Chapter 15 : Miracle To Problem

411 45 4
                                    

Jazz's POV

Kakalabas lang namin ng Guidance Office nina Steph, Mom at Dad. Yes, you read it right. Na Guidance kami dahil sa tarantadong Stephanie na ito.

"You really disappointed us Girls" - Mom.

"Sino ba ang nauna sa inyong dalawa? Stephanie, Jazz?" Dad asked at pagkakataon ko na para mag sabi ng totoo. Ni minsan hindi ako nagsumbong sa kanila na kasalanan lahat ni Steph. Palagi niya kasi ako sinisiraan sa kanila pero sa ngayon hindi ko na hahayaang maulit muli.

I would have spoken if Steph had preceded me...

"S-She started it!" Bintang niya sa akin dahilan upang makaramdam ako ng inis at galit sa kanya.

"Lindsay Jazz, you have really disappointed us since childhood!" Mom shouted. "What exactly is your problem? Don't hurt your sister!" She added and my fist closed.

"Mom, ano kaya kung siya ang tanungin mo kung ano ba ang problema niya!" Tukoy ko kay Steph as I shouted. Sinadya kong diinan ang huli sa aking pangungusap. I can't hold back my anger anymore. Parang mapapaluha ako sa inis na nadarama ko ngayon.

"W-What are you saying? Mommy! Maniwala ka po sa akin. B-Bigla bigla na lang niya po ako sinaktan!."

"Stephanie tama na! Wag mo nang bilugin ang utak nila Mom at Dad--!"

"You two stop!" Buong sigaw ni Dad sa aming dalawa dahilan upang manahimik kami. Di ko inalis kay Steph ang aking tingin. "Jazz! Lumalaki kang bastos! Hindi ka na ba tatanda? Pinanindigan mo pa ang pagiging barumbada mo?!" he asked at napa tungo naman ako. Nanatiling naka tingin lang ako sa sahig. My heartbeat goes fast. Minsan lang magalit kasi ng ganito si Dad. "Have you ever lived like this Jazz? As time goes on you become more rude, will you also answer us as if you were your age? You have no respect! We should just leave you in the orphanage!" parang may libo libong karayom na tumusok sa aking dibdib. Napakapit ako sa aking palda ng mahigpit. Kitang kita kong may tubig na tumulo sa sahig na nagmula sa aking mata.

Stephanie wins...

I turned my back on them and immediately ran away from them. I heard them call my name but I didn't look back. It hurts so much what they made me feel today. I want to be alone first. Those in a quiet place, those without people.

Lakad takbo ang aking ginawa papalabas sa school. Yung mga students na papauwi pinaguusapan nila ako. Halos lahat sila, ako ang topic. Kung ano ano yung mga pinagsasabi nila sa akin na hindi naman totoo. Parang bumaliktad na ang aking mundong kinatatayuan ko. Tahimik lang naman ang buhay ko noon pero parang ako na ang nilalait ng lahat. I am not with Paolene now. She came home earlier than me, because I was already Guidance.

Panay bulungan ng iba habang ako sumakay ng aking bike papaalis sa school. Saan ako pupunta? Ewan ko. Basta ayoko munang umuwi.

I found myself getting to the cemetery. My feet seem to have a mind of their own to get me here. And I already know who I can talk to in my situation. I parked my bike on the side and then went inside. Very few people are here to visit their loved ones. I looked for Grandpa's grave and found it. Simula nung nawala siya kailan man hindi pumasok sa isip ko ang pagdalaw kay Lolo. Tsk! Diba napaka sama kong apo?

"Kon'nichiwa ojīchan.. O-Ogenkidesuka?" (Hello Grandpa.. H-How are you?) Pangangamusta ko sa kanya kahit sa totoo lang di naman niya naririnig. I dropped my bag and lie down on the grassy floor beside his grave. Nanatiling naka tingin lang ako sa langit. Ngayon ko lang napansing tumigil ako sa kaluluha at kahit papaano na himasmasan ako. Naging tahimik ako ng ilang minuto, I sighed before I speak. "What if I just kept quiet about what I found out and saw before? Will we not be destroyed? What if I'm still at my aunt's house? I will definitely die the way she treated me.." I asked to Grandpa. Madaming what if ang pumapasok sa aking sistema. Noon wala akong maintindihan at kaalam alam. Masyado pa akong bata noon para malaman ang lahat ng iyon. Ngayon ko lang naintindihan ang lahat. They are just fooling each other. I have a reason to be angry with Papa but with Mama? I do not know what was my fault why she left me.

When The Bad Girl Meet's The Nerd | COMPLETEDWo Geschichten leben. Entdecke jetzt