" !!!!အားးးးးးးးးးး
သတ်ပြစ်မယါ!!!
မင်းတို့ နှစ်ကောင်လုံးကို သတ်ပြစ်မယ်!!!
မနက်စောစောစီးစီး ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံနက်ကြီးကြောင့် ခြံထဲနားနေတဲ့ ငှက်တွေပင် ထပျံကြသည်အထိ။
မကြာပါ လှေခါးကိုပင်
ဖြိုချတော့မည်ထင်ရတဲ့ခြေသံဖြင့် အောက်ထပ်ဆင်းလာသောသူသည်
စာရေးဆရာကြီး ဂျွန်ဂျောင်ကုပင်။
" ဂျောင်ဟီး!!! ဂျွန်ဂျောင်ဟီးးး!! ဘယ်မှာလဲ"
" ကိုကို ဘာဖြစ်လိုလဲဟင်!!"
ဒေါသတကြီးအော်ခေါ်သံကြောင့် နံနက်စာပြင်နေတဲ့ဂျောင်ဟီး မျကိနှာငယ်လေးဖြင့်ထွက်လ
ာလေတော့ လက်ထဲက စာရွက်တွေကို သူမ မျက်နှာနားကောက်ပေါက်လိုက်ရင်း။
" နင် သားတွေဘယ်မှာလဲ!!!
နင်ရဲ့ လူလား မျောက်လား မသဲကွဲတဲ့
အမွှာနှစ်ကောင် ဘယ်မှာလဲ???"
" ဘာ ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ ကိုကိုရယ်
ဂျောင်ဟီး ရင်တွေတုန်လိုက်တာ!!"
" နင်က ရင်ပဲတုန်
ငါကတော့ နင်တို့သားအမိတွေ ငါအိမ်ရောက်လာထဲက သွေး တိုးတာ~~
အခုအချိန်များတိုင်းရင် သွေးပေါင်ချိန်စက်ကြီးပါ ပေါက်ထွက်သွားနိုင်တယ်သိလား??"
သူအော်သံကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်လေးပါ ကျုံသွားတဲ့
အငယ်မကိုကြည့်ရင်း သူဒေါသကပိုထွက်လာမိတုန်း။
" ဘာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ယောက်ဖ!!!"
ဧည်ခန်းထဲ ရှိနေပုံရတဲ့ ယောက်ဖက သူတို့အနားအပြေးရောက်လာလေတော့.. သူခေါင်းကိုသာ ဖိနှိပ်ထားရင်း။
" ဘာဖြစ်ရမှာလဲ ဟိုလောက်နဲ့မျောက်စပ်ကျထားတဲ့ နှစ်ကောင်ပေါ့ ~~ မနက်ဖြန် ဒါရိုက်တာကိုပေးရမယ်ကျတော် ဇာတ်ညွှန်းစာရွက်တွေအပေါ်
တောက်!!!
သူဆက်မပြောနိုင်လောက်အောင် ဒေါသထွက်လာသည်မို့ အသက်ကိုသာပြင်းပြင်းရူလိုက်လေတော့ ယောက်ဖက သူပြစ်ချထားတဲ့ စာရွက်တွေကို ကောက်ကိုင်ကာ။
STAI LEGGENDO
အေ ပူချီကပ် ✅Complete
Fantasyဘယ်လောက်ပဲချစ်ဖို့ကောင်းပါတယ်ပြောတဲ့ Petတွေ ၊အူယားဖို့ေကာင်းပါတဲ့ လူသားပေါက်စေတွကိုမှ မချစ်တက်ခဲ့တဲ့ကျတော်က ထူးထူးဆန်းဆန်း လူလည်းမဟုတ် သတ္တဝါလည်းမဟုတ်တဲ့ ပေါက်စလေးတကောင်ကိုမှ.....။
