30.BÖLÜM

13.5K 923 360
                                    

Merhabalar...

Yazdığınız yorumlar o kadar güzel k.

Ağlamaktan kızaran gözlerim uzun zamandan sonra mutluluktan gözyaşı akıttı.

Uzun zamandan sonra ilk defa gerçekten gülümsedim. Yalnız değilmişim gibi hissettirdiginiz için o kadar

mutluyum ki..

Hissettiğim kadar pislik biri olmadığımı söylediğiniz için ömür boyu size teşekkür etsem yeteri kadar gelmez.

Hepinize en içten teşekkür ve sevgimi yolluyorum♡

Sınır: 170 vote+170 yorum
__________________________________________

Masal Saygıner'in ağzından:

Başımdaki ağrıyla elimi başıma götürüp gözlerimi araladım. Diğer elimi kaldırmaya çalışmıştım ama ağrıyınca bakışlarımı sol koluma çevirdim. Serum bağlıydı. Yan tarafimdan gelen sesler başımı kaldırıp baktım.

Cesur: Iyi misin? Bir yerin ağrıyor mu? Ben en iyisi doktor çağırayım.

Odadakiler de onun sesine uyanmıştı. Annem hemen gelip sarıldı. Bende ona kollarımı sardım. Annem ve babamla fazla vakit geçirmiyordum bu durum beni biraz üzüyordu.

Annemden ayrıldığım gibi diğerlerinede sarıldım. Kapı açılıp içeri kadın bir doktor ve Cesur girmişti.

D: Nasıl hissediyorsunuz Küçük hanım?

Masal: Baş ağrım dışında sorun yok.

D: Baş ağrısı olması normal. Size ilaçlar için reçete vericem.

Masal: Ne zaman çıkabiliriz?

D: Serumunuz az kalmış zaten. Ben hemşire göndericem. Sonra çıkabilirsiniz. Geçmiş olsun.

Diyip odadan çıktı. Annemin konuşmasıyla ona baktım.

Annem: Kızım bizi çok korkuttun.

Kafami eğdim.

Masal: Özür dilerim. Sizi endişelendirmek istememiştim.

Babam: Bir daha hastaneye senin için gelmezsek iyi olur. Yoksa kalpten gidicem.

Herkes bir anda 'Allah korusun!' Diyince babam gülümsedi. Hemşire gelip kolumdaki serumu çıkarınca herkesi odadan kovdum. Bana getirdikleri kıyafetleri giyip onları çağırdım. Meriç abi beni kucağına alınca sesimi çıkarmadan kafamı göğsüne yasladım.

Hastaneden çıkınca derin bir nefes aldım. Karşıdan bize doğru koşan oğuz abiyi görünce Meriç abinin kucağından atlayıp Oğuz abiye sarıldım.

Masal: Özür dilerim. Seni hastaneye gelmemen gerekiyordu.

Oğuz: Özür dileme. Bir daha hastaneye gelmezsen benim için yeterlidir.

Kafa sakladığımda beni kucağına alıp arabaya bindirdi. Eve gelince dinlenmem icin beni odaya bıraktılar. Aklıma gelen şey ile telefonumu alıp Nisa'yı aradım.

Nisa: Mavişim sen beni ararmıydın ya?

Masal: Bana diyene bak sanki sen çok arıyorsun da

Nisa: Kızım cevapsız aramalara baksana sen . Ha bide Rüzgar abi senin ağzına edicek.

Masal: S*ktir. Ben onu unuttum. Tamam ben ararım. Şey ya biz Aras'ı ziyarete gitmedik. Yarın oyuncak alalım. Sonra onların evine geçelim olur mu?

GERÇEK AILEMDonde viven las historias. Descúbrelo ahora