𝐅𝐥𝐚𝐧𝐧'𝐬 𝐒𝐞𝐜𝐫𝐞𝐭 (𝐎𝐛𝐬𝐞𝐬𝐢𝐨𝐧 𝐀𝐦𝐨𝐫𝐨𝐬𝐚 #𝟐)

Chapter 8

3 WEEKS LATER

Hindi mapakali si Flann habang nag-aantay ito sa tabi ng gate. Hinihintay niya ang kayang matalik na kaibigan na si Maxim.

Nagtataka siya nagtataka siya kung bakit hanggang ngayon ay wala pa ito. Alam ni Flann na sa ganong oras siya hinahatid ng asawa niya. Si Trevor.

Pasulyap-sulyap siya kung may hihintong puting sasakyan pero naubos ang oras at wala ito.

Hindi na nagdalawang-isip si Flann. Agad niyang nilabas ang cellphone at tinawagan si Maxim. Nilukob siya ng kaba ng hindi niya makontak ang cellphone nito. Nag-aalala na siya. Hindi dating ganito si Maxim. Kaagad nitong sinasagot ang mga tawag niya. Magpapaalala kung liliban ba ng klase.

"Tangna"
Mura nalang ni Flann at mabilis na naglakad papunta sa room nila.

Siya lang ang nag-iisa sa loob. Halos lahat sila ay may kausap pero siya wala. Wala ang madaldal at makulit na Maxim. Wala ang kumikulit sakanya. Wala ang napaka-ingay na Maxim.

Ininukdok niya nalang ang ulo niya sa mesa at hinintay ang pagpasok ng guro.

"Tangna ka Trevor! Sagutin mo!"
Naiinis na singhal ni Flann habang tinatawagan ang numero ni Trevor. Ilang beses niya tinawagan si Maxim pero hindi talaga ito makontak. Parang si Trevor hindi din niya ito makontak.

"Mapapatay talaga kita pag may nangyari kay Max ko!"
Inis at galit na singhal nito habang walang sawang idinadial ang numero ni Trevor.

Nandito siya ngayon sa garden nakaupo. Hindi niya na naisip kumain dahil nag-aalala na siya kay Maxim.

"Oh!"
Nagulat siya ng may maglahad sakanya ng pagkain. Tatlong pirasong burger, isang sprite in can, tubig at isang slice ng pakwan. Inangat niya ang tingin niya sa nag-abot. Nakita niyang nakangiti si Ryder sakanya.

"You should eat first"
Singhal pa nito. Dahan-dahang inabot ni Flann ito.

"Salamat"
Nakangiting singhal ni Flann sakanya.

Hindi maintindihan ni Maxim ang biglang pagbabago nito. Simula nung huli nitong paghingi ng tawad. Hindi na siya sinaktan nito. Hindi na din umasta na parang bata. Hindi na din ito namimilit. Tila nga ba mas mabuting ganito si Ryder. Dahil hindi alam ni Flann kung anong kaya nitong gawin sa pabago-bagong ugali nito. Natatakot siya. Pero hindi niya pinapahalata.

"My pleasure. My bae"
Hindi na pinansin ni Flann ang binulong nito at nagpatuloy sa pagtipa sa cellphone niya.

"Tsk!"
Napatingin si Flann ng biglang pumalatak si Ryder sa tabi niya. Kinuha nito ang burger at itinapat sa bibig ni Flann.

"Come on! Just one bite!"
Pilit sakanya ni Ryder. Kahit nagdadalawang isip ay kumagat si Flann dito. Nagulat si Flann nang pagkatapos niyang kumagat ay kumagat din si Ryder sa kinagatan niya.

"Im hungry. Why?"
Napansin ata ni Ryder na nakatitig sakanya si Flann. Umiling lang si Flann at tinuon ang pansin sa cellphone.

"Fuck Max! Masasabunutan talaga kita!"
Inis na inis na sabi ni Flann.

"Tignan mo.."
Napatingin siya sa inaabot ni Ryder.
"Sige na. Hindi ko pinapangakong mapapanatag ka sa mababasa mo.."
Dahan-dahan niyang inabot ang cellphone ni Ryder.

"N-no! H-hindi totoo to?! H-hindi diba?"
Singhal ni Flann kasabay ng pagtulo ng luha niya. Hindi siya makapaniwala sa nabasa niya.

"H-hindi! Hindi naaksidente si Max! H-hindi! H-hindi Ryder!"
Tuluyan na siyang napahagulgol. Agad siyang niyakap ni Ryder at hinagod-hagod ang likod nito.

"Max!!"
Sigaw niya habang umiiyak. Sobrang sakit. Dahil kahit konting oras lang silang nagkakilala ay napalapit at napamahal na siya rito. Kapatid na ang turingan nila sa isat-isa.

"Everthing will be alright, my bae.."
Bulong ni Ryder habang inaalo si Flann. Walang ginawa si Flann kundi umiyak sa dibdib niya. Hinahalikan nito ang ulo ni Flann. Ayaw na ayaw niyang makitang lumuluha si Flann. Its killing him.

Bawat hagulgol ni Flann, patak ng mga luha nito ay kahinaan ni Ryder.

"Max!"
Sigaw pa niya habang hinahampas ang dibdib ni Ryder ng mahina. Hinayaan lang ni Ryder na maglabas ito ng sakit.

Pahina ng pahina ang pag-iyak ni Flann. Pero hindi pa din siya pinapakawalan ni Ryder sa mga bisig niya. Inilagay ni Ryder ang mahabang hibla ng pulang buhok nito sa likod ng tenga at dahan-dahang hinalikan ang noo nito.

"Wag ka ng umiyak. He will be okay"

"Saan daw ospital siya dinala?"
Tanong ni Flann kay Ryder habang nakatulala ito.

Hindi kayang makita ni Ryder ba ganito si Flann. Mugto ang mata at walang kabuhay-buhay.

"Walang nakitang bangkay sa sumabog sa kotse.."

"Hinanap din sa mga kalapit na lugar pero wala talaga"
Paliwanag sakanya ni Ryder.

"Ibig sabihin buhay siya?!"
Tila nabuhayan naman ng loob si Flann sa narinig.

"Sinuyod ko na lahat ng ospital dito. Wala. Wala si Max"
Tila naman bumagsak ang pag-asa ni Flann ns makita si Maxim.

"Sinuyod mo?"
Bulong ni Flann.

"Yea"
Nagulat si Ryder ng humarap sakanya si Flann.

"Bakit? Bakit mo ginagawa to?"

"You are giving me foods everyday! Red roses everyday! Tapos tinutulungan mo pa ako.."

"Ano bang motibo mo?"
Hindi naman nakapagsalita si Ryder.

"Bakit Ryder?"
Muling tanong sakanya ni Flann. Bumuntong hininga si Ryder at tumayo.

"Lets just say. I like you.."
Napasinghap naman si Flann sa sinabi nito.

"No. I love you.."
Lalo pa siyang hindi nakapagsalita ng dugtungan pa ito ni Ryder. Tila naman naputol ang dila ni Flann at hindi nakapagsalita.

"Hindi ko kailangan ng sagot"

"Akin ka lang. Saakin ka lang.."
Huling singhal ni Ryder at tumalikod. Ngumiti muna siya kay Flann bago naglakad paalis.

Tila baliw naman na napangiti si Flann dito. Parang may nga paru-parong naglalaro siya tiyan niya. Naibsan kahit kaunti ang sakit sa nalamang balita.

Nagising naman siya ng biglang tumunog ang cellphone ni Ryder.

Nakalimutan niya itong ibalik dahil sa pag-iyak niya. Hinintay niya muna itong mamatay bago isinilid sa bag kasama ang mgs pagkain na bigay ni Ryder.

Ibabalik niya nalang iyon kapag nagkita sila ni Ryder. Kahit mugto ang mata at dala-dala ang isiping nasaan si Maxim ay pinilit pa din ni Flann pumasok. Dahil wala naman mangyayari kung tutunganga siya at magmumukmok. Ipapaubaya nalang niya sa Dyos ang kaligtasan ni Max.