The Mysterious Girl of Terrensia Academy [Completed]

Chapter 25: The Lost City of Eronda

Shamiere's POV

Nakasakay kami ngayon ni Miko sa isang karwahe papunta sa kung saan.Hindi niya sinabi sa akin ang aming paroroonan para raw surprise.

Mga ilang oras lang ang aming binyahe at nakarating kami sa isang walang katao-taong bayan? Bumaba kami mula sa karwahe at umalis naman agad ito.

"Miko?Anong lugar to?" Tanong ko habang pinapagpagan ang pang-upo ko.

"Shamiere,welcome to The lost city of Eronda!" Nakangiting sagot niya sakin.

"Wala ng nakatira dito at madalang nalang kung puntahan.Pero hindi ito ang gusto kong ipakita sayo,maglalakad pa tayo ng ilang minuto dahil hindi na pwedeng makadaan ang karwahe dun." Mahabang dugtong pa niya sakin kaya tumango nalang ako at ngumiti din.

"Then,lead the way."

Nauuna siyang maglakad habang ako naman ay nakasunod lang sa likuran niya.Dumaan kami sa masikot na gubat,hanggang sa makalabas kami sa di kalakihang gubat na yon at bumungad sa amin ang isang burol na di kalayuan sa amin.Sa burol na iyon ay may nakatirik na isang malaking puno.

Mabilis kaming nakarating doon at napangiti ako dulot ng preskong hanging humahampas sa amin,isama na rin ang magandang tanawin.Umupo ako sa damuhan at sinandal ang likod sa puno,pumikit ako habang nilalanghap ang napakasariwang hangin.

This is relaxing.

"Shamiere! Come here." Napamulat ako ng marinig kong tawagin ako ni Miko habang nakadungaw siya sa ilalim nitong burol kung saan kami naroroon.

"Teka lang,ang sarap magpahinga dito at nakakapagod kaya ang binyahe natin." Sagot ko at muling ipinikit ang mga mata,pero hindi pa man nakakadaan ang ilang segundo ay napamulat na naman ako ng may humila sa kaliwang braso ko at sapilitan akong itinayo.

"Halika na kasi,may ipapakita ako sayo.I'm sure you'll love it." Nakangiting turan niya at napasiring naman ako ng tingin.

"Whatever."

Nang dumungaw kami sa baba ay napaawang ang bibig ko at parang hindi pa ako makapaniwala sa nakikita ko.

Wow.

Nanlalaki ang matang tumingin ako kay Miko at binalik rin agad sa tinitingnan ko.

Isang napakalawak na taniman ng mga bulaklak.

Iba't iba ang kulay nila at nakakaengganyong tingnan.Sumasayaw sila sa ihip ng hangin at sadyang napakagandang tingnan at kaakit-akit sa paningin.

"Diba?Sabi ko sayo eh,worth it ang pagpunta natin dito." Sabi pa niya pero hindi ko pa rin inaalis ang paningin sa naggagandahang mga bulaklak.

"I don't know what to say." Manghang usal ko.

"Speechless?Hahaha ayos lang yan,nakakamangha naman talaga ang ganiyang tanawin eh.Dito lang yan makikita at dahil tago ito at abandonado na ang bayang to ay walang masyadong nakakaalam tungkol sa lugar nato." Mahabang paliwanag niya at sa pagkakataong to ay tumingin nako sa kaniya.

"This place is paradise."

"Indeed it is."

"Pwede ba nating puntahan yan?" Umaasang tanong ko.

"Haha sure, why not?Tara." Inalalayan niya ko pababa ng hindi gaanong kataasang burol.Tuwang-tuwa naman akong tumakbo patungo sa mga nagsasayawang bulaklak.

"This is amazing!" Sigaw ko habang tumatakbong nakabuka ang dalawang kamay sa mga bulaklak at dinadama ang mga ito.Narinig ko namang tumatawa si Miko sa likod ko.

Mas lalo pa akong namangha ng makitang lahat ng nahahawakan kong bulaklak ay mas lalong namumukadkad at may lumalabas na gintong dust sa mga ito.

Napatigil ako mula sa pagtatakbo at nilingon si Miko na parang natigilan,kaya ang ginawa ko ay naglakad ako pabalik sa kaniya habang may ngiti pa rin sa mga labi.