Escaping From Dela Vega

Kabanata 6

"Von, I have a good news!" sigaw ni Ron dito sa kusina.

Agad kong itinulak si Von at napakurap ako sa kaba. Ano ba itong pinaggagawa niya? Pero imbes na umayos ito nang tayo dahil nandito si Ron, hindi ito gumalaw. Tinitigan lang niya ako ng madilim at umigting ang panga nito. Umalis ako sa pwesto ko at lumapit sa mga lalagyan ng baso, inilagay ko doon ang mga nahugasan na.

"Oh, Annicka nandito ka pala." sambit ni Ron. Ngumiti ako sakanya at itinuro ang mga baso na hinuhugasan ko. Tumango naman ito at lumapit kay Von, na sinusundan pa rin ako ng tingin. Stop looking at me, Von!

Ron tapped the back of Von.

"Dadating si Fleur bukas. She'll study here!" masayang sambit nito sa pinsan.

Von removed his brooding eyes on me and he jerked his head to Ron.

"What did you say?"

"Fleur! She will study here, man."

Oh, ang kaibigan nila na taga-America. Heck, Fleur Magenda Reyes is so beautiful. I'm telling you. Nakita ko na iyon tatlong beses nung nagbakasyon sila dito sa Pilipinas. She's a family friend of Dela Vega.

Unang tingin mo pa lang sakanya para na itong modelo. Well actually I heard that they are offering her to be a model but she always refuse them. We aren't that close but we talk naman pag bumibisita siya dito. And she will study here? That's good though. Ano kayang kurso niya? Baka maging magkaklase kami.

"Okay." iyon lang ang sagot ni Von at tumingin nanaman ito sa akin.

Ron creased his forehead. Napalingon din tuloy ito sa banda ko. Umiwas ako ng tingin sakanila. Annicka, you're eavesdropping. Nakakahiya ka.

"Nag-aaway ba kayo?" Ron asked.

I immediately look at him. Umiling-iling ako sakanya at nagulat ako sa tanong nito.

"Hindi ah!" mabilis kong sagot.

Tumaas lang ang kilay ni Ron at tsaka ngumuso.

"Bahala na nga kayo diyan." sabi ni Ron tsaka ito tumalikod at umalis.

Gulat, hindi ko na alam ang gagawin ko. Naiwan nanaman ako kay Von at hindi ko alam ang gagawin at sasabihin. Parang nilubayan nanaman ako ng aking kaluluwa at bahala na kung ano ang mangyari ngayon.

Tumikhim ako at lumapit sa lababo. Mukhang nakuha naman agad ni Von ang aking gagawin kaya tumabi na ito. I silently washed the glasses without throwing a look to him. Though, I feel his stares. Hindi ba siya nagsasawa kakatingin sa akin? Bakit ba kasi hindi pa siya umalis dito.

"Treat me like how you treat them." his final words then he left me dumbfounded.

Anong gagawin ko? Ipagpipilit ko ba ang sarili ko kahit hindi ako komportable sakanya? Yes, I do respect him. Kasi amo pa rin siya ng mga magulang ko. Kasi sila ang tumutulong sa amin. I just, don't know why I feel like there's a wall between us. May harang, at parang bawal kong sirain ang pader na iyon. Pero pag sa apat, wala naman akong nararamdaman na ganoon.

And honestly, he makes my heart weird. As though I am being jinxed whenever I'm with him.

--

"Bilisan niyo, nakakahiya naman kay Miss Fleur kung may makita siya ni isang alikabok dito sa mansyon." saad ni Mama sa amin, kinabukasan.

"Nung pumunta kami sa mansyon nila noon, grabe ang linis. Nakakahiyang umapak sa sahig nila!" sigaw nanaman niya.

Napanguso na lang ako at ipinagpatuloy ang pag punas sa mga muwebles dito sa mansyon. Lahat ata kami ngayon naglilinis at ang iba namang katulong ay nagluluto, dahil dadating na nga mamaya si Fleur.