The Assassin

Chapter Twenty

ꨄ︎MIKHAILꨄ︎

Earlier that day:

"I'm glad that you finally found a destination." Captain Davis-Middleton said on the other line.

"Uhm...hindi naman sa ayaw ko pero...bakit ka po napatawag Kapitan?" I asked, and I heard her chuckles.

"Ano kase...we are short in agent right now dahil may malaking mission tayo sa ibang bansa. May mabilisang mission kasi sa Japan ang it was urgent...I was wondering if you can do it?" She asked.

"Sure, I'm in. Mamamatay ako sa boredom dito." I said, muttering the last one.

"Great! I'll send you the details okay? Ciao!" She said at saka ibinaba ang tawag. Napailing naman ako at saka tinignan ang screen ng cellphone ko na exclusive lang for the HQ at saka binasa ang detalye ng mission ko.

Seems easy.

My mission is to find one of the thief that stole the ancient pearl na nakadisplay sa isang museum sa Korea. According to the file, nandito ang isa sa kanila ngayon sa Japan and probably he will do no good.

Kinabisado ko naman ang mukha na nasa picture na siyang kasamang pinadala at kaagad na isinuot ang yukata na nabili ko kanina bago ako mag-book sa hotel na ito.

Since it was a summer festival at mukha naman akong japanese, why won't use it as a cover for this mission?

Present:

I let out a sigh before I stepped out from the elevator, taas noo naman akong lumakad palabas. Not caring about the stares that people gave me especially the boys.

Like duh, iisang tingin lang naman may care eh.

Kanino pa ba? malamang kay Lloyd.

Since walking distance lang ang festival na iyon mula sa hotel, nilakad ko na iyon. Umabot naman ng 20 minutes bago ako nakarating doon.

Kaagad na naagaw ng atensyon ko ang mga materials for arts and crafts, hinayaan ko namang ma-distract ang sarili ko sa iba't-ibang gamit na nandoon, especially the highlighters and the papers. In the end, lumabas ako sa lugar na iyon na may dalang isang bag na puno ng mga 'nagustuhan' ko na gamit.

Like stickers, ribbons, notebooks, pens etc.

I mentally rolled my eyes ng ma-realize ang ginawa ko, right, kahit anong gawin ko hindi pa rin maialis sa sarili ko ang pagiging 'crafty'.

Right, the mission.

Tumingin naman ako sa paligid and I scanned every person na dumadaan sa harap ko, as a member of Falcon's Army, we are trained to judge and to look into someone's appearance dahil maari mo iyong magamit sa mga magiging misyon mo.

Lumakad naman ako papunta sa foodstalls while scanning the surroundings. Hindi natin alam baka bigla na lang itong sumugod or what.

But something caught my attention, it was a doll at sa mga kamay nila ay may pulang tali.

Two people who are connected in this way are bound together by Fate itself.

Yan ang natatandaan kong sinabi sa akin ni Gemma noong huling pumunta kami sa ganitong festival. I remembered her eyes that time.

It shows a lot of emotion na siyang unang beses kong nakita.

Red string of fate huh? I wonder if that is real.

I wonder kung si Lloyd ba ang nasa kabilang dulo ng red string na nakatali sa hinliliit ko.

Lumakad naman ako palayo sa stall na iyon at saka tinignan ang hinliliit ko and I chuckled lightly when I realized something funny, kasi bago ako umalis ng Pilipinas ang sabi ko aalisin ko na siya sa sistema ko.