Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
gryffindor'ların gözde çifti
. . .
Gryffindor ortak salonunda yer alan kanepe hakkında ne kadar şikayet ettiğimi biliyorsunuz. Şimdi bütün şikayetlerimi geri alıyordum çünkü sırtımın hassas olduğunu anlayan James seve seve bana yastık oluyor artık.
Pekala, bu ani bir giriş oldu.
Quidditch olayından sonra duygularım büyük bir selle mantığımı devirmişti ve James'in dudakları arasında feci şekilde erimiştim. Artık karşı çıkmamın gereksiz olduğunu biliyordum çünkü kalbimin ona ait olduğunu içimde hissediyordum.
Ve elbette, bundan sonra olaylar daha hızlı gelişmişti. James ile el ele ortak salona girdiğimizde yükselen alkışların sesi hala kulaklarımdaydı. Daha sonra Sirius, Peter ve Remus'un tebrikleriyle alayları arasında geçmişti birkaç gün.
Ve Lily Evans, ilginç bir şekilde gelip James'i tebrik etmişti. Evet, James'i. Yüzüme bakma zahmetine girmemişti hanımefendi. Hoş, onun yüzünü görmek isteyen yoktu zaten.
Onun aramızı açacak bir hareket yapacağını sansam da James olayların arka planını anlatmıştı. Eh, ne diyebilirdim ki? Lily Evans benden bir teşekkür bekliyorsa, daha çok beklerdi.
James'in hayatıma girmesiyle, siyah beyaz bir filmden renkli bir filme geçmiş gibiydi her şey. Evet, hayatıma renk katıyordu hem de fazlasıyla yapıyordu bunu. Hayatımın her zaman eksik olan neşesi olmuştu.
Tabii James ile yakın olmak bir anlamda onun arkadaşlarıyla da yakın olmaktı çünkü dördü adeta lanetlenmiş gibi birkaç saatten fazla uzak kalamıyorlardı. Bazen onların ilişkimize dahil olma şekilleri sinirimi bozsa da, James'in böyle daha mutlu olduğunu biliyordum.
Diğer bir yandan, Minerva halam en yaramaz öğrencisiyle sevgili olmama ilginç bir şekilde tepki göstermemişti. Ancak nedense içimden bir his, James'i kenara çekip konuştuğunu söylüyordu. James bu konuda tek bir kelime etmeyi şiddetle reddediyordu.
Ve işte böyle, Gryffindor'un altın çifti olarak anılmaya başlamıştık.
Şimdi de geniş kanepeye uzanan James'in göğsünün üstüne uzanmıştım. Her ne kadar uzaktan rahatsız bir pozisyon olarak görünse de onun göğsü düşündüğümden daha yumuşaktı. Üstelik onun kokusunu çok net bir şekilde almak hoşuma gidiyordu.
Nefes alış-verişlerinden uyukluyor olduğu belliydi. Harlı şömine ateşini ne zaman görse uyuklardı. Tam bir kedi gibiydi. Bense biraz kitap okumuştum fakat yanımda James varken pek odaklanamıyordum. Hiçbir şey yapmadan öylece uzanmak çok daha eğlenceli geliyordu.
Zaman böyle geçip giderken biraz sonra Ortak Salon'a giren Sirius'u gördüm. Sirius gözleriyle etrafı taradıktan sonra bizi görmesiyle yanımıza doğru yöneldi. Sıradan bir gülüş vardı yakışıklı yüzünde ve öğrendiğim bir şey varsa, Sirius her zaman böyle gülerdi. Hafif alaylı, birazcık hin ve fazlasıyla etkileyiciydi.
