Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koltukta öylece oturarak karşıda ki duvara bakmaya devam ederken, hafızamı zorlamaya ve izlediklerimden bir şey çıkarmaya çalışıyordum. Videoyu tamı tamına dört kez izlemiştik fakat hiç birimiz olayın tam olarak ne olduğunu anlamamıştık. Video da bir kaç kişi, biz, çocuklar ve arabalar dışında hiçbir şey yoktu.
Tek anlam çıkardığımız şey çocuklar video da çıkan sarı saçlı kıza bakıyordu. Baktığımızda gerçekten hoş bir kızdı ve güzel gözüküyordu. Kız tahminen bizimle yaşıttı. Gariptir ki bize oldukça tanıdık geliyordu, sanki bir yerlerde görmüştük. Fakat hiçbirimiz hatırlamıyorduk kim olduğunu, oldukça tanıdık gelen yüzünü yakınlaştırıp bakmamız bile fayda etmemişti.
Hepimiz hafızalarımızın derinliklerini inip, kim olduğunu bulmaya çalışıyorduk fakat sonuç olarak elde var sıfırdı. "Ya tamam, biz bu kızı hatırlamaya çalışıyoruz fakat ya bu kız asıl dikkat etmemiz gereken kişi değilse? Boşuna zorluyor olmayalım kendimizi."
"Başka çocukların dikkatini çeken bir kişi yok ki. Bu kızda kesinlikle bir şey var, baksanıza çocuklara resmen renkleri attı." Jennie'nin dediklerini başımızla onayladık. Haklıydı, hedefimiz bu kızdı. Hepimiz balık hafızalıydık ki, bu kadar tanıdık gelen birini defalarca videoyu tekrar oynatmamıza rağmen çıkaramamıştık. Bu kızla ilgiliydi çocukların derdi, buna emindik fakat hala parçalar yerine oturmuyordu. Kafamız oldukça karışıktı.
Chaeyoung tekrar videoyu başa sararken, sıkıntılı bir nefes vererek gözlerimi ekrana çevirdim. İzlemekten sıkılmıştım artık. Geçen saatler içinde kayıtta elimize geçen tek bir şey kızın sokakta yürüyerek gözden kaybolmasıydı. Kalan vakitte anormal bir şey yoktu, o yüzden genellikle videonun o kızı içeren bölümünü izleyip duruyorduk.
Büyük ihtimalle çocukların olayı bu kızla bağlantılıydı. Fakat bu kızın kim olduğunu hatırlayamıyorken bu işi çözmemiz bizim için biraz zor olacaktı. Kızın gözden kaybolmasıyla beraber tekrar video sıradan bir şekilde ilerlerken, gözlerimi yumup bir kaç saniye bekledim. Gözlerim video izlemekten acımıştı. Başımın ağrısı tekrar gün yüzüne çıkarken, artık dayanılmayacak haldeydi. Bu baş ağrısıyla iyi bir uyku çekemezdim.
Hoş zaten şunun şurasında pek fazla uyuyamayacaktım, kızlarla beraber yarın erkenden derslerimiz vardı. Gözlerimi açıp bilgisayarı kapatırken benimle eş değer bir durumda olan arkadaşlarıma döndüm. "Kızı hiçbir şekilde hatırlayamıyorum." Üçüde beni başlarıyla onaylarken Jennie saçlarını geriye doğru attı.
"O kadar atraksiyon yaşadım bunlar kolay ama bir kızı hatırlayamıyorum. Hay hafızamı sikeyim!" Jennie'nin dedikleriyle beraber elimi omzuna atarak destek verirmişcesine sıktım. "Bugünlük yeter bence, değişen bir şey yok zaten. Hepimizin perti çıkmış gidip biraz dinlenelim, yarın yine buradayız zaten." Kızlar dediklerimi onaylarken hepimiz ayaklanmıştık. Sehpanın üzerindeki atıştırmalık paketleri ve bira şişelerine dokunmadan televizyon ünitesinin altındaki çekmecelerden ilaç kutusunu alarak bir tane ağrı kesici aldım. Çekmeceyi kapatarak bu sefer adımlarımı mutfağa yönlendirmemle dolaptan aldığım suyu bardağa koyup, ilaçla beraber kafama dikmiştim. İyiki ağrı kesici içmiştim, aksi takdirde ağrıdan uyuyamazdım.
