10 |Final|

164 31 41
                                    

Bu bölümü yazıp yayınlamayı unutan bir adet yazar-san iyi okumalar diler 🎉

Genç adam hızlı adımlarla tepeye tırmandı ve her zaman altında oturduğu ağaca ilerlemeye başladı. Neden bilmiyordu ama tuhaf bir şekilde haftada iki gün, salı ve perşembeleri oraya gitmek geliyordu içinden. Her seferinde ayakları onu aynı ağaca yönlendiriyordu, gözleri orada birini arıyordu ama asla bulamıyordu. Tsukasa ise anlamlandıramadığı bir şekilde yalnız hissediyordu orada otururken. Birinin gelmesini bekliyordu sanki, ama kimi beklediğini bilmiyordu. 

Bazenleri, rüyalarında görürdü o kişiyi ama bir türlü yüzünü veya ismini hatırlayamazdı. Zihninde sadece neşeli bir kahkaha ve güle güle diyen bir ses yankılanırdı her seferinde. Kitaplığından bazı kitapları eline aldığında ise aynı sesin o kitap hakkındaki yorumu belirirdi zihninde ama birkaç saniye sonra onu da unuturdu.

Tsukasa yere oturup kitabını açtı ve okumaya başladı. Bir an yanında oturan biri varmış gibi geldi, başını çevirdiği de ise kimse olmadığını görüp kitabına geri döndüğünde cümlede geçen hayalet kelimesiyle güldü. Hayaletlere inanmazdı o. 

Bir an düşündüğü şeyle durdu. Neden böyle hissediyordu şimdi? Zihninde bir cümle belirdi. 'Hayaletler gerçek, Tsukasa ve sen de bir gün bunu fark edeceksin.' Genç adam sebepsiz yere hayaletlere inanmaya karar verdi o an. Kanıtı olduğunu bir şekilde biliyordu, ama aklına gelmiyordu bir türlü. Ne o kanıtı sunan kişiyi ne de kanıtın kendisini hatırlayamadı ama yine de inanmanın kalbini rahatlattığını fark etti. 

Bir hafta önce açmış olan pembe kiraz çiçeklerinin altında oturup kitabını okurken huzur doluydu, içindeki o yalnızlık hissi hâlâ geçmemişti ama eninde sonunda geçeceğini bilen genç onu hiç de umursamıyordu. Kitabı bırakıp etrafı izlemeye başladı. Kiraz çiçeklerinin yaprakları üzerine doğru birer birer düşerken aklında bir kelime belirdi birden. "Senku." Tsukasa aklındaki kelimeyi dile getirirken bir çocuğun gülümseyen yüzü belirdi önünde ansızın. Yüz ve kelime geldiği gibi giderken genç adam yere uzanıp dalların arasından görebildiği kadarıyla gökyüzünü izlemeye başladı. 

Benimle buraya kadar gelen herkese teşekkür ederim! 💕

Hiç tepki vermeyen hayalet okuyuculara bile 👻

Umarım beğenmişsinizdir, başka bir kurguda görüşmek üzere!!

Cherry BlossomWo Geschichten leben. Entdecke jetzt