Chapter 16

165 23 11
                                    

THIRD PERSON'S POV

It's been a week simula nang tumira ang mag-asawang Santiago sa Jingshan, they haven't left the house since then dahil si Zhou lang din naman ang bumibili ng kanilang mga pangangailangan. It's also been a week nang magsimula ang panggugulo ni Chloe sa kanilang household.

"Uhmm, ikaw na nama--este kamusta Chloe?" Bungad ni Jemay sa katok ng katok na si Chloe.

"Uhmm yeah.. hehehe.. want some sushi? My fianceé bought this for you."

Kumunot naman ang noo ni Jemay sa narinig, ilang beses ba dapat magbigay ng welcome gift? days had passed and she's still providing them gifts. Minsan nga naiisip niyang may lason na ang mga pagkain na binibigay ni Chloe sa kanila.

"彼女は誰ですか?"
(Kanojo wa daredesuka; Who is she?)

Sa hindi malamang dahilan ay kapwa natameme ang dalawang babae na nasa pinto nang makita si Ana na papalapit sa kanila, naka wheelchair pa rin ito ngunit ito ang unang beses na siya ang nagdala sa sarili niya.

"Is she your wife?" Chloe asked, tumango naman si Jemay pero hindi pa rin niya magawang ialis ang tingin sa kaniyang asawa.

Chloe was so in shock of what she's seeing right now, the girl in the photo yesterday looks so much alike to Jemay's wife. Napasinghap na lang siya habanag inaalala ang hitsura ng babae sa litrato at kung gaano kalapit ang pagkakapareho nito kay Ana.

"Oh my god.." She whispered.

"I have to go.. I'm sorry." Aniya at agad ring umalis, Jemay wondered what happened to her pero agad rin niya iyong inalis sa isipan, gulat pa rin siya sa nagawa ni Ana.

She closed the door and immediatly walked towards her wife, she hugged her tight and kissed her forehead. Though, Ana is still confuse upon her actions she just let it be. Ayaw niyang sayangin ang mga oras kaya pa niya itong gawin, sobrang dami niyang kasalanan dito at sa oras na magawang maalala ni Ana ang lahat ng iyon, siguradong hindi niya na magagawa ang mga bagay na kaya niyang gawin ngayon kay Ana.

They're in the middle of momentum when she heard her phone rang, it came from the kitchen so she hurriedly went there to answer the call. It was from a unknown number but she decided to answer it.

"Who is this?"

"Pre.."

Ilang sandali pa ang nakalipas bago niya mapagtanto kung sino ang tumawag sa kaniya. Hingal na hingal ang boses nito pero nagawa pa rin niyang makilala ang lalaking tumawag sa kaniya. It was a call from Pietro and by his tone, she knew he's in trouble.

"W.. What happened?"

"I just visited your house earlier and there was a huge explosion from inside. I can't contact Aling Maria.. pakiramdam ko ay nasa loob sila nang mangyari ang pagsabog.."

"Nasan ka?"

"I don't know, pinaikot ikot ko lang ang sinasakyan kong kotse dahil pakiramdam ko ay may sumusunod sa akin. I don't want go back to our house lalo na't naroroon ang mag-ina ko."

Nanginginig ang kamay ni Jemay nang marinig ang nangyari, she felt guilty by involving other people to her misery. Siguradong galing iyon sa mga Adamous o hindi kaya'y sa Kerosics. She don't want them to get involve kaya siya lumipad kasama ni Ana sa Jingshan, but that made the situation worst.

Napasapo na lang siya sa pakiramdam niyang sobrang katangahan, now everyone's in danger. She don't want to put Pietro in danger lalo na't may asawa at anak ito, hindi pwedeng mawalan ng ama ang anak niya.

"Pre, I can't protect them anymore--

Natigil ang tawag nang biglang may pumutok na kung ano sa lugar ni Pietro, the call ended and Jemay's heart crumbled after. Siguradong napamahamak na si Pietro pero wala siyang magawa, hindi niya alam kung anong dapat gawin lalo na't malayo siya sa kaibigan.

Then she heard Ana scream..

She rushed outside and check what's going on, she saw Ana near the window tucking herself. Siguradong may nakita ang kaniyang asawa kaya agad niya itong nilapitan.

She hugged her tight and asked what happened, mabilis niyang kinuha ang google translator bago pagsalitain si Ana.

"私たちの家の外に男がいました!"
(Watashitachi no ie no soto ni otoko ga imashita; there was guy outside our house.)

She's in panic, her hands were trembling and don't even know what to do first. Pietro and others were in dangered and now someone was stalking in their house.

"Tangina naman.." She whispered, kumuha siya ng baril sa kwarto bago bumalik para tingnan kung sino ang nasa labas at tumitingin tingin sa kanila.

She checked the front yard and no one was there, pakiramdam niya ay hindi pa ito nakakalayo kaya agad siyang naglakad papunta sa likod ng kanilang bahay. It was so dark but her eyes were used to this kind of darkness, nagagawa niyang makaramdam pero wala pa rin siyang makitang tao doon.

"Nakaalis na kaya iyon?"

Then she heard Ana scream again..

She has no time to waste, she rushed back inside the house to find Ana. Her blood risen as she saw her on the floor, gasping for air as the culprit chokes her. Wala na siyang hinintay pang sandali at agad na sumugod, she grabbed his head and smashed him on the floor.

"Damn you motherfucker!"

She repeatedly smashed his head until blood squirted out from his nose, the uknown man begged for mercy but there's no space for one in her eyes.

She'll never provide one.

"WHO ORDERED YOU TO DO THIS?!"

"The Qu...eeen.."

She saw his left hand trying to grabbed the gun nearby, dahil sa inis ay agad niyang kinuha ang baril at ipinutok ito sa kamay ng lalaki. His scream echoed the house, but Jemay showed no mercy.

Dahil sa pagkairita ay itinutok niya ang baril sa ulo nito at paulit ulit na pinagbabaril. Wala siyang pake kung magkalat man ang utak nito sa salas nila, wala rin naman siyang karapatan mabuhay.

She turned around and saw Ana, tucking herself to the corner. She tried to walk closer pero mas lalo pang lumalayo ang asawa niya sa kaniya.

"I'm sorry"

My Husband is a Woman ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon