Five

190 23 3
                                    

"Τον ΠΟΙΟΝ;" φώναξα γουρλώνοντας τα μάτια μου και ξεροκατάπια.

Ω Θεέ θα πάθω εγκεφαλικό.

Η Alice με κοίταξε και έπειτα κοίταξε τον John ο οποίος με κοιτούσε πονηρά."Ο Stephen;Μένει στο δωμάτιο δίπλα μας ,εκείνο που κοιτούσες επίμονα νωρίτερα.Σου αρέσει ε;"

"Τι;όχι μου άρεσε παλιά"

"Για αυτό αναστατώθηκες τόσο που τον είδες;" σχολίασε εκείνος.

Για την ακρίβεια δεν αναστατώθηκα ακριβώς για αυτό αλλά για εκείνον που βρίσκονταν μαζί του.

"Απλά τον ντρέπομαι.Όταν μου άρεσε έκανα συνεχώς βλακείες.Μπέρδευα τα λόγια μου,γινόμουν συνεχώς ρεζίλι μπροστά του.Είμαι χίλια τα εκατό σίγουρη ότι το είχε καταλάβει" ξεφύσηξα και κλώτσησα μια πετρούλα.

Το λεωφορείο έφτασε μπροστά μας κάνοντας με να αναπνεύσω επιτέλους σαν άνθρωπος.Μπήκαμε μέσα και καθίσαμε στις πίσω θέσεις.Ευτυχώς για εμένα τα παιδιά άλλαξαν θέμα και έτσι δεν χρειάστηκε να συζητήσουμε άλλο για αυτό.

Αυτό που με απασχολεί όμως είναι το γεγονός ότι άκουσα κιθάρα από εκείνο το δωμάτιο.Έχω αρχίσει να χάνω το μυαλό μου ή ο Stephen έπαιζε κιθάρα και δεν το ήξερα;

Μπορεί να πρόσεχα την αδερφή του σπίτι του ,αλλά ποτέ δεν τον είχα ακούσει να παίζει.Εξάλλου,αν το έκανε θα ήμουν ακόμη τσιμπημένη μαζί του.

Ίσως να άρχισε να παίζει όταν πέρασε εδώ αλλά σίγουρα αυτό το παίξιμο δεν έμοιαζε για παιδιού που ξεκίνησε πριν έναν μήνα.

Και όχι μόνο αυτό,αλλά κάνει και παρέα με τον Leo!Πως κατέληξαν να κάνουν αυτοί οι δύο παρέα;Δεν ήξερα καν ότι ο Stephen βρίσκονταν εδώ πέρα βασικά και η παρουσία του με φρικάρει εντελώς.Νιώθω ότι θέλω να ξεράσω από το παράθυρο του λεωφορείου κι ας είναι σφραγισμένο.Γιατί κάνει τόσο ζέστη εδώ μέσα και πόση ώρα θα κάνουμε επιτέλους να φτάσουμε;Αισθάνομαι την μπλούζα μου να με πνίγει και τον εμετό να φτάνει ψηλά στον λαιμό μου.

"Έι;" ακούστηκε η φωνή του John επαναφέροντας με ξανά πίσω."Τι;" είπα κοιτώντας τον.

"Φτάσαμε λέω,πάρε τον βασιλικό πισινό σου" γέλασε.

Σηκώθηκα ελαφρά ζαλισμένη από το κάθισμα και τον ακολούθησα.Κατεβήκαμε απέναντι από την είσοδο και περάσαμε τον δρόμο.Ανεβήκαμε μαζί την σκάλα και όταν φτάσαμε στον πρώτο όροφο τους αποχαιρέτησα.Έβγαλα το κλειδί από την τσάντα μου και μπήκα μέσα στο δωμάτιο μου ξεφυσώντας.Τι βραδιά κι αυτή.

Catfish στον έρωταМесто, где живут истории. Откройте их для себя