Truth 21

55 2 1
                                    

Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata mula matagal na pagkakatulog. So I am alive? Buhay ako? But how did that happen?

Malabo ang paningin ko pero nakikita ko na nasa hospital ako at may ilang taong nakapalibot sa akin.

Nang tuluyan nang luminaw ang aking paningin, tipid akong ngumiti nang makita ko ang masayang mukha ni Rhaine, Woojin, maging si Jinyoung  at lalo pa akong napangiti nang makita ko sa Cloud.

Mukhang masaya na makitang gising na ako. Wala akong natatandaan sa mga nangyari, ang huling natandaan ko ay nang barilin ako ng tauhan ni Erik Lee.

"Ashira! We're so happy that you are finally awake!" Rhaine said as she wiped a tear from her eyes.

"Thank God you're  safe!" Woojin said stroking my hair

"Wait, how did i get here? Paano ako nakaligtas?" I asked confused and tried to get up and sit on my bed but Woojin tapped my shoulder while shooking his head.

"Thanks to this man, he saved you." Rhaine said and we all looked at Cloud.

I smiled as a tear slipped from my eyes, I am just thankful because my man saved my life.

"Labas tayo muna tayo kailangan muna nila mag usap." Biglang singit ni Jinyoung, kahit nagtataka sila Woojin at Rhaine sa sinabi nito ay lumabas parin sila.

Kaming dalawa na lang ang natira sa room na 'to. Cloud sat on the side of my bed and held my hand.

"Paano mo ako naligtas Cloud?" I asked him

"Nakita ka namin ni Jinyoung na kinukuha nila and then sinundan namin kayo and then Jinyoung called the police. I got scared nung hindi kita nakita sa loob ng white house na yon, I thought I'm going to lose you and I don't want that to happen..." tumigil s'ya saglit sa pagsasalita at saka tumungo.

I held his hand tight when i felt his tears on my hand. Damn he's crying.

"I've searched for you in that forest habang abala ang mga pulis sa paghuli sa mga kumuha sayo. I found you and.. and.. hindi ko alam ang gagawin ko I thought...I thought I was...too late to save you and thank god youre alive..." he continued still looking down.

I got up a little and pulled him for a hug. He hugged me tighter.

"Thank you, love. Thank you for saving me." I said while rubbing his back

"Mababaliw ako kung hindi kita nailigtas Ashira, habang buhay kong pagsisisihan kung hindi ko nagawang iligtas ka." He said as he placed a kiss on my head.

"Wala nang mangyayaring ganito Ashira, I promise you wala na.. tapos na." Dagdag n'ya pa habang diretsong nakatingin sa aking mga mata.

Ngumiti ako at tumango sa mga sinabi n'ya. Sana tapos na lahat ng gulo.

"By the way, how are you feeling? May masakit pa ba sayo?" Sunod sunod n'yang tanong

"I'm okay now, medyo nanghihina lang ang pakiramdam ko." I replied saka ako inalalayan ni Cloud na humiga ulit sa kama ko

"You'll get better soon, just take a rest for now okay? Lalabas na muna ako sandali para bumili ng pagkain, at saka para magkausap kayo ng mga kaibigan mo. I'll be back." Pagpaalam n'ya saka nag iwan ng halik sa noo ko.

Pagkalabas ni Cloud ay sunod na pumasok sila Rhaine, Woojin, at Jinyoung

"Ashi." Tawag ni Rhaine sa akin at bahagya akong niyakap

Umupo sila sa magkabilang gilid ng kama ko

"I'm sorry I was not here to protect you Ashi." Woojin apologized

Undelivered TruthWo Geschichten leben. Entdecke jetzt