Behind the Star (Squad Series#1)

26

I lifted the box under my bed and place it to swivel chair. I stared for a while and hesitate to open it.

Bakit ko ba kase dinala pa ito dito? Dapat tinapon ko nalang. Maalikabok na ito dahil matagal ko na rin itong hindi nagagalaw, pinagpagan ko muna bago dahan dahang buksan.

Halos mapairap ako ng tumambad sakin ang mga litrato namin noon. Bakit ko nga ba titignan pa to'? Wala lang! Titignan ko lang naman kung ayos lang, baka nabulok na to' sa tagal kong hindi nabubuksan.

Isa isa kong tinignan ang litrato namin ni Ashton noon, lahat ng mga alaala namin. Makikita dito kung gaano kami kasaya sa isa't isa----noon.  Minsan naiisip ko, ano kaya kami ngayon kung hindi sya nag loko?

We probably almost-perfect-lovey-dovey. Maayos ang trabaho namin, at alam kong kahit ginawa nya iyon sakin, magiging mabuti syang asawa at ama.

Yun nga lang, iba ang sitwasyon ngayon. Hangad ko nalang ang kaligayahan nya ngayon.

I immediately go back in Manila after what happened last week. I can't stand seeing him. He is really an asshole.
Pinapatunayan nya lang ang pagiging gago nya.

'I love you' is one of the sacred word for me. Para sakin ay hindi basta lang binibitawan ang salitang iyon kung hindi naman talaga yun ang nararamdaman.

How can he say that easily? Ano sya, nabagok? Tapos nakalimutan nya na lahat? Ganon nalang kadali yon? Damn him!

Kahit pa mahal ko sya ay hinding hindi ako maniniwala sa ganon nya! Minsan na kong naging martyr para sa kanya, hindi ko hahayaang maulit iyon.

Napansin ko ang isang maliit na box sa loob kaya kinuha ko agad ito. Tumambad sakin ang isang kwintas na may pendant na puso. Bigay nya sakin ito nung kaarawan nya. Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko.

I still remember his embrace, hugs, kiss. I still feel it. He's the one who always there for me when I am facing the darkness. He's the one who gave me light.

Kung kaya ko lang maging martyr ulit, bumalik na ko sa kanya at sinabing mahal ko pa rin sya, pero iba na ang sitwasyon ngayon.

I'm scared of everything. I'm scared of being in love and hurt with the same person. Isang tao pa lang yon, pero halos katumbas nya na ang ilang lalaki, dahil sa sakit na naramdaman ko sa kanya.

Pahinga ko yun e, isang ngiti nya lang, pawi na lahat ng sakit. Isang yakap nya lang, nararamdaman kong hindi ako mag isa sa laban. He is my bright star among the darkness. But everything changed in all sudden.

Maybe, I wasn't really mad at him. I am mad at myself for being not good enough to him.

Nagsawa ba sya kaya humanap ng iba? Masyado bang sumobra? Oh nagkulang lang talaga? I don't really get it.

Kapag nagsawa sila, aalis pa rin dahil boring ka na. Kapag sumobra ka, gagawa pa rin ng ikakasakit sayo, dahil ayaw nila ng nasasakal sila. Kapag naman nagkulang ka, maghahanap ng iba, dahil hindi ka sapat. Saan ba dapat lumugar?

I shook my head to prevent myself for thinking of him. Bakit ko ba sya iniisip? Hindi dapat ako nagiisip ng mga bagay na tapos na.

Akmang ibabalik ko na ang mga gamit sa loob ng kahapon nang mahagip ng mata ko ang isang litrato na kuha nung huli kaming magkasama. Nung mismong araw na nag break kami.

He said, he will going to marry me at Guillermo Parish Church. Damn him. Bakit hindi nya nalang idrawing? Tutal dun naman sya magaling!

I was about to put it on the box when someone took it from me.