(MAGICAL ACADEMY SERIES #1) I'm Inlove with the so-called-loner girl

Kabanata Cuarenta'y-Quatro: My life without him...

Xyliah's POV

-5 YEARS LATER-

"You've killed them?" Tanong ko kay kuya pagkapasok ko sa kotse... Agad naman siyang nag-drive papuntang mall upang mag grocery dahil malapit na ring magsara yun dahil gabi na

"Yep.."

Ang tinutukoy niya ay ang huling grupo ng mga witches sa rebel...

"We've killed the half of them right?" Tanong ko...

"Yep... The plan is going to be a success!" Maligaya niyang sambit...

Limang taon na ang nakalipas... Marami na rin ang nangyari... Napigilan namin ang war dahil marami na ang napatay namin bago pa mangyari yun kaya walang choice ang rebels kundi umatras dahil sa kakulangan ng mga miyembro...

Nung araw limang taon na ang nakakalipas... Nung araw na nakilala ko ulit si Kuya ay ang araw kung kailan tumigil ako sa pag-aaral sa academy na yun...

Wala na akong balita sa kanila... Kay David, Ryan, Mike, Michael... Kay, Orange, Hilary, Shawn, Athena, Black, Karen, Kane, Killian, Ethan... Kay Aze at Sarah... Ang huling balita ko ay ang balitang grumaduate na sila...

"HOY!" Nagulat naman ako sa sigaw ng letse kong kapatid.

"Ba't ba?!" Naiirita kong tanong

"Kanina pa kita tinatawag!"

"Ano ba yun?!"

"I said my reunion ang batch niyo ngayong year sa academy!"

Huh? Reunion talaga? Tsk!

"So?" Mataray kong sambit...

Sa limang taong din yun ay nagbago ako...

Wala na yung mahinang Xyl na iiyak dahil lamang sa isang lalaki...

Wala na yung mahinang Xyl na mahihimatay kapag ginamit ang sarili niyang kapangyarihan...

Wala na yung Xyl na tahimik lang at hahayaan saktan ang sarili niya..

I'm not the loner and weak girl anymore...

Pero sa loob ng limang taon din yun ay pinilit kong baguhin ang nararamdaman ko kay Aze pero...

Kahit anong gawin ko ay hindi mangyari-yari! Kaya hinayaan ko na lang...

Atleast tinutupad ko ang pangako kong hindi ako magpapakasal sa iba...

Hindi tulad niya...

Katulad nga ng sabi ko ay wala na akong balita sa kanya kaya hindi ko alam kung kasal na siya or May girlfriend! Pero siguro dahil wala naman na ako... In the first place naman eh wala naman ako para sa kanya...

"XYLIAH!" Nagulat ako ng biglang sumigaw si Kuya

"Ano nanaman ba?"

"Kanina pa ako tanong ng tanong dito!"

"Ano ba yun?!"

"Will you come at the reunion?!"

"No..."

"Isn't it the time to show yourself... It's all safe... Wala ng magagawa ang rebels pabagsak na sila!"

"I'll think about it okay?!" Sambit ko at bumaba na sa kotse at pumasok na sa mall upang mamili ng grocery...

Nakasunod naman kaagad siya sa akin...

-FASTFORWARD-

"Kuya nakabili ka na ng yogurt?" Tanong ko ng makitang wala yun sa cart...

Nasa counter na kami ngayon...

"Oo nga pala!"

"Tsk!" Sambit ko at agad na pumunta kung saan ang yogurt....

Agad ko namang nakita ang yogurt.. 

Naglakad ako papunta dun sa yogurt at kinuha yun ngunit...

Dalawa kaming nakakuha!

Napatingin naman ako sa kumuha at... SI DAVID?!

"Hey love what's taking you long?" Gulat akong napatingin sa likod ko...

SARAH?!

Gulat din silang parehong tumingin sa akin...

"Xyl?" Tanong nila...

Ngunit agad akong umalis dun at hinayaan na lang ang yogurt!

Sila na bang dalawa? Or Sarah's doing something behind Aze's back? Pero hindi yun magagawa ni David! ARGH! I hate this! I shouldn't meddle with their business!

"Is there something wrong?" Tanong ni Xym

"No, nothing." Sambit ko at pilit kinakalma ang sarili...

"Where's the yogurt?"

"Out of stock." Simpleng sambit ko at lumabas na ng supermarket at tuluyan ng lumabas ng mall at sumakay sa sasakyan...

Napatingin ako kay kuya ng sumakay siya sa kotse matapos ilagay sa likurang bahagi ng kotse ang mga pinamili...

At tumingin siya sa akin...

"What?" Tanong Ko

"I saw them... Actually it's funny how they think that I'm still part of the rebels!" Sambit niya at tumawa

"You told them the truth?"

"Nope."

"Ah. Okay."

"But don't you think it's time?"

"Time for what?"

"To come back?"

Natahimik naman ako

"You need to come back to fill the space in your heart... In those five years I watched how you lived your life... Your happy but not that happy... Your alive but not that alive anymore..." pagpapatuloy niya

"Tsk!" Yun lamang ang naiusal ko...

Is it really the time?

Nakarating naman kami kaagad sa bahay...

Agad akong pumunta sa kwarto ko...

Agad akong nahiga sa kama at pinagisipan ang sinabi ni kuya...

Is it really time? Will they be mad at me? Will they be happy to see me? Would they cry because of so much happiness? Did they miss me?

Naputol ang pag-iisip ko ng may kumatok sa kwarto

"Who's that?" Tanong ko.

"Mama?"

Oh my baby Azliah!

I opened the door at Ang bumungad sa akin ay ang aking anak na si Azliah wearing her pink pajamas...

"My baby girl what are you doing here? Can't sleep?"

She only nodded at hinatak na ako papuntang kama...

Humiga siya at pinahiga niya na ako...

Agad niya akong yinakap at yinakap ko din siya...

I closed my eyes... I'm not sleeping but I'm thinking...

Thinking about the memories...

-Pagtatapos ng kabanata Cuarenta'y-Quatro-

"True love stories never have endings."
                   -Richard Bach

AN: ANAK?! 😮