His Father Is My Best friend (complete)

Chapter Thirty-two

Chapter 32

Yssa's POV

It's been a long and tiring month for me and my family. Mula no'ng inatake na naman ng sakit nya sa puso si Assyrel, pumayag na kami sa suggestion ng doktor na magpa-heart transplant ang anak namin.

Agad kaming ini-refer ng doktor sa isang Hypertrophic Cardiomyopathy Center na first class daw ang serbisyo.

Agad na kaming nagpa-sched sa HCM Center na 'yon para sa madaling panahon ay maoperahan na si Assy. Akala namin ay madali lang pero hindi pala.

Ini-check pa ng healthcare team si Assyrel upang tiyakin kung sapat na ba ang kalusugan nya para sa gagawing surgery at sa mga kakailanganin nyang inumin na gamot pagkatapos noon.

Sumalang ulit ang baby namin sa blood testing, nagpa- echocardiogram din sya. Sunod ay ang electrocardiogram na mas kilala sa tawag na ECG na nakakatulong daw para malaman ang heart damage ng pasyente.

Panghuli sa tests ay ang  cardiac catheterization kung saan may plastic tube na tinatawag na catheter ang inilagay sa blood vessel nya patungo sa puso para makita ng doktor 'yong mismong puso ni Assy pati na chambers nito.

After everything, the transplant team fortunately decided that Assyrel is a good candidate for a transplant.
She then listed on an organ waiting list. Doon nakalista lahat ng pangalan ng pasyenteng nangangailang ng puso o ibang organ.

Kadalasan daw ay matagal ang ipinaghihintay para makatagpo ng puso na good match sa may kailangan nito tapos ay pahirapan din dahil sa dami ng nangangailangan ng bagong puso. Mahirap ang kompetisyon, kumbaga.

Being so blessed, we were notified that there is available heart for our Assyrel. Our bag was already packed so what we only have to do is to be at the transplant hospital tomorrow.

"Panget?" Untag ni Aldred sa akin habang chine-check ko ang gamit na inihanda ko para bukas.
Baka kasi may kulang o ano.

"Oh?" Sagot ko habang nananatiling nakatutok ang paningin at atensyon sa mga bag ni Assy.

"Nagdududa ka pa rin ba tungkol sa desisyon nating paoperahan si Assyrel?" Tanong nya tsaka umupo na sa kama katabi ko.

"No, hindi na. I'm just worried." I answer while looking at him. Ngumiti pa ako bilang patunay na ayos lang ako.

"Don't worry, God will take good care of her." He said then hold my hands.
Masuyo nya pa 'yong hinalikan.

"I know pero--"

"Just have your faith in Him. Matatapos din 'to ng walang nangyayaring masama, okay?"

"Uh, opo mister." Nakangiti ng sabi ko tsaka tumingin na ulit sa inaasikaso kong gamit.
Wala na ang agam-agam ko. Finally, panatag na ako. Thanks to my loving husband.

"Panget?" Aldred called out again. Ang kulit.

"Hmm?" Hindi na ako nag-aksayang lingunin na naman sya. Parang alam ko na ang nasa isip ng loko eh.

"Sundan na kaya natin ang kambal." Malambing na bulong nya sa akin.

Then I feel his arm gently hugging me from behind.
Oh my! Inaakit ako ng asawa ko!

"Hindi pa pwede, bata pa sila." Tugon ko sa sinabi nya.

"Sabi mo di ba bago 'yong kasal natin noon, two years age gap dapat. Magti-three na kaya si Syd at Assy." Patuloy na pangungumbinsi ng loko.

I face him then I look straight in his eyes. His eyes plead and summon. Sus, immune na ako dyan.

"No, panget. Don't be a hard-headed, alright?"