Part 14 (Zawgyi)

1.1K 30 4
                                    

ေသာ္ေသာ္တစ္ေယာက္ အဝတ္ဗီဒိုထဲက အက်ႌတခ်ိဳ႕ကိုေ႐ြးခ်ယ္ကာ laggageထဲကို ထည့္ေနသည္။ ဒါကိုေဘးကေန ေမးေထာက္ကာ မႈန္သုန္သုန္မ်က္ႏွာနဲ႔ ရႈစား‌ေတာ္မူေနတာက ကိုကိုေနခန႔္ေမာင္ပင္။

"အဲ့ဒီ႐ုပ္က ဘာျဖစ္ေနတာတုန္း‌ ေျပာ ကိုကိုက ကေလးေလးလား ႏွစ္ရက္ေလာက္ကေလးသြားမွာကို ျဖစ္ေနတဲ့႐ုပ္က မအီမသာနဲ႔"

"ေအးေပါ့ အငယ္က ကိုကိုမရွိပဲေနႏိုင္ေပမယ့္ ကိုကိုက အငယ္မရွိတဲ့ႏွစ္ရက္ကိုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေအာင္ေက်ာ္ျဖတ္ရမွာေလ ညဘက္ဆို ဖက္အိပ္ရမယ့္သူမရွိဘဲႏွစ္ရက္ေတာင္ ကိုကိုဘယ္လိုအိပ္ရမလဲ ဒီကုတင္အက်ယ္ႀကီးေပၚမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေျပာပါဦး"

ငိုမဲ့မဲ့မ်က္ႏွာႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးရီခ်င္လာသူက ေသာ္ေသာ္ ဘယ့္ႏွယ္ နယ္ဘက္က မိဘမဲ့ေဂဟာေလးကိုပရဟိတ အခမဲ့‌ ေဆးကုဖို႔ႏွစ္ရက္ေလာက္သြားမယ့္အေရးကိုယ္ေတာ္ႀကီးက ဂ်ီက်ေတာ္မူေနတာ ညေနကတည္းကအခုထိ။ သူမ်ားတကာကုသိုလ္ေရးလုပ္ေနတာကိုအားေပးမယ္မရွိဘူး မသြားလို႔မရဘူးလားဆိုတာခ်ည္းပဲ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ကလည္း ကေလးဆန္လိုက္တာမ်ား 'အငယ္နဲ႔မခြဲမွမခြဲႏိုင္တာကိုး' ဆိုပဲ မသိရင္ ႏိုင္ငံျခားကို ငါးႏွစ္ေလာက္သြားမွာက်ေနတာပဲ။

Laggageကိုပိတ္ၿပီး ကိုကိုေပါင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီးပါးကို႐ႊတ္ခနဲနမ္းလိုက္ေတာ့ ခါးေပၚမွာသူ႔ရဲ႕လက္ေတြကိုရစ္တြယ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲမွာ ေခါင္းေလးမွီထားသည္။ မ်က္ႏွာႀကီးကေတာ့ စူပုတ္ေနဆဲပဲ......

"ကိုကိုကလည္းကြာ ႏွစ္ရက္ကေလးပဲကို အငယ္က မိဘမဲ့ကေလးေလးေတြကို ေဆးကုေပးဖို႔သြားမွာေလ ပရဟိတလုပ္ဖို႔သြားတာေလ .........
အံမယ္ သူဟိုအရင္တုန္းက ဘားအံကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားတုန္းကေရာညဘက္အငယ္မရွိဘဲ ဘယ္လိုအိပ္လဲ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေခၚအိပ္တာလား"

"ကိုကိုက လုံးဝမျဖစ္မေနမွသြားတာေလ အဲ့တုန္းကလည္းတစ္ညပဲၾကာတာ ေနာက္ေန႔အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းျပန္လာတာပဲေလ အဲ့တစ္ညလုံးေကာ္ဖီေသာက္ၿပီးအလုပ္လုပ္ေနတာ မနက္ေလးနာရီထိပဲ ဘယ္ေကာင္မေလးမွေခၚမအိပ္ပါဘူးေနာ္
ကိုကိုက ဒီေသာ္ေသာ္ပိစိလုံးေလးကိုပဲခ်စ္တာ"

နှလုံးသားဖြင့်ရစ်နှောင်သော{Complete}Where stories live. Discover now