ეი ცისფერთვალება მიყვარხარ (დასრულებული)

შეხვედრა😪

"ელენე"
ერთი კვირის შემდეგ.
ერთი კვირა გავიდა რაც ნიკას სახლიდან წამოვედი, დავივიწყეო ვერ გეტყვით, რაც უფრო დრო გადის მით უფრო მენატრება და მიყვარდება. ახლა კაფეში ვზივართ გოგოები და ყავას ვსვამთ.
-დღეს მოდიხართ ხო მატჩზე?_იკითხა ნუცამ.
-კი.
-აბა როგორ?_თქვეს გოგოებმა.
-მე არა.
-რატომ?
-ზუსტად მაქედან დაიწყო ყველაფერი_ვთქვი მე და თვალები გადავატრიალე.
-კარგი რა საქართველო თამაშობს.
-მითუმეტეს, ესეიგი ნიკაც იქ იქნება_ვთქვი და ირონიულად გავიღიმე.
-არა არ ითამაშებს_თქვა ლიზიმ და ტელეფონიდან თავი ამოყო.
-რა? რა იცი_ვკითხე მას, ტელეფონი მაჩვენა, "წელს ცნობილი ფეხბურთელი ნიკა მატაბელი ფეხბურთს არ ითამაშებს მიზეზი უცნობია..."
თვალები შუბლზე ამივიდა.
-იქნებ შენს გამო არ თამაშობს_თქვა კესომ და გაიღიმა.
-რა საყვარელობაა_გაიღიმა ნუცამ.
-არამგონია_თავი გავაქნიე ყავა მოვსვი და ფანჯარაში გავიხედე. მალევე დავიშალეთ მატჩი ახლოვდებოდა ამიტომ ჩაცმა დავიწყე, არჩევანი ისევ შავ ფერზე შევაჩერე, ტოპი, შავი შარვალი, და იმავე ფერის მოსაცმელი.

კარებზე ზარი იყო.
-აბა წავედით_იკითხა ნუცამ, გავუღიმე და თავი დავუქნიე.
-კარგი რა გახალისდი_მხარი გამკრა ლიზიმ, გავიღიმე. ტაქსი გავაჩერეთ მალევე კი მატჩზე მივედოთ ადგილები დავიკავეთ მეორე რიგი მეოთხე სკამი. ფეხბურთელები გამოვიდნენ და თამაშიც დაიწყო... თამაშიდან თხუთმეტ წუთში კი მაკედონიამ გოლი გაიტანა.
-ჯანდაბაა_დავიყვირე მე-მიდით ბიჭებო_გავამხნევე ჩვენები.
-ცუდად თამაშობენ არა?_მეკითხება გვერდზე მჯდომი ნაცნობი ხმა.
-ხოო_დავეთანხმე და მას გავხედე, ჯანდაბა ოღონდ ის არა, ოღონდ აქ არა-გოგოებო მე მივდივარ_ვუთხარი მათ, და ძლივს გამოვედი.
-მოიცადე ელენე_გავიგონე როგორ დამიძახა ნიკამ მაგრამ ყურადღება არ მივაქციე. მოედნიდან გამოვედი და იქვე ახლოს სკამზე დავჯექი, ვიგრძენი როგორ მომიჯდა გვერდზე ვიღაც, გავიხედე და ისევ ავდექი ხელი ჩამკიდა და სკამზე დამაბრუნა.
-ელენე ძალიან გთხოვ მარტო ნუ დამტოვებ_მითხრა მან და იმედიანი თვალებით შემომხედა.
-რა გინდა ნიკა_ვუთხარი მას.
-უბრალოდ რატომ გამირბიხარ?
-იმიტომ.
-რატომ?
-ნიკა პირდაპირ მითხარი რა გინდა?_არაფერი უთქვამს, ავდექი და წასვლა დავაპირე მაჯაში ხელი ჩამავლო თავისკენ მიმიზიდა და ტუჩებზე დამეწაფა, ხელი ლოყაზე დამადო, მეც ავყევი და კისერზე შემოვხვიე ხელები ერთმანეთს მოვშორდით.
-შენ მინდიხარ პატარავ, არ დამტოვო არ წახვიდე, მიყვარხარ ცისფერთვალება, ძალიან მიყვარხარ_მითხრა მან.
-ნიკა...მეც მიყვარხარ_ვუთხარი მას, ყურებამდე გამიღიმა და ჩამეხუტა, აქეთ-იქით მოვიხედე ყველა ჩვენ გვიყურებდა.
-იცი ჯობია წავიდეთ_მითხრა და ხელი ჩამკიდა, გავაჩერე
-თამაშს არ შეუერთდები?_ვკითხე მას.
-ამ...არ ვიცი არამგონია_მხრები აიჩეჩა.
-წამოდი_მოედანზე შევიყვანე-როგორ მოვხვდეთ დაბლა?_მოედანზე ვანიშნე.
-წამოდი გზა ვიცი_მითხრა მან, მალევე კი მოედანზე ავღმოჩნდით, გამოიცვალა რა დროსაც ტაიმაუტი დანიშნეს და ბიჭებიც მივიდნენ.
-შენ აქ რა გინდა.
-მეც ვითამაშებ.
-ოჰ და გადაწყვეტილება რამ შეგაცვლევინა_კითხა ერთ-ერთმა ბიჭმა და წყალი დალია.
-რამ არა ვინ_თქვა ნიკამ და ჩემზე ანიშნა.
-ოჰ, ელენე ჩვენი ანგელოზი გადამრჩენელი_თქვა სათვალიანმა ბიჭმა.
-ბიჭებო თამაში იწყება_შემოვიდა ვიღაც კაცი-ნიკა შენ აქ რა გინდა?
-დაბრუნდა_თქვა სათვალიანმა.
-კარგი ამბავია_თქვა მან და ნიკას გაუღიმა-აბა მოემზადეთ ბიჭებო ჩვენ ვიგებთ დღეს მიდით_გაამხნევა ბიჭები, როგორც მივხვდი ეს მწვრთნელი იყო, ნიკამ შემომხედა, მისკენ მივიწიე და ლოყაზე ვაკოცე.
-მოიგებთ აი ნახავ_ვუთხარი მას, ტუჩებზე დამეწაფა, ჩამეღიმა და მეც ავყევი.
-ბიჭებო აბა გავედით_ნიკა მომშორდა და მოედანზე გავიდა. ოც წუთში ჩვენებმა გოლი გაიტანეს და ვინ გაიტანა ეს გოლი... რათქმაუნდა ნიკამ. მალევე კი მეორე გოლიც გავიტანეთ ანგარიში 2-1 იყო ვიგებდით რაც ძალიან მიხაროდა. თამაში დასრულდა და დაიწყო მაყურებლების შტვენები, მილოცვევი, ყვიტილი, მოედანზე გავედი და ნიკას შევახტი, ტუჩებზე დამეწაფა და გახარებულმა დამატრიალა.

-მოვიგეთ ნიკა_ვუთხარი მას.
-ეს შენი დამსახურებაა_თქვა და ყელში მაკოცა ჟრუანტელმა დამიარა.
იქიდან, რესტორანში გავიარეთ და ყველამ ავღნიშნეთ ჩვენი გამარჯვება, მთელი გუნდი გავიცანი, მწვრთნელიც კი, გოგოებმაც გაიცნეს ყველა არ იცით რა დღეში იყვნენ, პირველრიგში იმიტომ, რომ ყველა გაიცნო და შემდეგ იმიტომ, რომ მოვოგეთ.
-ახლა კი ბოლოს ჩემს ცისფერთვალებას, ჩემს ელენეს გაუმარჯოს რომლის გვერდში დგომის გარეშე ეს სიხარული არ იქნებოდა_თქვა ნიკამ ხელი ჩამკიდა და გამიღიმა.
-გაუმარჯოს_დაიყვირა ყველამ.
მალევე დავიშალეთ და სახლებში წავედით.
-ელე ჩემთან ხო დარჩები?_იმედიანი თვალებით შემომხედა ნიკამ.
-კი ნიკა_ვუთხარი მას და გავუღიმე, ტუჩებზე მოწყვეტით მაკოცა.
სახლშიც მივედით, დაქანცულები პირდაპირ ოთახში ავედით, პირველი მე
შევედი და ნიკას მარები ცხვირ წინ მივუჯახუნე.
-აუ მაპატიე ნიკა, გამოვიცვლი და გაგიღებ_დავუყვირე კარიდა.
-შეგეძლო გეთქვა_დამიყვირა მანაც, გამოვიცვალე და კარები გავაღე, ლოგინში შევწექი, ნიკამ მაიკა გადაიძრო და საწოლში შემოწვა, უკნიდან მომეკრო და ხელები მომხვია თავი კი ჩემს კისერში ჩარგო...
______
ესეც ახალი...🖤
იმედია მოგეწონათ🖤
შემდეგი ბოლოა...😪😪
Vote & comment