The Perfumer

CHAPTER 27:SUNSET

MATTEO'S POV

Andito ako ngayon sa opisina upang tapusin ang mga pending works ko, gusto ko man ipahuli sa mga pulis ang tita silvia nya, ay hindi ko magawa, ayokong nakikitang umiiyak ang asawa ko ng dahil lang sa nakikiusap syang wag ko ituloy ang gusto ko. Lalo kong minamahal si sarah dahil sa mabuti nyang puso, napag usapan na din namin na ipuspone ang kasal, gusto ni sarah na ituloy na lamang iyon kapag isang taong gulang na ang panganay namin, para daw ito nalang ang ring bearer namin sa kasal, 2 buwan palang namang nag dadalang tao si sarah kaya hindi pa halata ang umbok ng tummy nya. Wala na akong naiisip na ibang babae na papakasalam ko kundi si sarah lang, napapaisip ako bigla na parang inuulit ko lang ang mga sinabi ko dati noong kami pa ni beatriz, pero this time seryoso ako, totoo na ito, mahal na mahal ko si sarah, at hindi ako gagawa ng mga bagay na ikagagalit nya.

*TOK *TOK

"come in!" bulyaw ko.

"Sir, a certain Gerald Anderson wants to meet you, papapasukin ko po ba siya?" nag aalangan pa si stella saakin dahil alam nya kung gaano ko kahate ang gerald na iyon, why? BECAUSE THAT ASSHOLE WANTS MY WIFE FOR HIS OWN SAKE! SELFISH BASTARD!! naalala ko nanaman yung araw na nanginig si stella sa takot ng dahil sa paghablot ko ng cellphone nya at basagin ito sa harap nya, kasi pinapanood nya ang teleserye ni gerald anderson.

Bumukas ang pinto ng opisina ko at iniluwa ang tao na pinaka ayokong makita sa araw araw.

"What a fucking surprise Mr. Anderson, anong atin?" ngumisi pa ito bago umupo, ansarap basagin ng pagmumukha nya!

"Cursing? i don't know bakit ka nagustuhan ni sarah, palamura ka pala, well ayoko magalit ang ganda ng araw kasing ganda ni sarah" nang aasar ba ito?!

"I know how beautiful MY WIFE is, ano bang kailangan mo?" ipinagdiinan ko talaga dito ang salitang my wife, gusto ko sya sapakin sabay sabing BACK OFF FOOL! pero ayokong may pag talunan nanaman kami ng misis ko.

"Well gusto kolang sabihin na gagabihin kami ni sarah bukas from our photo shoot, sya ang personal na kinuha ko na photographer, Bye Mr. Fernan, have a nice day." umalis na ito kanina pa, bakit hindi ito nabanggit ni sarah saakin?! buong araw ko syang kasama kahapon pero hindi manlang nya nabanggit?!

Alas otso na ng makauwi ako saamin, nakita ko ang asawa ko na nanonood ng telebisyon at lumingon saakin noong nakita nyang nakadating na ako, akmang yayakap ito pero dinaanan ko lang sya, pasensya INIS AKO!

"Love kain na" yaya nito pero hindi ko sya pinansin at tumungo lang ako sa ref para kumuha ng can of beer. Yumakap ito saakin mula sa likod pero agad ko ding inalis ang mga braso nya sa pagkakayakap saakin.

"Matteo ano ba problema mo?" mahinahon nyang tanong saakin.

"You didn't tell me."

"Tell what?"

"About that fucking photo shoot!!! KAILAN MO BALIK SABIHIN?! KAPAG NAKAHALATA NA AKO?! BAKIT HINDI MO MANLANG HININGI ANG OPINION KO?!!" nakita kong napapitlag ito dahil sa lakas ng pagkakabulyaw ko sakanya, naluluha na ito kaya tumalikod na ako, ayoko syang makitang naiyak pero galit ako! gusto ko saktan ang sarili ko dahil sa nagawa ko, what if iwan nya ako dahil sa ginawa ko?! mag wawalk out sana ako nang may isigaw syang salita na nagpatigil saakin.

"SUNSET!" sigaw ni sarah na nagpatigil saakin.

"SUNSET" sabi nitong muli pero mas mahinahon na.

FLASHBACK....

Eto ata ang pinaka masayang araw ko dahil finally good terms na kami ni sarah at may lakad kami mamayang alasingko ng hapon.

Nasundo ko na si sarah at kasalukuyan kaming nasa kotse ko, dadalhin ko sya sa parke malapit sa burol, maganda ang sunset doon, magtatapat ako sakanya sabay sa paglubog ng araw, mas special saakin ang ganoong tagpo.

"Matt.... ang ganda dito, how did you find this place, this is...... PARADISE" para itong bata na namamangha sa bagong tanawin, mas lalo ko syang minamahal sa paglipas ng panahon, walang ka ere ere sa katawan itong babae na ito.

"Kumain muna tayo ser-

" It's sarah, matt antagal mo na akong employee di mo pa kaya banggitin ang sarah." at iniabot ko na dito ang pagkain na tinake out namin mula sa restaurant na pag aari ng ricci brothers.

Nakikita ko na ang pag lubog ng araw at ito ang perfect time para magtapat ako kay sarah.

"Ang ganda dito nuh ser-

" SARAH nga HAHAHA matteo ang cute cute mo napaka cute mo mag salita, turuan kita, SARAH, SARAH, SARA-

"SARAH MAHAL KITA, AND I'M SERIOUS ABOUT THAT" nakita kong napalitan ng seryosong mukha ang kaninang nakangiti na labi nya. Saglit ako nitong tinitigan saka tumawa ng pag kalakas lakas pinag titinginan na siya ng mga tao na napapadaan dito sa gawi namin.

"Matteo grabeng joke yan naluluha na ako tama na."

Ilang buwan ang makalipas ipinakita ko kay sarah na seryoso ako, eto nanaman kami nasa park nanaman na ito at iniintay ang pag lubog ng araw. Aaminin ko na ulit sakanya ang nararamdaman ko.

"Sarah kahit tanggihan mo ako paulit ulit, mahal pa din kita" mahina kong sabi, alam kong irereject nya ako kay-

"Mahal din kita matteo"

Napaangat ako ng tingin.

"Pakiulit, i just want to hear it again"

"Mahal din kita matteo, pero hindi pa ako handa pumasok muli sa isang relasyon, sana maintindihan mo ako" nayakap ko ito ng pagkahigpit higpit na para bang ito na ang huling pagkakataon na mayayakap ko sya.

"It's okay, kuntento na ako at masaya na akong marinig na mahal mo din ako, I'll wait love, I'll wait." natawa nanaman ito.

"Why? bakit ka natawa love?"

"HAHAHAHAHA kasi naman kung maka LOVE ka dyan parang jowa mo na ako" tawa pa din ito ng tawa.

"What i can't get it, what's JOWA? is that a sweet word? bad word?" at mas lalong lumakas ang tawa nya, naluluha na ito ng todo todo at ewan ko kung bakit.

"HAHAHAHAHAHA matteo tao kaba?HAHAHAHA" hinalikan ko na lamang ito para tumahimik at alam kong ako ang unang lalaki na humalik sakanya ng ganito.

END OF FLASHBACK....

Aalis na dapat si sarah sa harapan ko pero kinabig ko ito papalapit saakin,automatic na napayakap ito saakin, ghaddd she's crying and that's because of ME! Screw ME!!

"Love im so sorry, hindi ko sinasadya, nagseselos lang talaga ako love please don't leave me please." pagmamakaawa ko, tumatango tango ito bago nya pinunasan ang mga luha na nagmumula sa mata ko.

"Opo na bati na tayo napaka iyakin naman ng asawa ko." alam kong okay na kami dahil nang aasar na ito but wait.

"Love"

"Yes baby"

"Lovey!! im so kiliggggg pero love, what's jowa?" nakita ko kung paano ako nito tinitigan at binabasa ata ako nito kung totoong hindi ko alam ang salitang tinatanong ko.

"Ang jowa po ay Girlfriend/Boyfriend dito sa pilipinas" niyakap ko itong ulit.

"Love im so sorry talaga pinaiyak kita, sorry again." pag hingi ko ulit ng tawad dito.

"Pinapatawad na kita sa isang condition" sumupil ang pilyang ngiti sa labi ng asawa ko, lumapit ito sa tenga ko at may ibinulong na naging dahilan ng pag sigaw ko.

"WHAT??!!!!!! LOVEY NO!!"