"O" dedim ve sustum. Gözlerimi kapattığımda zihnimde onu canlandırdım. Uzun saçlar , yeşil gözler , pembe dudaklar , heybetli vücut , her daim kan içinde olan parmak boğumları , dövmeler , geniş boyun , o mükemmel çene hattı , süt beyazı bir ten...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yatağımda uyandığımda esneyerek doğruldum. Yüzümü yıkadıktan sonra gelen seslerle adımlarım alt kata çevrildi. Niall ve Zayn kahvaltı hazırlarken Andromeda tezgahta bağdaş kurmuş hayran bakışlarla Zayn'i izliyordu. Bu görüntü gülümsememi sağladı. "Günaydın." diye seslendiğimde hepsi bana döndüler.
"Günaydın Lou!" Diye bağıran An bana el salladı.
"Hey! Ben kardeşime takma isim kullanamazken o kullanabiliyor mu?" Elindeki bıçağın ucuyla Andromeda'yı işaret ettiğinde An teslim olur gibi iki elini havaya kaldırdı.
"Sen takma isim kullanmazken bile yeterince ürkütücü kelimeler sarf ediyorsun. Bu yüzden hiç gerek yok Zayn." Dedim ve erkeklere yardım etmeyip Andromeda'nın yanına yerleştim.
Beni duymazdan geldi ve "Sana Loubear demek istiyorum!" dedi heyecanla. Gözlerim korkuyla büyürken "Tanrım!" diye bağırdım "Sakın yapma bunu!"
Bu sırada kahkaha atarken aynı zamanda salatalık doğramaya çalışan Niall elini kesmişti. Zayn hızla yardıma koşarken kahkaha atma sırası bana geçti.
†
Kahvaltı bitip onlar evlerine gittiğinde biz de masayı topluyorduk. "Louis?" Dediğinde elimdeki tabakları lavaboya bırakıp "Hmm?" diye yanıtladım. Cevap gelmeyişi bakışlarımı ona çevirdi. Biraz daha oyalanıp beni ürkütmeye başladı. "Ne?"
"Dün seni yatağına yatırırken odanda bir şeyler gördüm."
Siktir.
"Üstelik ilk görüşüm de değildi. Bana.. Anlatmak ister misin?"
Bakışlarım yere çevrilirken kazağımın kollarını çekiştirdim. "Birkaç kez denedim önemli bir şey değil." mırıldandım tekrar gözlerine bakarken. Omuz silkip "Sorun yok." diye ekledim.
"Bir daha denemeni istemiyorum Louis. Olur mu?" Ses tonu kulaklarıma o kadar sinir bozucu bir şekilde doldu ki "Bunun kararını kendim verebilirim." dedim birden. Kaşları çatılmıştı.
"Ne saçmalıyorsun?"
Kolumu önümde birleştirirken kaşlarımı alayla havaya kaldırdım. "On yedi yıl sonra hayatıma girip baba rolünü üstlenebileceğini mi sanıyorsun?"
"Öyle bir niyetim yok. Sen düzgün bir çocuksun ve uyuşturucunun ne kadar aptalca bir şey olduğunu biliyorsun. Nereden çıktı anlamıyorum.Bir sorunun mu var? Annene olan özlemin yüzünden mi? İlgi mi çekmek istiyorsun?"
