“ ခ်စ္ျခင္းကာရံ!!!!.....”
အိမ္ၾကီးသခင္ရွင္ဘုရင္ငယ္ေလးေတရဲ႕အခန္းထဲကဟိန္းထြက္လာတဲ႔...သခင္ေလးရဲ႕အသံကိုၾကားလိုက္တာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္...ကိုယ့္အလုပ္ကိုလုပ္ေနၾကတဲ႔...အိမ္အကူတစ္ခ်ိဳ႕လဲ..အလုပ္ေတခဏရပ္ထားကာ...တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မ်က္စပစ္ျပရင္းတခြိခြီနဲ႔ရယ္ကုန္ေတာ့သည္...သခင္ေပါက္စသံုးပါးေရာက္လာတဲ႔အခ်ိန္ကစျပီးျခံရံစံအိမ္ရဲ႕နံနက္ခင္းတိုင္းကဆူညံပြက္ေလာရုိက္ေနတက္သည္...
“ရံငယ္..ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ...ေဖေဖစိတ္တိုလာျပီေနာ္...အဝတ္အစားေလးဝတ္ဖို႔အေရး...ငါးရံ႕ျပာလူးေနတဲ႔အတိုင္းဘဲ...ဆက္ေျပးေနရင္...ေဖေဖရုိက္ေတာ့မွာေနာ္...”
ပခံုးေပၚအက်ၤ ီေသးေသးေလးတင္ထားျပီး...လက္တစ္ဖက္ကေဘာင္းဘီကိုင္ထားရင္က်န္တဲ႔တစ္ဖက္ကပတ္ေျပးေနတဲ႔ေက်းဇူးရွင္သခင္ေလးကိုလိုက္ဖမ္းေနရတဲ႔သူ႔အျဖစ္ကလဲတကယ္ကိုဗရုတ္သုကၡ.
“ ရံေလး...အေစာၾကီးရွိေသးတယ္ေဆာ့မေနနဲ႔အုန္း...လုပ္စမ္းပါ...မင္းညီကိုကူဖမ္းေပးအုန္း...”
ေျခေထာက္ေသးေသးေလးရဲ႕အရွိန္ကိုေတာင္ဘယ္လိုမွလိုက္မမွီေတာ့တာမို႔...အိပ္ရာေပၚမွာအရုပ္ထိုင္ဆက္ေနတဲ႔သားၾကီးကိုလွမ္းေျပာလိုက္မိေတာ့လဲ...သူ႔ဟာနဲ႔သူစိတ္ေရာက္ေနတဲ႔သားေတာ္ေမာင္က...လွည့္ေတာင္မၾကည့္..ငါေနာ္....ဒီသားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ေတာ့တစ္ေန႔တစ္ေန႔ရွင္ခ်င္စိတ္ေတေပါက္လိုက္တာေနာ္...
“ခ်စ္ျခင္းျခံရံ...မင္းဟာေတထားခဲ႔အုန္း...မင္းညီကိုလာဖမ္းစမ္းလို႔ေျပာေနတာ... ”
ထိုအခါမွသူေျပာတာၾကားသလိုမ်ိဳးေခါင္းေလးေမာ့ကာၾကည့္သည္....ဖရုိဖရဲျဖစ္ေနတဲ႔သူ႔ပံုစံကိုျမင္ေတာ့သေဘာေပါက္သြားသလို...အၾကည့္ျပန္လႊဲျပီး...သူ႔အရုပ္သူျပန္ထိုင္ဆက္ရင္း...
“ရံငယ္...မဆိုးစမ္းနဲ႔... ”
စိတ္မရွည္တဲ႔ေလသံမာမာေလးသားၾကီးဆီကထြက္ေပၚလာတာနဲ႔တစ္ျပိဳင္နက္...ေျပးေနတဲ႔ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာလဲခ်က္ခ်င္းတုန္႔ခနဲရပ္သြားေတာ့သည္...
“ဟီးဟီး...သားသားကမဆိုးဘူးေနာ္...ကိုကို... ”
လွည့္မၾကည့္တဲ႔အစ္ကို႔ကိုတဟီးဟီးရယ္ျပျပီး...သူ႔ဆီကအဝတ္အစားေတယူကာသူ႔ဘာသာသူထိုင္ဝတ္ေနတဲ႔ရံငယ့္ကိုၾကည့္ျပီး...ခ်စ္သခင္မွာပါးစပ္အေဟာင္းသား...ခ်စ္ျခင္းျခံရံဆိုတဲ႔သူ႔ရဲ႕သားၾကီးက...ငယ္ငယ္ကတည္းကတစ္ေယာက္ထဲေနရတာပိုသေဘာက်သလိုမ်ိဳး...သူ႔အငယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူတူေဆာ့တယ္ဆိုတာမရွိဘဲ...သူတစ္ေယာက္ထဲအားတာနဲ႔အရုပ္ေတထိုင္ဆက္ေနတက္တာေၾကာင့္...သားငယ္နဲ႔သမီးငယ္ႏွစ္ေယာက္စလံုးသူတို႔ကိုၾကီးကို...သိပ္မေရာရဲၾကတာသိေပမဲ႔...ဒီေလာက္ၾကီးဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ေၾကာက္လိမ့္မယ္လို႔ေတာ့တကယ္မထင္ခဲ႔တာ....သားငယ္ကိုအဝတ္အစားဝတ္ေပးေရးတာဝန္ၾကီးျပီးဆံုးသြားျပီမို႔...တစ္ခုေအးသြားေပမဲ႔.....အခုခ်ိန္ထိအခန္းထဲမွာကမ႓ာျပတ္ေနတာေတာင္သူနဲ႔မဆိုင္သလို...ေစာင္ၾကီးေခါင္းအထိဆြဲျခံဳျပီးအိပ္ျမဲတိုင္းအိပ္ေနဆဲ...သမီးေတာ္ကိုႏိုးရအုန္းမဲ႔အေရးကိုေတြးမိေတာ့...ခ်စ္သခင္သက္ျပင္းသာဆယ္ခါျပန္ခ်လိုက္မိသည္...ကာလနဂါးရဲ႕ျမစ္ေတာ္ေလးႏိုးေအာင္ႏႈိးျပီးသြားတိုင္း..သူ႔မွာလည္ေခ်ာင္းေတာင္နာေနေရာဘဲ...
