Chapter-22

1.1K 111 2
                                    

Zawgyi

အခ်ိန္ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ကုန္လြန္လာခဲ့ၿပီ။အခုဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ပိုင္နဲ႔ျပတ္တာ ၆လေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီ။အင္း အခ်ိန္ကတိုက္စားသြားတာလားေတာ့မသိဘူး။ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကို ေမ့သင့္သေလာက္ေတာ့ေမ့ေနပါၿပီ။အင္း.....တခ်ိဳ႕အမွတ္တရေတြေတာ့ တိုက္ဆိုင္တာရွိရင္ သတိရမိတာေပါ့။

ေက်ာင္းမွာ သူနဲ႔ျမရိပ္ႏြယ္ကိုေတြ႕ရင္လည္း အတတ္ႏိုင္ဆံုးမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္မိေအာင္ေရွာင္လိုက္တယ္။သူတို႔နဲ႔ ျပႆနာလည္းထပ္မတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ဒီတိုင္းကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ပဲေနေတာ့တယ္။အစကျမရိပ္ႏြယ္က ျပႆနာမတက္တက္ေအာင္လာရွာတယ္။ၾကာေတာ့ သူလည္းၿငီးေငြ႕သြားၿပီထင္ပါတယ္။အဲ့ဒါလည္း ေကာင္းပါတယ္ေလ။

ဆက္နဲ႔ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္း ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အင္း......အခုထိသူငယ္ခ်င္းေပါ့။ဆက္ကကၽြန္ေတာ့္ကို သူငယ္ခ်င္းထက္ပိုတာကၽြန္ေတာ္သိပါတယ္။ဒါေပမယ့္ သူဖြင့္မေျပာဘူး။ကၽြန္ေတာ္ေနရခက္မွာစိုးလို႔တဲ့။ဒီအေျခအေနေလးအတိုင္းလည္း သူႀကိဳက္တယ္တဲ့။သူကကၽြန္ေတာ့္ကိုဂရုစိုက္ေပးတယ္။

ၾကာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တျဖည္းျဖည္းသူ႔ကို အားနာလာရတယ္။သူ႔ရုပ္ရည္နဲ႔ဆိုရင္ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ေနသင့္တာ။

ဒါေပမယ့္ ေျပာမွာသာေျပာတာပါ။သူသာအဲ့လိုေကာင္မေလးရသြားရင္ ကၽြန္ေတာ္ခံစားႏိုင္ပါ့မလားမသိဘူး။မရွက္တမ္းေျပာရရင္ သူ႔ဂရုစိုက္မႈေတြၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ္သိသိသာသာေပ်ာ္ဝင္ေနၿပီ။

သူ႔ကိုခ်စ္လားဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ ေနာက္လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာျဖစ္ႏိုင္လား ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။သူ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာ္ေနရတာကိုအခ်စ္လို႔ေခါင္းစဥ္မတပ္ခ်င္ဘူး။ဒီမေသခ်ာမေရရာတဲ့ ခံစားခ်က္ႀကီးကိုကၽြန္ေတာ္မႀကိဳက္ဘူး။

♤♤♤♤♤♤♤♤♤♤

စာေမးပြဲကနီးလာသည့္အတြက္ ဟန္တို႔သံုးေယာက္ေန႔တိုင္းနီးပါး အတူတူစာလုပ္ျဖစ္ၾကသည္။စုရပ္ကေတာ့ ဟန္ေစသာရဲ႕အိမ္ေပါ့။ဆက္အိမ္က ဟန္နဲ႔ဝတ္ရည္တို႔အိမ္ကေန နည္းနည္းအလွမ္းေဝးေသာေၾကာင့္ အခုတေလာဆက္ကဟန္႔အိမ္မွာအိပ္ျဖစ္တယ္။

Not First But LastWhere stories live. Discover now