yatağın başında çıplak bir şekilde otururken bulduğunda gözleri büyüdü. Bileklerinden bağlanmıştı, vücudunun çoğu yeri morarmış ve de çizikler vardı. Bacaklarının arasından sızan kan ile yutkundu, zamanında yara alan çocuklar büyüyünce yara açmaya yatkındır.
Yoon Gi temkinli adımlar ile onun yanına ilerledi ve yatağa çıktı. Onun bileklerini çözerken göz kontağı kurmamaya çalıştı, bunun onu daha kötü hissettirdiğini biliyordu. "Neden bir anda çocukluğumuzun içinde sıkışı kaldık Yoon Gi?..ben...eve gitmek istiyorum" Yoon Gi cevap vermek yerine yataktan indi ve kapakları açık olan dolaptan rastgele kıyafet aldı, onun bu halini diğer kardeşlerin görmesini istemiyordu. Nam Joon beyaz çarşaf ile bacaklarının arasında ki kanı silerken kardeşinin ona getirdiği kıyafetleri elinden aldı. Bu sessiz bir anlaşmaydı, iki çocuk konuşmuyordu ama aralarında büyük bir gürültü vardı.
"Buradan çıkmak için oyunu bitirmemiz gerekiyor, diğerlerini bulmamız ve Jennie'yi yenmemiz gerekiyor" Yoon Gi kapıya doğru ilerlerken kardeşi ise topallayarak onun arkasından geldi. "Savaşacağımız şey Jennie'nin bedenine girmiş olan annen Yoon Gi, onu yenmemiz çok zor olmayacaktır...biz 7 ölümcül günahız"
Yoon Gi yumruklarını sıktı çoğu zaman sıkça düşünüyordu, günahı kesinlikle yalan olmalıydı. "Şeytan kılık değiştirmeyi sever Nam Joon" İkisi birlikte koridorda yürümeye devam ettiler, kardeşinin cümlesini sorgulamaması Yoon Gi'yi memnun etmişti. "Sanırım Seok Jin'in nerede olduğunu tahmin edebiliyorum" Koridorda yankılanan belirsiz melodiler ile öfke, şevhete baktı. "Sen Seok Jin'i bul bende diğerlerini daha sonra ise bahçe de buluşalım"
Nam Joon onu başıyla onayladı ardından gidecekken Yoon Gi omuzlarından tutup onu kendine çekti. Kollarını boynuna doladı ve kulağına fısıldadı. "Sakın ama sakın geçmişin seni etkilemesine izin verme, yoksa eve dönemeyiz" Nam Joon gözlerini sımsıkı kapatırken başı ile onaylamak ile yetindi, boğazında büyük bir düğüm vardı. Abisinden ayrılırken koşarak ondan uzaklaştı. Yoon Gi ise parmaklarını şıklattı, en küçük kardeşin nerede olduğunu biliyordu. Saliselerin ardından kendini çatı katında bulan öfke esen sert rüzgar karşısında kolunu gözüne siper etti. Saçları birbirine karışırken bir kaç adım attı ve araladığı gözleri ile en küçük kardeşi çatının köşesinde gezinirken gördü.
