When Mr. Casanova Fall In Love

Chapter 38

RHEA CALIPUSAN POV:

kinabukasan at pinatawag ako ni doña felipa, kaya medyo kinabahan ako, kasi simuoa ng hingan niya ako bg favor hindi na yun na sundan ng pagpapatawag niya sa akin, kaya hito medyo kinabahan ako, kasi baka kay ipapagawa na naman siya sa akin. wahh!!! mukhang hindi ko na kakayanin kong mas mahirap pa yun sa pinagawa niya sa akin nong nakaraan.

Doña felipa? ano pong kailangan niyo? magalang na saad ko.

pasok ka iha, may gusto lang akong malaman mula sayo ayan na naman ang kaba ko, nangangatog ako ng kaunti habang palapit sa harap ni doña felipa. andito kami ngayun sa kwarto nilang mag-asawa. kaso wala dito si don Marcelino, may inasikaso kaya maagang umalis

ahm, ano po iyon doña, pasensya na po medyo kinakabahan aho ako natawa naam  siya sa sinabi ko, umupo ako sa harap niya,

iha, bat ka naman kakabahan, relax ka lang, tingin ko rin na matutuwa ka sa itatanong ko sayo naguguhan naman ako sa sinabi niya. pano matutuwa kong may itatanong lang naman?

sige po, pilit na ngiti ko. kinakabahan ako. gosh!!

alam ko iha na, gusto mong makatapos ng pag-aaral, at matagal na naming naisip ni Marcelino ang bagay na ito. nakatingin lang ako sa kanya, habang nagsasalita siya itatanong ko lang sana na itanong kong gusto mo bang mag aral muli? kasi alam kong gaano ka halaga na makatapos ng pag aaral. napaluha nalang ako sa sinabi ni doña, gustong gusto ko kasing makatapos na ng pag aaral. kasi hindi hababg buhay ay magiging katulong nila ako. kaya nga din ako nag iipon dahil pagdating ng panahon, mag aaral uli ako.

o-oo naman po, matagal ko na pong gusto na bumalik sa pag aaral, kaya nag iipon po ako, kaso kahit sa murang paaralan ay hindi pa kasya ang pera ko po. naluluha na saad ko, kaya niyakap niya ako, kaya po, hinding hindi ko po tatanggihan ang alok ninyo sa akin, mag aaral ho ako uli hinagod naman niya ang likod ko, kaya naging kalmado na ako. humiwalay agad ako sa yakap sa kanya.

mabuti naman at yan ang gusto mo, at dont worry, ako muna ang bahala sa kambal, gusto ko rin kasing mag alaga ng bata, alam mo na malalaki na rin ang mga apo ko, natatawa niyang saad, kaya napangiti na ako. sobrang sayo ko ngayun, sa wakas matutupad ko narin ang pangarap ko na maging isang flight attendant.

maraming salamat ho doña, napaka lako ng utang na loob ko sa inyo. pangako po, mag aaral ako ng mabuti at makakapos ako sabay taas ng kanan kong kamay, tanda ng pangako.

wala yun iha, tyaka tinulungan mo naman ako na mapanatili ang kambal at ang mga kaibigan niya dito. kaya hindi yan utang na loob. regalo ko iyan  sa iyo naka ngiti niyang saad. at naalala ko naman ang sinabi niya nong humingi siya ng pabor sa akin na mapanatili ang lambal at kaibigan nito.

oo hindi ko naman iniisip na ganito palang klase ng regalo ang ibibigay sa akin ni doña, kaya buong puso ko itong tatanggapin.

at alam ko na ito na ang simula ng mga pangarap ko, ayaw ko namang manatili nalang kung saan ako ngayun, dahil tiyak akong hindi ako aangat sa buhay. kaya ng bigyan ako ngayun ng pagkakataon, hinding hindi ko bibiguin ang taong tumulong sa akin.