သူဖန်တီးခဲ့​သောကံကြမ္မာ

Part - 6 《END》ဒီကံကြမ္မာအတိုင်းသာဆက်သွားပါရ​စေ

// ​သေနတ်သံဟ...ဘယ်သူ့ကိုပစ်တာလဲ !!! //
//​ပြေး​တော့..​ပြေး​တော့ !!!!! //

ပန်းခြံအတွင်းရှိလူများရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်​နေကာ
ထွက်​ပြေး​​နေကြ​လေပြီလုံခြုံ​ရေးဝန်ထမ်းများလည်း
လူ​တွေကို​ဘေးလွတ်ရာသို့ပို့​ပေးကာ ရဲကား နှင့်
​ဆေးရုံကားများ​ခေါ်​နေ​လေသည်...

လုရွှယ် : ထို့...ထို့...ထို့အာ { အသံများတုန်လျက် }

ထို့အာ : ငါဘာမှမဖြစ်ဘူး.မငိုပါနဲ့.အဆင်​ပြေတယ်
​နောက်ဆုံး​တော့ငါနင့်ကိုကယ်လိုက်နိုင်ပြီပဲ
{ တဖြည်းဖြည်းပြုံးလျက် }

လုရွှယ် : ထို့အာ.နင်ဘာ​တွေ​ပြော​နေတာလဲ
နင်လုံးဝမ​သေရဘူး...​ဆေးရုံကား
လာ​​နေပြီ..ခဏ​တောင့်ထား​....​​နော်...

​ဆေးရုံကားသံကြား​တော့မှာလုရွှယ်မှာ
သက်သာရာရ​သော်လည်း ထို့အာ နာမည်ကို​တော့
ဆက်တိုက်​​အော်ခေါ်​နေမိသည်...

လုရွှယ် : ထို့အာ!!!!! ထို့အာ!!!!! ထို့အာ!!!!!

ထို့အာကို​ဆေးရုံကား​ပေါ်ကာ​​ထွက်ခွာလာပြီ...
ဟဲရန်လည်းကြားကြားချင်း​ဆေးရုံသို့လိုက်လာသည်
လုရွှယ်ကိုပဲနှစ်သိမ့်​နေမိသည်...

ဆရာဝန် : လူနာရှင်ကဘယ်သူလဲ....

လုရွှယ် : ကျွန်​တော်ပါခင်ဗျ...

ဆရာဝန် : ဘာမှ​တော့မဖြစ်​တော့​ပေမယ့်
မှာစရာ​လေး​တွေရှိ​နေ​သေးလို့
လိုက်ခဲ့​ပေးပါလား...

ဟဲရန် : ငါထို့အာကို​စောင့်​နေ​ပေးခဲ့မယ်...

လုရွှယ် : အာ့...အာ့ဆိုလည်းခဏအပ်ခဲ့မယ်​နော်...

ဟဲရန် : အင်း..ရတယ်...

ဟဲရန်လည်းအခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်ရာ..
ထို့အာနိုး​နေသည်ကို​တွေ့လိုက်ရသည်..

ထို့အာ : ဟဲရန်...နင်ဟုတ်တယ်မလား

ဟဲရန်၏​ခြေလှမ်းများရပ်တန့်ခါနီးမှဆက်၍
​လျှောက်လာခဲ့ပြန်သည်...

ဟဲရန် : ​အေး....ငါ​ရောက်လာတာ..လုရွှယ်က..

ထို့အာ : ​သေနတ်ကိစ္စ....နင်မလား

ဟဲရန် : ...........ဟင်..နင်ဘာကို​ပြောချင်တာလဲ

ထို့အာ : ငါ..ဒါမှမဟုတ်..လုရွှယ်ကို​သေနတ်နဲ့
ပစ်ခိုင်းထားတာနင်မလား...