“doctorနဲ႔ေတြ႕ဖို႔လား...ခဏေစာင့္ေပးပါရွင္... ”
“သူဘယ္သြားလို႔လဲ... ”
“အာ...အဲ႔ဒါက...ေဆးရုံအုပ္ၾကီးရဲ႕အခန္းထဲမွာေရာက္ေနတာမို႔လို႔... ”
ၾကည္လင္ေနတဲ႔ခ်စ္ဦးမ်က္ႏွာကခ်က္ခ်င္းရႈံ႕မဲ႔သြားေတာ့သည္...အျမဲတမ္းဦးငယ္ဆီကိုလာတိုင္း...ဟိုေကာင့္ရုံးခန္းထဲေရာက္ေနတယ္ဆိုတာၾကီးဘဲ...အိမ္မွာလဲေတာက္ေလွ်ာက္ေတြ႕ေနျမင္ေနၾကရတာဘဲဟာကို...၂၄နာရီေဘးနားေခၚထားတာၾကီးကေတာ့မလြန္လြန္ဘူးလား...ေဆးရုံကဆရာဝန္စာရင္းမွာဦးငယ္ကနာမည္သာပါေနတာ...တကယ္တမ္းလုပ္ရတဲ႔အလုပ္ကေဆးရုံအုပ္ရုံးခန္းမွာထိုင္ေနရတာဘဲ...ေခြးေကာင္ကသူပိုင္သမွ်လုပ္ငန္းေတကိုပူးေပါင္းတယ္ဆိုတဲ႔ေခါင္းစဥ္ေလးတပ္ျပီးသူ႔ပခံုးေပၚအကုန္ပစ္တင္ထားျပီးေတာ့...သူကဆယ့္ႏွစ္ရာသီသာယာေနတာ...
“ေခြးေကာင္... ”
မေက်မနပ္မဆိုသေလာက္ေလးဆဲလိုက္မိျပီး...ခ်စ္ဦးျမတ္သူရဲ႕ရုံးခန္းဘက္ကိုထြက္လာခဲ႔မိသည္...မိသားစုဆံုမဲ႔ကိစၥကိုသူတစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ႔မွာေတာ့မတရားဘူးမို႔လား...ဒီခရီးကိုသူလိုက္ကိုလိုက္မွာ...အဲ႔ေကာင္ေနကိုေနခဲ႔ရမယ္...ခ်စ္ဦးေနကသာစိတ္ထဲမွာမိုးမႊန္ေနေအာင္က်ိန္ဆဲေနေပမဲ႔...ေကာင္းျမတ္သူကေတာ့သူ႔ရုံးခန္းထဲမွာအသာယာၾကီးသာယာလို႔...တြန္းခ်ခံထားရလို႔အလုပ္စားပြဲေဘးတစ္ခ်က္ဆီမွာစာရြက္စာတမ္းေတအပံုလိုက္ျဖစ္ေနေပမဲ႔...စားပြဲေပၚမွာေတာ့လူႏွစ္ေယာက္ထပ္ေနတာကလြဲရင္ဘာမွမရွိ...
“ဟာ့...အင္း...ေကာင္း...မ...မေတာ္ေသးဘူးလား...အာ့...ဦးငယ္ဂ်ဴတီခ်ိန္ေရာက္ေတာ့မယ္..အာ့...အဲ႔..အဲ႔နားေလး... ”
“ ဒီနားလား....ဟူး..ဘယ္လိုလဲ...ေမာင္လုပ္ေပးတာၾကိဳက္တယ္မို႔လား...ဟား...ဦးငယ္ရာ...မိုက္လိုက္တာ...ေမာင္ေတာ့မေတာ္ခ်င္ေတာ့ဘူး...”
“အင့္...မ..မေတာ္လို႔မရဘူးေလ...အာ့...ေကာင္း...အကၤ် ီေတေၾကကုန္မယ္...အမွတ္ေတမခ်န္နဲ႔ေလ...ဦးငယ္...ဂ်ဴတီရွိေသးတယ္...ဟာ့... ”
“မသြားနဲ႔ေတာ့...ေမာင္နဲ႔ဘဲေန... ”
အမွတ္အသားေတက်န္ေနမွာေၾကာက္ေနတဲ႔သူသေဘာအတိုင္းျမတ္သူမကိုက္ေတာ့ဘဲ...ေခၽြးစို႔ေနတဲ႔နားသယ္စပ္ကေလးကိုတဖြဖြလိုက္နမ္းေနရင္းမခ်င့္မရဲေျပာလိုက္မိသည္...စိတ္ထဲမွာအားမရဘဲျဖစ္ေနလို႔..ဦးငယ္ကိုစားပြဲေပၚတင္ထားတာကေနရုတ္တရက္ခ်ီမပစ္လိုက္မိေတာ့အလန္႔တၾကားလည္တိုင္ကိုသိုင္းဖက္ေတာ့သည္...
