Үзэсгэлэн гоо ба Араатан ᶜᵒᵐᵖˡᵉᵗᵉ

𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 𝖋𝖎𝖛𝖊

🥀

[‼Alert‼ Ёс бус хэллэг агуулгадсан тул 16 наснаас доош бол уншихгүй байхыг хүсье. ]

"Сүбин ноёнтон."

"За Киалла хонгор минь."

"Хэрэв энэ бослогын дараа эцэг минь хаан болбол би гүнж тан хааны хүргэн түшмэл болох хэрэг үү."

"Тийм ээ. Бид болох болно."

    Киалла авхайг даган явах Исабелла руу инээмсэглэн харж байлаа. Авхайн гарах гэхэд Беллаг чангаасаар өрөөнд хоёул үлдэв.

    Тэр энэ мөчийг үзэн яддаг. Араатны амьсгал ойртох тусам, түүн рүү харах ой гутам харц мөн бэлхүүсээр нь ороох гарыг тэр үзэн яддаг.

"Хэрэв бид түүнийг алчихвал яагаад чи оронд нь байж болохгүй гэж. Зарц эмэгтэйгээс хааны гүнж болно гэдэг ямар сэтгэл хөдөлгөм гэж бодно."

"Тэгвэл та ядуу дүрвэгчээс хааны толгойг атгахыг хүсэж байгаа юм байна."

"Чи ийм ухаантай болохоор улам л үзэсгэлэнтэй болох юм. Миний үзсгэлэн гоо." 

    Исабеллагийн үсийг илэхэд тэрээр  тэвчихгүйн эрхэнд гарыг нь цохиход Сүбиний нүд улаанаар эргэлдэн зөрүүлэн түүний нүүр лүү алгадлаа.

"Миний эмэгтэй байхаас татгалзаж байгаа бол би чамайг алчих уу? Би чамд хайртай болохоор чамайг элбэг дэлбэг амьдруулахыг хүсэж байна. Тэрийг ойлгох тийм хэцүү байна уу өлөгчин минь."  

"Хайртай... Хайртай гэнэ шүү. Инээд хүргэхээ боль новш минь. Чиний дэргэд байх мөч бүхэнд амьсгал боогдож үхэхийг хүсдэг. Тийм болохоор чамаас зугтахыг тулд амьдралаа золиослосон юм. Нөхөр минь нас барсан, хэргэм зэргээ алдсан надад алдах зүйл байхгүй намайг ал.. "

      Хайр.. Хэзээ ч Араатан ба Үзэсгэлэн гоогийн ойлгох зүйл байгаагүй. Тэд мэдэхгүй.

     Сүбин түүний уруулыг хүчтэй сорон үнсэхэд Белла хэдийн түүнийг эсэргүүцэх тамираа барсан байв.

     Магадгүй энэ тэдний хайр байх. Цав цагаан сарнайн хүлэмжинд ув улаан сарнай ургах шиг хамгийн аймшигтай нь.

A/n: Бичээч нь та нарыгаа мартаагүй шүү. Одооноос идэвхтэй оруулаад дуусах учир дэмжээд өгөөрэй.