Love Has No Gender ✓ (BL Series #1)

Kabanata 6 (Exam)

#LHNG06 

The movie was good though, nakakaiyak grabe. Lalo na mababaw luha ko. But, overall, it’s okay, sometimes we cried kasi nararamdam natin ang feelings sa pinapanood o binabasa, umiiyak tayo kasi alam natin na ganyan ang nararamdaman nila. Feeling ko ako ‘yung bida.

Alam kong malungkot ang movie kaya dapat malungkot din ako.

Maganda ang movie though, sad ending nga lang. 

Umalis na si Jet sa condo, I didn’t talk to him kasi alam ko na ‘di siya okay. We didn't talk kasi umalis lang siya ng hindi nagpapaalam.

Ulol talaga.

Kalalaking tao maiyakin.

Hindi natuloy ang napagusapan naming overnight na baka may mangyayaring iba?

Lord forgive me. I'm being irrational.

I mean movie marathon lanag kasi. And besides I  need to review. Kaya mga bandang 10 p.m.  in the evening umalis na siya. Ewan ko kung malungkot ba siya o ano, wala siyang sinabi nung umalis. Feeling ko unti unti nang lumalabas ang tunay niyang ugali.

Matutulog na lang raw siya. Nagreview ako for 1 hour tapos ay nung natapos ko rin ay inihiga ko na ang sarili sa kama.

Kaya heto ako ngayon gumagawa ng milagro basta alam na niyo. Patapos na ako at naghugas na. Pabagsak kong inihiga ang katawan ko. Grabe sobrang taas ang araw nato sa akin.

Next week exam na namin at bukas ulit ako magreview nakakapagod ang araw na ito.

Hindi pa ako nakatulog. Kinuha ko ang laptop to at Nagdownload ng mga music at movie. Madali lang naman matapos ang pagdodownload kasi ang lakas ng signal dito.

Nakaramdam na ako ng antok at tulog kaya ilang minuto lang din ang lumipas ay nakatulog na ako.

. . .

Kinabukasan ay maaga akong nagising. Naligo ako saka naghanda para sa breakfast. Tinext ko na si Mommy na hindi ako makaka-uwi kasi kailangan kong magreview. As always naman si mommy suporta sa akin dahil ganyan naman siya hindi tulad ng dati.

To Mommy:

‘Mommy I can’t go home today because I need to review, you know school stuffs at malapit na ang exam’

Ilang minuto lang rin ang lumipas ay sinagot na rin niya ang itenext ko sa kanya. Walang pasabing tumawag.

“Hello ma? Hindi ako makakauwi ma.” sagot ko sa tawag.

“Sige nak! Basta ayaw kalimti ang mukaon ha!” paalala pa niya. ‘hindi raw ako kalimutan kumain’.

“Oo ma. Kamo pud diha,” sagot ko rin. ‘opo Ma, kayo rin diyan’

Binaba rin naman niya ang tawag matapos akong paalalahan sa iba pa niyang bilin. She’s protective and loving mother. Kaya swerte ako dahil ganyan na siya ngayon. Even hindi naman noon dati!

Nagluto ako ng scramble egg, bacon at hotdog. This food is always available lalo na ito ang kinakain ko sa umaga. Nakasaing na ako sa rice cooker. Then it automatically cook kaya, After kong magluto kumain na ako. Sa kalagitnaan ng aking pag-kain nakatanggap ako ng text mula kay Mommy.

From Mommy

‘Oh anak talaga bang hindi ka uuwi?’ text ni mommy.

To Mommy

‘Yes, Mommy magrereview kasi ako ngayon’ I replied.

From Mommy

‘Okay anak, magingat ka diyan ah?’ Mommy said to me.