သူဖန်တီးခဲ့​သောကံကြမ္မာ

Part - 4 ဖွင့်​ပြောခြင်းအနုပညာ

လက်ရှိအချိန်.............
လုရွှယ်တစ်​ယောက်အရင်ဘဝကအ​ကြောင်း​တွေကို
အိမ်မက်မက်ပြီးနိုးလာခဲ့သည်..နာရီကိုကြည့်လိုက်ရာ

လုရွှယ် : ​သေပြီ....​ကျောင်း​နောက်ကျ​တော့မယ် !!!

အိမ်မက်ကို​တောင်ပြန်​တွေးချိန်မရ.....အမြန်
ပြင်ဆင်ပြီး​ကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့ရသည်...
​ကျောင်းတံခါးပိတ်ဖို့နီးနီး​လေးလို​တော့​သော်လည်း
မှီခဲ့သညလှေ.....ဟူးးးးးး

အတန်းသို့​ရောက်ကာထိုင်ရုံရှိ​သေးသည်...

ထို့အာ : ဘာလို့​နောက်ကျ​နေတာလဲ... လွန်ခဲ့တဲ့
တစ်လလုံးလုံး​ကျောင်းမ​​နောက်ကျဖူးဘဲနဲ့

လုရွှယ် : အိမ်မက်ကမက်လို့​ကောင်းတာကိုကွ

ဟဲရန် : ငါလာပြီ...ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာတုန်း

လုရွှယ် : မင်းအသံကလည်းကျယ်လိုက်တာ
နည်း​နည်း​​လောက်တိုးပါဦးလား

ဟဲရန် : ဒါနဲ့..ထို့အာ..နင်​ပြောင်းလာတာတစ်လရှိပြီ
ခုထိမိန်းက​လေးသူငယ်ချင်းရ​သေးဘူးလား

ထို့အာ : ဘယ်ရမလဲ ... နင်တို့နှစ်​​​ကောင်နဲ့ပဲအမြဲ
သွားလာ​နေတာကိုး...ငါအခုမိန်းက​လေးလို
ဘယ်လို​နေရမှန်း​တောင်သိ​တော့ဘူး

လုရွှယ် : Hahaha ... ဒါဆိုအစ်ကိုကြီးလို့
​ခေါ်ရမှာလား...

ထို့အာ : နင့်​မေအစ်ကိုကြီး...​သေလိုက်ပါ​လား..

လုရွှယ် : ငါ့အ​မေမှာအစ်ကိုကြီးမှမရှိတာ Haha..

ဟဲရန် : ​တော်ကြပါ​တော့ဟ .. ​တွေ့တာနဲ့ကိုက်ဖို့ဘဲ
စဥ်း စား နေ ကြ ....

လုရွှယ် : ​ကိုက်ရ​အောင်ခွေးမဟုတ်ဘူးကွ..

ဟဲရန် : ​အေးပါကွာ...အိမ်စာ​တွေပြီးကြပြီလား

လုရွှယ် : ​အေး..ပြီးပြီ..

ထို့အာ : အိမ်စာ...ဘာအိမ်စာလဲ ????

လုရွှယ် : ဆရာမငါတို့ကိုအိမ်စာ​ပေးလိုက်တယ်​လေ
နင်မ​ရေးလာဘူးလား..

ထို့အာ : ငါ....ငါမရေးလာဘူး... လုပ် ကြ ပါဦး..
ငါ​ကျောင်းတစ်ပတ်မ​ပြေးချင်ဘူးလို့..