Chapter 17(beatrix ivy arch)

10 2 0
                                    

Beatrix Ivy Arch



"Yes babe! of course! I'll accept it!" Masaya kong sagot na mas lalong naka pag paiyak sa akin.

He slowy slipped  the diamond ring on my ring finger. Saka s'ya tumayom, hindi ko na s'ya hinintay at ako na ang kusang yumakap sa kanya.

"I love you babe." I whispered to him.

Lumayo lang s'ya ng konti nang hindi kinakalas ang yakap. Saka s'ya nagsalita.

"I love you too baby..." he kissed me. "Now I have a reason to always come back to you baby..." then he kissed me again. Kung kanina dampi dampi lang ang kanyang halik, ngayon lumalalim na ito. Pinatugon n'ya ako sa kanyang mga halik. His kissed went to my jaw down to my neck so I gave him more access. I can feel his tongue on my neck  na nakapag-pakilabot sa lalo sa akin. tumaas ang halik n'ya hanggang sa tainga ko saka s'ya tumigil.

"Let's eat" he whispered habang naghahabol ng hininga.

"Haha okay.." I laughed a bit nang makita ko ang pag pipigil n'ya.

•••

"Baby tell me what else happened noong nawala ako." Tumingala s'ya sa akin at nagsalubong ang aming mga mata. Nang matapos kami kumain nagpahangin muna kami sa veranda, when we're both sleepy we decided to go inside our room na. We're both sleepy but he still want me to tell him a story!? I'm sitting at our bed my back is at the headrest while he was lying, his head is on my lap. I was brushing his hair using my fingers.

"Tomorrow na kaya babe?" I pouted.

"Damn baby I want to know it now." Mahinahon n'yang sagot.

"Ugh okay fine boss babe!" Humalukipkip ako pero binalik ko din agad ang kamay sa ginagawa ko.


Flashback:  (after 1 month nang makaalis si Jazzone dito.)

"Miss mo na?" Tanong ni Cijeigh . Were sitting in front of our gate. Pampalipas oras na lagi namin ito dahil bakasyon na.

"Sobra..." bakas sa tono ko ang sakit na nararamdaman ko.

"Girl hindi mo ba napansin na when Jazzone left saka naman lagi natambay sila Ranger and Ziggy near here." Cijeigh asked me while she's looking at Ranger and Ziggy.

"Mm yes. Napansin ko nga din." I lowered my glance dahil bumigat bigla ang pakiramdam ko.

"Mapaglaro talaga ang tadhana no?" Cijeigh asked again habang nailing pa.

"Kung kailan umalis si Jazzone saka naman sila laging nandito... If he still here maybe nanjan din s'ya." Tumawa ako nang mapaglaro."I can imagine it." Tumingin ako kila Ranger imagining that Jazzone is with them.

"Cheer up girl... don't be sad na." She smiled worriedly at me.

I looked up in the sky.

Ang ganda..

"Whenever I'm looking up there it means I was thinking about him. Iniisip ko kung ano ang itsura ng langit sa kanila ngayon, kung ano ang ginagawa at iniisip n'ya." I smiled but slowly faded.


I'll be back my baby Where stories live. Discover now