défaite | texting

30

Medya: Toprak Özcan - Deniz Kızı 🎶 (Bölüm içerisindeki link, bu şarkıya ait.💙)

●●●

Bir yandan telefonla konuşurken, bir yandan da kahvaltıyı hazırlıyordum. Bugünkü kahvaltı sırası bendeydi, çünkü.

Çiğdem'i de zorla uyandırıp türlü çirkefliklerle ekmek almaya göndermiştim.

Şimdi kim hazırlanıp ekmek almaya gidecekti, değil mi? En iyisi sinsilik yapıp Çiğdem'i göndermekti tabii ki.

"Aynen öyle," deyip kıkırdadım, telefondaki Yeter Teyze'ye.

Geceden, sabah Çiğdem yanında yokken beni ara diye tembihlemiş olan Yeter Teyze'yi, Çiğdem evden çıkar çıkmaz aramıştım. Ve şu an Yeter Teyze ile birlikte Çiğdem'in dedikodusunu yapıyorduk.

İşte adamlık, işte arkadaş gibi arkadaşlık!

Benim ardımdan Yeter Teyze de güldü. "Bu kız beni öldürecek, Aslı. Hiç annesini dinlemiyor."

Çiğdem'di bu, dinlemezdi. İnat konusunda iki arkadaş olarak yarışırdık hatta.

"Dinlemez, Yeter'im. Sen merak etme, ben onu ikna ederim."

Elbette planımdan haberi olmayacaktı, Yeter Teyze'nin. Dün Çiğdem ile konuştuğumuz gibi annesini düşündüğümüze inandıracaktık o kadar.

Çiğdem'e ihanet edeceğimi düşünmediniz herhalde. O kadar da değildi.

Ha belki biraz Çiğdem'in de azıcık aklını karıştırabilir, o olmayan aşkını unutmasını sağlayabilirdim. Yani bu da hainlik sayılmazdı, neticede.

"Et et," dedi Yeter Teyze neşeyle. "Yoksa o kara kız, hayatta kabul etmez. Oğlanlar çok iyiymiş, birini seçsin. Maşallah meslekleri felanda ellerindeymiş. Düşünsün arayın beni."

Çiğdem, annesinin kara kız dediğini duysa yine sinirden çatlardı eminim. Keşke duysaydı be.

Neyse konumuza dönelim.

Yeter Teyze de sanki üniversite sınavı sonrası, üniversite tercihi için birini seçsin diyordu. Ya da pazardan sebze felan seçtiriyordu kıza.

Te Allah'ım ya.

"Tamam, Yeter Teyze'm. O iş ben de. Oldu bil." dedim havalı havalı.

Bu konuşmalarımın onda birini Çiğdem duysa, kesinlikle parçalardı beni. Söylemeyeceğim için duyamayacaktı, neyse ki.

"Can kızımsın, sen de. Bakarsın diğerini de sana yaparız. Elti olursunuz."

Tövbeee!

Kalbime inecekti, simdi.

Çiğdem bitmiş, şimdi de beni ikna etmeye başlamıştı. Bu Yeter Teyze'den korkulurdu. İnşallah anneme felan söylemezdi. Yoksa biterdim.

Şiddetle karşı çıktım, hemen. "Yok Yeter'im ben almayayım. Allah olmayanlara versin. Beni unutuyoruz, Çiğdem'e odaklanıyoruz."

"Size de bir şey beğendiremiyoruz ki! Neyse sen Çiğdem'i hallet, yeter o bana."

Kapının kapanma sesiyle aceleyle bir kaç cümle edip telefonu kapatmaya çalışırken, Çiğdem'e yakalanmamam imkansız olmuştu.

Hay benim kafama ya. İnşallah çakmazdı.

Ben böyle düşünürken, Çiğdem elindeki ekmeği masaya bıraktı. "Kiminle konuşuyorsun kız, sabah sabah?" diye sordu hiç vakit kaybetmeden.