وردة ايامى الجزء الثانى(المشاغب) بقلم اسماء جمال

الفصل ١٤

                   وردة ايامى ج٢ف ١٤
                                     بقلم اسماء جمال

مهما حدث سوفه اظل اعشقك واحبك ولكن يبقى البعد هو الاختيار  الصحيح

كانت جالسه فى  حديقة منزلهم تحمل  كتابا تقرأ فيه
اقترب لها مبتسما جعلها تشعر بأمتلكها للدنيا
اسر:ازيك ي نور
نور:الحمد لله
اسر:بتعملى اي  كدا
نور:بذاكر
جلس بجوارها :ربنا معاكى وتنجحى واشوفك اشهر محاميه ف مصر
نور:ان شاء الله وانت  تساعدنى صح
اسرر:انا تحت امرك فى اي وقت
نور:بس انا  مش عاوزه اشتغل مع بابا علشان مش فاهمه حاجه ف شغلكم 
اسر:مش مهم انتى تشتغلى فين  المهم تعملى اللى يسعدك
ابتسمت له :شكرا
اسر:انا اللى  بشكرك بجد  اليومين اللى  فاتو كسبت صديقه ذكيه وجميله
نور:انا كمان كسبت صديقه جدعه ودمه خفيف
اسر:اول مرة حب عمى للدرجه دى
نور:اشمعنا
أسر::علشان  عنده احلى بنت الدنيا
جعل وجنتيها اشتعلت خجلا
اسر:انت مش بس حلوة شكلا وكمان قلبك نضيف وبريئه  جدا 
نور زاد خجلها ولم تجد ماتقوله زاد تمسكها بكتابها
اسرر:انا هتككلم معاكى بصراحه
نور:اتفضل
اسر:بصراحه ف  حاجه بشدنى ليكى وأفضل متمسك  فيكى  وانتى
نور لم تجب لكن الكلمات ترفض الخروج 
اسر:تحبى ابعد لو مضيقك
وهم برحيل   لكنها تمسكت به
نور:لا
اسر اعاد جلوسه:طييب ساكته  ليه
نور:مش عارفه اقولك اي
اسر:مش  عاوزك تقولى حاجه بس طمنيننى انك هتفضلى جنبى
نور أاومت برأسها بالاجاب
ثم ابتسمت ابتسامه  ساحره
نظر ليها  طويلا بدلها أبتسامتها
اسر:عاوزه  اخبيكى  علشان محدش ييشوف الضحكه دى غيرى
نور: اممممممممم 
اسر:اي مش  عجبك  الكلام
نور:اصلك بتفكرنى بابا بيقول لماما كدا ديما
اسر:انتى عارفه بفكر فى ايه
نور:اي
وقف وامسك يدها جعلها تقف امامه ورفعها بين يده لاعلى اخذ يدور بها جعل ضحكاتها تصدع فى ارجاء
المكان  كأنه صواتا يحي  للعيش من اجله 

كان هناك من ينظر أليهم بحب
كانت  تقف  فى شرفة غرفتهم يحضنها من الخلف اتى بشعرها لجهه وحده وقبل عنقها واخذ نفسا ليشتم عطرها 
نيره:عجبك كدا
فارس:اي ابن اخويا وهجوزه  بنتى
نيره:امممم ابن اخوك
فارس:ي روحى اطمنى انا  وثق  فى اسر  انه هيسعد نور متقلقيش
نيره:ي عمرى انا  مش قلقانه بس نور صغيره  
فارس:سببيها  تستمتع  بأهتامه بيها لو حبها بجد  مش هيقدر  يجرحها ولا يبعد  عنها
نيره:تعرف حاجه اسر بيحب نور
فارس:لم انت  ممتأكدا كدا  خايفه ليه
نيره:: ع  البنت صغيره وعلى فكره اسر  ليه نظرت عينك لم  تكون  بتحب
فارس: انا بحبك ع طول
نيره:انا  بحبك

انتهت من دروسها خرجت مع البعض من زميلاتها
من مجمع للمدرسيين لاعطاء الدروس الخصوصية
اقترب منها زميلا لها وقفت تتحدث معه
اقترب منهم من  كان يشتغل غضبا
مروان؛انتى  وقفه هنا بتعملى اي
جميله :عادى  بتكلم  مع  زميلى
زميل جميله ويدعى عمر:في حاجه ي اخ 
مروان:بس يالا روح لعب
عمر:اي يالا دى انا اعرف ارد  عليك  كويس
مروان امسك عمر من قميصه: انت  يالا عارف لو شفتك معاها تانى هولع فيك  امشى من هنا
لاحظ اصحاب عمر هجوم مروان عليه اقترب مجموع من الشباب نحوهم 
شعرت  جميله بتضخم  الموقف امسكت  بيده :تعالى
نمشى
مروان هدأا من لمستها
تركه  واممسك  ييدها ومشت بجواره بخوف من الغضب الذي يرسم  مملامح  وجهه
ركبت خلفه الدراجه  الناريه (موتوسيكل )
مروان:هتروحى فين 
جمييله :البيت
انطلق مسرعا  كانت خائفه  منه لكنها تشعر بالامان بقربه 
وصل بها  الى منزلها نزلت  من  خلفه  كادت  ترحل أوقفها صوته هو مزال صغير   لكنه يحمل  بعض الغضب بداخله   تحول الى رجل  بالغ فى غيرته عليها:اسممعى النهارده عدت ع خير بس لوو شفتك مع حد تانى هقتله قصاد عينك
رحل تارك تلك الصغيره تتعجب مما ييفعل ذالك  المشاغب هى مزالت صغيره على  الحب