Wattys 2021 Kazananlarından
Canan Karaman mesleğine aşık bir psikiyatristti. Aynı zamanda evin tek kızı ve babasının herkesten sakındığıydı. Aşk ona uğrayacak gibi durmuyordu. Neyse ki yeni taşınan karşı komşuları başkomiser Ahmet Turan Baştuğ ile t...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İstanbul- 9 Yıl Önce
Canan aceleyle çantasını toparlayıp odasından çıktı. Kahvaltı için bekleyecek pek vakti yoktu. "Kızım kahvaltını etmedin!" diyen annesi Emel'i dinlemedi.
"Geç kaldım anne. Komiteyi kaçıracağım." diyen Canan ayakkabısını giydiği gibi evden koşarak çıktı. Koştura koştura merdivenlerden inip otobüs durağına kadar koştu. Koştu, koştu, koştu. Yeni boyattığı sarı saçları uçuşuyordu. Terlemeye başlamıştı. Ah nasıl geç kalkardı? Babası işteydi. Otobüsü kaçırırsa okula nasıl gidecekti? Taksi çok para tutardı.
Ciğerleri acıyana kadar koştu. Fakat binmesi gereken otobüs tam yanından geçip giderken daha çaresiz hissettiği bir anı daha hatırlamıyordu.
"Hayır! Gitme! Dur!" diye bağırsa da otobüs ilerideki durakta yolcu olmadığı için hiç durmadan ilerledi ve gitti. Genç kız sinirle ve çaresizlikle otobüsün arkasından bakarken kalbi korkudan ve koşmaktan çok hızlı bir şekilde çarpıyordu. Kaçırmıştı. Şimdi ne yapacaktı?
Düşün Canan düşün. Yoksa komiteni kaçıracaksın kızım. Genç kız bir o yana bir bu yana yürürken birden çalan bir arabanın korna sesiyle yerinden sıçradı.
Hemen yanında duran arabaya bakarken açılan cam ve içerisinden konuşan bir adamla şaşırdı. "Kızım gideceğin yere götürelim seni. Otobüsü kaçırdığını gördük." diyen adama güvenmemesi gerektiğini biliyordu.
"Yok sağ olun efendim."
Evren Bey genç kızın çekingenliğini görüp hemen yanındaki oğlunu gösterdi. "Çekinmekte haklısın kızım. Her gün nelere şahit oluyoruz. Ama oğlum polis. Merak etme bizden zarar gelmez yavrum."
23 yaşındaki Turan deri ceketinin cebinden cüzdanını ve polis amblemini çıkarıp kıza gösterdi. "Komiserim."
Canan polis amblemini görünce nedense daha bir güvenmişti. Normalde asla ama asla yabancı birileriyle konuşmazdı. Fakat çok çok acil durum vardı.
"Ee tamam o zaman. Ben Cerrahpaşa Tıp'a gideceğim. Yolunuz oradan geçiyor mu?"
"Geçiyor kızım."
Canan boş olan arka koltuğa bindi. Her ihtimale karşı bir eli her zaman cebinde taşıdığı biber gazında duruyordu.
Araba hareketlendiğinde biraz daha rahatlamıştı. "Sabah sabah pek telaşlısın yavrum? Sınavın falan mı var?"
"Evet. Komitem var. Alarmı kurmuştum fakat çalmadı. O yüzden geç kalacağım sandım."
"Tıp mı okuyorsun?" diyen tok erkek sesi polis olan adamdandı.
"Evet. 3.sınıftayım."
"Maşallah. Kaç kardeşsiniz? Neredensiniz?"
Canan konuşunca çok daha fazla rahatlamıştı. "Üç kardeşiz. Biri ikizim, bir tanesi de erkek kardeşim."
