3. Bölüm: Ölüm Onun Ardına Düşüp Yorulmayacak

2.8K 80 18
                                    


Bazen bazı anlarda insan ölmek isterdi.

Hayatımda hiç ölmek istiyorum dediğim bir an olmamıştı çünkü ben her zaman kötü durumların içinden iyilikler çıkarmıştım. 

Annem bana ilk kez sesli güldüğüm için kızdığında susmamış aksine daha fazla gülerek kahkaha atmayı öğrenmiştim. Çünkü hayat böyleydi. Size kötü şeyler verir ve o kötü şeylerin ardından iyilikler getirirdi. 

Ama dün gece olanlar peşinde hiçbir iyiliği getirmeyecekti. Buna inanmakta başlı başına aptallık olacaktı.

Gözümü açtığımda hâlâ geceydi. Anlaşılmıştı,  ben sabaha çıkamayacaktım.

Kasıklarımdaki inanılmaz ağrı hareketlerimi zorlarken kendimden biraz daha nefret etmeme sebep olmuştu. Ayağa kalkmak ve birkaç metre ötedeki banyoya gitmek benim için çok yüksek bir dağa tırmanmak gibiydi. Sonunda banyoya vardığımda ardımdaki kapıyı yavaşça kapatıp kilitledim.

Aynada ki halime şok içinde baktım. Ne olmuştu bana böyle? Burnumdan ve ağzımdan akan kanlar yüzümde kurumuştu, boynum ve göğüslerim mosmordu. Bacaklarımda ise vajinamdan akan kurumuş kanlar vardı. 

O an düşündüm. Aynaya bir şey fırlatıp kırmayı ve kırılan parçalarla kendimi kesmeyi. Kısacık bir an gözlerim banyoda aynayı kıracak bir şey aradı. Sonra durdum, bunu neden yapacaktım ki? 

Beni bu hale getiren o şerefsiz herif içeride mışıl mışıl uyurken ben kendimi niye öldürecektim ki? Hem de ona bir ceza vermeden. 

" Berbat bir haldesin. "  

Aynadaki yansımamla konuşurken delirdiğimi düşündüm. Hayır,  ben delirmemiştim aksine desteğe ihtiyacım vardı. Bu herifi ölümden beter etmek için desteğe ihtiyacım vardı ve bana benden başka kimse destek veremezdi.

Kendimden başka kimsem yoktu.

" Çok canın acıyor değil mi? Sanki öldünde seni gömmeyi unutmuşlar gibi. Leşin bir kenarda hayvanlara yem olmuş gibi. " 

Derin bir nefes aldım ve aynaya dokundum.  

" Korkma, bunu onların yanına bırakmayacağız. Dün gecenin olmasına sebep olan herkesi tek tek bitireceğiz. Ölmek isteyecekler ama ölemeyecekler, bağırsalar olmayacak sussalar olmayacak. Onları öyle bir arafta bırakacağız ki seslerini kimse duymayacak. " 

Gözümden akan yaşı gördüğümde derin bir nefes aldım. 

" Göz yaşları içinde yalvaracaklar ve biz seninle onlara sadece gülümseyeceğiz. " 

Aynadaki halime gülümsedim ve hızlıca duşa girdim. Vücudumu onun izlerini yok edecek kadar çitiledim ama dün gecenin izlerini derimi soysam bile yok edemeyeceğimi biliyordum.

Nihayet duşumu bitirip bornozla odadan çıktığımda onun uyandığını gördüm. Hava aydınlanmıştı, o kadar zaman boyunca duşta mıydım?  

" Nihayet banyodan çıkabildin. " 

" Kes sesini pislik. " 

" Hop hop. " dedi yataktan kalkarken. " Ne bu tavır? Dün gece olanlar için mi? " 

Alayla güldüm, benimle dalga geçiyordu herhalde. 

" Bilmem farkında mısın ama dün gece bana tecavüz ettin! Şimdi karşıma geçmiş hangi yüzle konuşuyorsun?"   

Kolumu tutup kendine çekti, o an hızlıca diğer elimi kaldırıp suratına güçlü bir tokat attım. Bacağımı en sert şekilde uçkuruna vurdum. Acıyla inleyerek geri çekildi.

Özgür Kuş ( Güçlü Kadınlar Serisi - I )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin