The Possessive Man's Girl

Pahina 12

PAHINA 12

****

Pinarada ni Mr. Mar—este Ales ang kotse niya sa tapat ng bahay namin. Tahimik lamg kami buong biyahe. At pasimple ko pang pinupunasan ang luha ko. Hindi ko mapigilang mapa-iyak nang maisip ang pagbabago ng tahimik kong buhay.

Nakahinga ako ng maluwag nang matanaw ko na ang bahay namin matapos ang ilang minuto. Napakagat ako ng labi habang tinitingnan ko ang bahay.

Kinakabahan ako dahil alam ko na papagalitan na naman ako ni Auntie. Grabe kasi kung mag-alala ito sakin. Minsan umiiyak pa siya kapag hindi niya ako ma-contact, akala niya daw kasi may masamang nangyari sakin.

Maswerte ako kay Auntie. Kaya naman gagawin ko ang lahat para kay Auntie para masuklian ko ang pagkupkop niya sakin.

Napatalon ako ng maramdaman ko ang kamay ni Ales na nakahawak sakin.

"Baby, you're sweating. Are you alright?" malambing na tanong ni Ales.

Pinunasan niya ang pawis sa noo ko. Natatakot na naman ako. Paiba-iba kasi ang ugali niya. Siguro nga may deperensya na siya sa pag-iisip.

Kinagat ko ang labi ko. "W-Wala."

Tiningnan niya ako ng seryoso at hinawakan sa pisngi nang madiin. Napaigtad ako sa konti sakit ng hawak niya.

"Tell me." madiin niyang utos.

"W-Wala 'to. Uhm... pasok na ako baka nag-aalala na sakin si Auntie. Inggat po kayo." hinawakan ko ang pinto ng kotse at lumabas na ng kotse niya.

Humakbang ako paatras at kinawayan siya. Dahan-dahan ko namang binuksan ang pinto ng bahay, nag-iingat na hindi makagawa ng tunog.

Pero napaigtad ako sa gulat ng marinig ko boses ni Auntie. "Blue! Saan ka ba nagpupupunta at ngayon ka lang nakauwi ha?" galit na tanong ni Auntie.

Napalunok ako sa tono ni Auntie. Patay, galit talaga siya. Napatingin ako kay Auntie at matamis na ngumiti kahit nagpa-panick na ako sa kaloob-looban.

"U-Uhm auntie! A-Ah .. K-kasi po.. ganito-uhm."

"Blue naman.. bakit ngayon ka lang? Alam mo bang sobra akong nag-alala sayo? San ka ba galing ha? Hindi ka man lang tumawag o nagtext! Tatawag na sana ako ng pulis..."

"Auntie kasi-" naputol ang sasabihin ko ng makarinig kami ng katok mula sa labas ng pintuan. Nagkatinginan kami ni Auntie at nagbuntong hininga ito.

"O siya, mamaya na tayo mag-usap. Magbihis ka na, titingnan ko kung sino ang kumakatok." ani Auntie.

Tumango ako at lumapit sa kanya at niyakap siya. "Sorry po talaga, Auntie." malambing kong sabi. Nagpakawala ulit siya ng buntong hininga at niyakap din ako.

"Naku, ikaw talagang bata ka ewan ko sa'yo. Kala mo makakatakas ka, ha? Mag-uusap pa tayo." pabiro nitong saad.

Napatawa ako ng mahina at hinalikan ko siya sa pisngi bago umakyat sa taas. Nilapag ko ang bag ko at humllata sa kama.

Ales.

Automatikong napahawak ako sa labi at napapikit habang inaala ang nangyari kanina. I remember his soft lips, his husky voice, his rough hands that traveled all over her body.

Unang beses kong makadama ng ganun. Unang beses din may gumawa sakin ng ganun. Hindi ko inakalang makakadama ako ng ganoong experience.Bigla kong naalala ang pakiramdam ng halik niya kanina.