Ben Kazandım 🃏(1-2)

🃏34🃏

Gözlerimi açtığımda beyaz tavan ile karşılaştım sonra zaten hastane kokusu burnuma geldi. Bende yattığım yatakta doğrulup etrafıma baktım. Abilerim, Melih, Melek abla, tüm tayfa buradaydı. Benim uyandığımı gören Kuzey abim hemen yanıma geldi

'' Balım iyi misin ? Ağrın var mı? '' diye sorarken Kaan doktoru çağırmaya gitti.

'' İyiyim''

Kolumdaki seruma bakıp yüzümü buruşturdum

'' Kolun mu ağrıyor'' diyen Uraz' a bakıp kafamı hayır anlamında salladım. Doktor geldiğinde abilerim önümden çekildi

'' Geçmiş olsun Nisa hanım nasıl hissediyorsunuz''

'' Midem biraz ağrıyor ama iyiyim''

'' Daha öncede ağrıyor muydu''

'' Evet bir kaç gündür ağrımaya başladı ama bir şey olmaz''

'' Nisa hanım çok strese maruz kalmışsınız galiba ve bu Gastrit hastalığına yol açabilir yani sadece belirtilerini gösteriyorsunuz ve strese biraz daha maruz kalırsanız bu mide kanserliğine yol açabilir bunun için size ilaç vericem ama en önemlisi stresten uzak durun sağlıklı beslenin ama ağrılarınız devam ederse lütfen bize gelin çünkü mide kanserliği ölüme sebep olabilir tekrardan geçmiş olsun '' diyip çıktığında tepki vermedim ne yani ölecek miydim

Uraz ani bir hız ile odadan çıktığında düşüncelerimden ayrıldım abilerime baktığımda perişan bir haldeydiler Melek abla ağlamaya başlamıştı, Aras elini yumruk yapmıştı ,Kaan Gülnida' yı omuzuna yaslamıştı galiba ağlıyordu ,Rüzgar da gözleri dolu dolu başka yere bakıyordu , Melih ise yere çökmüş ağlıyordu

'' Ben ölmedim merak etmeyin'' diyip onlara baktım.

'' Neden bize söylemedin midenin ağrıdığını'' diyen Ateş abime bakıp kahkaha attım. Hepsi bana uzaylıymışım gibi bakıyordu, kahkaham bittikten sonra Ateş abime döndüm

'' Ciddi misin bunu aradığımda açmayan işlerimi benden daha çok önemseyen kendisini abim olarak görüpte abilik yapmayan biri mi söylüyor''

Ateş abimin gözünden bir damla yaş geldiğinde içim gitti ağlamak ona yakışmıyordu. Diğer abilerim çoktan çökmüştü.

'' Her neyse hemşireyi çağırın serumu çıkarsın '' Rüzgar dışarı çıkıp hemşireyi çağırmaya gidince Ateş abim konuştu

'' Hadi siz dağılın ben Nisa' yı bırakırım Kuzey akşam aynı yerde anladın sen''

''Abi ben Nisa' yı bu halde bırakmam'' dedi Yusuf abim

'' Yusuf doğru söylüyor Ateş Nisa' yı bu halde bırakmayız'' diye destek çıktı Güney abim

'' Beni umursuyormuş gibi yapmanıza gerek yok ben tek gidecem sizde işinize dönün tayfada dağıla bilir iyiyim ben '' Ateş abim tam bir şey söyleyeceği sırada hemşire odaya girdi ve serumu çıkardı.

*

Çıkış işlemleri bittikten sonra eczaneden ilaçları aldım sonra eve gittim. Abilerimin hepsi beni takip ediyorlardı ama umursamadım. Eve vardığımda arabadan inip içeriye girdim abilerimde arkamdan girdi.

'' Güzelim hadi yemek ye''

'' Ateş abi bu role devam etmenize gerek yok hadi siz işlerinize devam edin'' diyip gidecekken Kuzey abim kolumdan tutup koltuğa oturttu

'' Balım bak biz seni çok önemsiyoruz sen bizim canımızdan bir parçasın şimdi sana dürüst olacam kampa göndermemizin nedeni Tehlike' nin çocuğu bizden intikam istiyor o yüzden kamp güvenli diye seni gönderdik ve tayfaya seni korumasını söyledik telefonlarına bakmadık çünkü yerini tespit edebilirlerdi ama bizde telefonlarımızı değiştirdik '' ne yani benim iyiliğim için miydi