When Mr. Casanova Fall In Love

Chapter 25

RHEA CALIPUSAN POV:

kahit anong pilit ko na matulog na, pero hindi talaga ako maka tulog. iniisip ko parin ang nangyari kanina. hindi ko alam kong baliw ba siya o ako. that kiss kanina ay nakakalunod at kung tanga talaga ako, baka nag response na ako. buti nalang, nakisang ayun sa akin ang aking isip at puso na hindi mag response.

iniisip ko kasi, seryoso ba talaga siya sa sinabi niya kanina?? mas gusto ko pang paniwalaan na sana hindi siya seryoso  kasi, ayaw kong umasa. at lasing siya  kaya nag dududa ako.

naalala ko rin ang sinabi sa akin ni Ramelyn, baka pinag titripan lang ako ng lalaking yun, knowing nata manila siya at mayaman, parang hindi kapani paniwala na magkakagusto siya sa isang kagaya ko??. kaya natatakot ako, dahil kahit anong pilit ko mang itanggi, e alam kong gusto ko na rin siya. bumuntong hininga nalang ako, tapos pinikit ang mata. sana lang bukas ay maging maayus ang takbo. hindi ako umaasa na mapiligilan ko ang puso ko kong totoo nga ang sinabi niya.

............

kinabukasan ay mga alas nwebe na ako nagising, anong oras na din kasi ako natulog. pag tingin ko sa paligid, ay walang tao, asan kaya sila???

dumiretso ako sa kusina upang uminom ng tubig. dahil feeling ko dehydrated ako. napaiktad naman ako ng may biglang magsalita.

Good Morning Rhea napalaki naman ang mata ko ng makilala ang pabango niya, shetty!! kinakabahan ako. tumingin lang ako sa kanya tapos naka ngiti ng hilaw.

Good morning din nahihiya ako, para kasing may kakaiba sa kanya. wahh ang pogi din niya, naka white shirt siya at bakat ang muscle niya, naalala ko tuloy ang abs niya kahapin. napaka gandang pagmasdan. ipinilig ko nalang ang ulo ko sa iniisip.

hows your sleep, oh wait have some breakfast, tumango lang ako, ang weird niya. giniya naman niya ako sa small table dito, tyaka binuksan ang food na nasa mesa.

salamat. teka, nasaan pala ang nga tao dito?? naalala ko naman na, kami lang ang tao dito. posible naman kasing umalis sila or baka naligo na naman sila.

there still asleep, they drunk last night, and now there not awake yet. naalala ko naman na bago ko siya nakita sa taas, ay nag inuman sila Ramelyn kagabi, kaya nga umalis ako doon. kasi hindi ko bet na uminom.

hindi naman sa hindi ako umiinom. wala lang talaga ako sa mood uminom . hindi naman ako kagaya nila na bihasa na sa inuman. mahina ako sa alak. at natatakot ako na baka ano pa ang magawa ko pag lasing na talaga ako.

ay oo nga pala nag inuman pala sila kagabi. tika, kumain kana ba?? saluhan mo nalang ako well, malakas ang tibok ng puso ko, pero nagiging komportable narin ako na kasama siya  parang napapanatag ang isip ko. oo para akong tangga dahil kinakabahan ako, but at the same time panatag. iwan hirap e explain

well, hindi pa nga ako kumakain, hinintay talaga kitang magising para sabay tayo naka ngiti niyang saad, umupo naman siya sa tharap ko.

Wait, sino ang nag luto ng food kung tulog pa sila ibig-- ikaw nag luto?? hindi makapaniwala na saad ko, hindi ko kasi maisip na nagluluto siya.

Grabeh naman yang reaksiyon mo, what do you think of me hindi marunong mag luto?? natatawa niyang saad. yun naman talaga ang expected ko.

Ahm. oo eh, kasi alam mo na mayaman ka, so expected ko na marami kang yaya na nagluluto para sayo.  tyaka lalaki ka din kaya yun. nag sisimula nadin kaming kumain,  may omelette rice, tapos pan cake, tapos may extra kanin pa, meron ding spam at malaking hotdog. kaya natatakam ako. wahh but thank you sa breakfast sobrang sarap. naka ngiti kong saad.

Your welcome, and please enjoy alam kong masarap yan, nakangiti niyang saad.  pero mas masarap ako jan.  at natawa na talaga siya aa huli niyang sinabi.

Masarap ka?? bakit nakakain kaba?? balik na saad ko, kilan pa naging food ang isang tao, anong tingin niya sa akin zombie?

Oo naman, lalo na pag gabi, medyo ma init- init nakakaluko niyang saad, ako naman ay napa iling nalang.

iwan ko sayo, kwapo ka nga, baliw naman narinig ko naman na natawa siya. tsk. balik nga siguro siya.