I'll be back my baby

Chapter 18 (flowers and cake)

Flowers and cake

"P-po?" Kinakabahan na tanong ko. Pero imbis na sagutin n'ya ko, nagtuloy tuloy s'ya ng pasok sa unit ko.

I sighted before closing the door. Sinundan ko s'ya sa living area. Damn! Im too obvious na kinakabahan ako!

"So... this is where my son lives now." Pinasadahan n'ya ng tingin ang buong unit saka s'ya bumaling sa akin. " and...he's with you, right?" She look at me from head to toe na mas lalong nagpakaba sa akin.

"Y-yes madame..." nakatungo kong sagot.

"To be honest hija, I don't like you for my son. Naluluge ang kom-" hindi n'ya na naituloy ang sinasabi dahil biglang may nagsalita sa likudan ko. Slowly I turned around seeing Jazzone.

"Stop it mom! Why are you here?" Nakita ko ang nerbyos at galit sa kanyang mga mata.

"Why anak? Totoo naman hindi ba? Naluluge ang kompanya ng dahil sa babaeng iyan!" Nagtaas na ng boses ang mommy ni Jazzone and she pointed me. Napasinghap ako ng hilahin ako ni Jazzone patungo sa kanyang likod.

"Hindi n'ya kasalanan iyon mom! Damn it!" Bumibigat ang paghinga ni Jazzone senyales na napupuno na s'ya sa kanyang ina.

"Aminin mo na Jazzone Kyst! Late kang pumapasok sa opisina at pagdating ng hapon umaalis kapa! Alam mong may malaking problemang kinahaharap ang opisina pero mas pinag-uukulan mo ng pansin ang babaeng iyan!" Humigpit ang hawak ni Jazzone sa aking kamay dahil sa sinabi ng kanyang ina.

"I said it's not her fault mom.You may leave now." He tried to calm his self.

"I'll do my best para mapaghiwalay kayo Jazzone." Tumingin s'ya ng nagbabantang tingin kay Jazzone saka s'ya bumaling sa akin. "Be ready of it hija." Iyon ang huli n'ya sinabi bago derederetyong lumabas ng unit.

Nang tuluyan nang makaalis ang ginang saka lang bumuhos ang aking mga luha.

"Shhh... damn it baby, I'm so sorry." He pulled me to his chest. I hugged him so tight.

"I-s it true b-babe?" Humihibing tanong ko.

"Yes may problem ang company but that was dumb na sayo isisi iyon Zarrine." He kissed the side of my head.

"P-pero dahil sa akin kaya na... nahahati ang a-atensyon mo sa kompanya Jazzone." Kumalas s'ya sa pagkakayakap para tingnan ang aking muka. Nagbaba lamang ako ng tingin.

"Look at me Baby." Malumanay n'ya na utos.

Slowly nagtaas ako ng tingin sa kanya at nagtama ang aming mga mata.

"Keep holding on baby,okay?" Puno ng pag-asang sabi n'ya.

Hinding hindi nako bibitaw Jazzone.... pero.....

"It hurts to let go... but..." nagbaba muli ako ng tingin at huminga ng malalim bago muli tumingin sa kanya."but... sometimes it hurts more to hold on" umiling sya ng umiling sa sinabi ko.

"I know its rough. I know its not what we planned but we can get through it. Just hold on." Parang nag iba ang ihip ng hangin dahil biglang gusto kona din kumapit lang.

"Starting right now, we will fighting. We'll always fight for us. For what we have. For our love." Seryosong sabi ko sakanya. Unti-unting gumuhit ang ngiti n'ya sa labi.

"We'll fight together baby." Malambing na sabi n'ya saka ulit ako niyakap.

•••