11

1.7K 21 0
                                    

LEISHA

              Letting go is not an easy task, it's a very hard decision for me, I love him but i love my baby more.

             5 Years, five years have passed, ang dating isang taon lang umabot ng limang taon, I don't really know the reason, it's just that I think I'm not yet ready to face them , to face him.

               Sa limang taon na yun, unti unti na rin ang nakakapag move on, narealize ko ang pagpapakatangang ginawa ka noon. I can't really blame him though, I pushed him into that marriage, kung bakit pa kasi siya yung savior ko.

                 It's almost midnight and I want to take a swim, nasa isang resort kami na pag mamay ari ng kaibigan ni daddy, it's our vacation!

                I stared at the sea, the water is calm and their is light everywhere. I can hear the booze sound coming from the bar, I guess there is a party.

                  I slowly removed my beach dress, revealing my white two piece. It's a gift from my friend Ali. She's here too,I guess she's there partying.

                Naglakas na ako palapit sa dagat, it's a bit cold, parang gusto ko ng umatras dahil sa lamig but I still go for it.

                Nasa malapit lang din naman ako, it's so quiet, I know it's dangerous to swim at this hour specially that I'm alone. I'm just so stubborn and I know it.

               Babalik na sana ako ng dalampasigan ng hindi ko maramdaman ang mga paa ko, kinabahan ako pilit kong inaabot ang lupa pero hindi maabot ng mga paa ko.

              "Help! Help! H-help! " unti unti na akong lumubog pero pilit ko iginagalaw ng mga paa ko, hindi ko na rin makakita ng maayos.God if this is really the end for me please tell my daddy I love him.

                 Tumigil na ako sa paggalaw at hinayaan nalang ang tubig na lamunin ako. I slowly closed my eyes but before I even close it, I felt a hand encircled in my waist.

                After that incident, I woke up in the hospital, my daddy and my friend Ali is so devastated, I asked them who saved me, and that's when the crush thingy started, hanggang sa isang araw nagising nalang ako na mahal ko na siya.

              I looked at my son who's playing with his toys, he is a sweet little monster. He's sweet to me and to some people he knew but when it comes to others he's a very snobbish boy. I guess he got it from his father.

               I remembered his father again, magka mukhang magka mukha sila, with those chinky eyes, bushy eyebrows ,everything about Kyro is Alec.

              "Mommy why are you crying and smiling at the same time? " hindi ko namalayan na nakalapit na pala si Kyro sa akin. Ngumiti ako, pinunasan ang mga luha ko, umiiyak na pala ako.

            "Mommy's just happy because I have a very cute and sweet little monster with her. " napangiti naman siya sa akin.

            "Yes mommy, I'm a monster and I'm gonna eat everyone who will hurt you! Rawr! " napatawa naman ako sa kanya, at the age of four he's quite very intelligent.

             "What do we have here people? " sabay kaming napalingon ni Kyro sa dumating at agad napangiti.

           "Tito Daddy! " agad na tumakbo ang anak ko kay Sean na ngayon ay nakangiting sinalubong ang anak ko.

           "Little Monster! Good boy ka ba ha? " tanong ni Sean dito.

           "Yes tito daddy! Can I have my toys now? "

            "Sure you can! I'll go play with you."

                   Napangiti ako sa usapan nila, Sean's been a great father figure to Kyro, pero alam pa rin ng bata na hindi ito ang tunay niyang ama, minsan nga nagtatanong na siya kung asan ang daddy niya, sinasabi ko nalang na busy sa trabaho pero alam kong hindi siya naniniwala, with his intelligence? Nararamdaman na siguro niyang ayaw kong pag usapan.

                Sean and I were still good friends, ang daming nagtataka kung bakit dahil hindi nalang maging kami, pero tinatawanan lang namin because we both know what's the real catch. We have this brother and sister relationship.

                " He is a great kid you know. " napatingin ako kay Sean na ngayon ay nasa tabi ko na, kanina lang ay kasama pang naglalaro ni Kyro ito ah?

              " He is, he is my Treasure. " nakangiting sagot ko habang ang mga nata ay nakatingin pa rin kay Kyro.

            " Do you have any regrets?" nakuha na ng tanong niya ang atensiyon ko.

           " Like what? " i asked with creased forehead.

   
           " Like leaving without talking to him. " seryosong sagot niya na ngayon ay nakatitig sa akin, umiwas ako ng tingin.

          "I don't have any regrets, because I only did what is right. " and that is the truth,I don't have any regrets kahit na minsan iniisip ko kung tatanggapin ba niya si Kyro kapag nagkita sila. Isa iyon sa mga ikinatatakot ko, i don't want my child to get hurt, he is so young.

                " Hindi ka ba nagtataka  na kahit limang taon na ng nakakalipas ay hindi pa rin napapawalang bisa ang kasal niyo? " that hit me. Magsasalita na sana ako ng biglang tumunog ang phone ko, I answered the call immediately.

        Yuri's calling ,hindi pa ako nakakasagot ay nalaglag ko na ang phone ko sa balitang natanggap ko, unti unting nagtuluan ang mga luha ko.

        "Hey, what's wrong? " agad akong inalalayan ni Sean, ramdam ko ang panghihina ko.

         I looked at my son who's now looking at us, probably thinking what's happening.

      "We need to go back to the Philippines. "

a/n: yayyyy, babalik naaaaa.

08-13-20

  Battered Wife : Alec Alfiro [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon